Μεταξὺ σοβαροῦ καὶ ἀστείου.
Ὅλοι, καὶ οἱ Ἀριστεροί, προσαρμόζονται στὴν αἰσθητικὴ τῆς ΔΑΠ (αὐτὴ τὴν ἔχει στὸ αἷμα της), γιατὶ ἀλλιῶς θὰ στερέψει τὸ κίνημα ἀπὸ ἐναλλακτικὲς γκομενίτσες (ποὺ εἶναι ἄλλωστε οἱ καλύτερες) καὶ πάρτυ. Ὄχι ὅτι δὲν ἤθελαν νὰ προσαρμοστοῦν. Γιατὶ, πέρα ἀπὸ τὸ ζόρικο ἀριστερὸ ὕφος καὶ τὰ αἰτήματα, εἶναι ὅλοι παιδιὰ τῆς ἐποχῆς τους. Ἡ ὁποία ἀντιλαμβάνεται τὰ πάντα κι ἐκφράζεται γιὰ τὰ πάντα μέσω τοῦ σὲξ καὶ τῆς οἰκονομίας. Ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς Ὑψηλῆς Φιλοσοφίας.
Ἡ Ἀριστερά, φυσικά, νομίζει ὅτι παίζοντας μὲ τοὺς κυρίαρχους ὅρους τοῦ παιχνιδιοῦ, ὅρους ποὺ θέτει ἡ νεοφιλελεύθερη Δεξιὰ καὶ ἡ Κεντροαριστερά, θὰ προσελκύσει τὸν κόσμο, γιὰ νὰ κρεμάσει τοὺς ἐχθρούς της μὲ τὸ σχοινὶ ποὺ θὰ τῆς πουλήσουν. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι συνήθως δύσκολο, γιατὶ τὴν καλύτερη καὶ κυρίαρχη ἑρμηνεία τῶν κοινῶς ἀποδεκτῶν ὅρων συνήθως κάνει ὁ Κυρίαρχος, κι ἐπιβάλλει εὐκολότερα. Εἶναι ὅμως καὶ ἀδύνατο στὴν περίπτωση τῆς Ἀριστερᾶς. Ἀπαιτεῖται μιὰ συγκεκριμένη ζωτικότητα γιὰ τὴν ἀριστερὴ μεθερμηνεία τῆς «χυδαίας» ζωικότητας π.χ. τοῦ σὲξ τὴν ὁποία προβάλλουν τὰ ΜΜΕ. Οἱ ἀστοὶ τοῦ 15ου αἰώνα εἶχαν τέτοια ζωτικότητα (χρῆμα) ὤστε νὰ μεθερμηνεύουν τὰ κοινῶς ἀποδεκτὰ χριστιανικὰ ἰδεώδη καὶ νὰ ροκανίζουν τὴν ρωμαιοκαθολικὴ ἑρμηνεία τους. Οἱ Ἀριστεροὶ τοῦ 21ου αἰ. δὲν ἔχουν τέτοια ἢ ἄλλου εἴδους ζωτικότητα. Ἐπιπλέον, ἡττήθηκαν μόλις 30 χρόνια πρίν.
Ἑπομένως, τὸν οἰκονομισμὸ καὶ τὴν τσόντα μόνο ὁ Ἐχθρὸς μπορεῖ νὰ τὰ χρησιμοποιήσει γιὰ νὰ πείσει τὶς φοιτητικὲς μάζες, γιατὶ π.χ. ἐκφράζει τὴν τσόντα σὲ ἁπλούστερες, πολὺ πιὸ κατανοητὲς μορφές, ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἡ κυρίαρχη ἐκδοχὴ εἶναι ἀπολίτικη ἄρα ἀντιαριστερή. Σίγουρα, ἡ «σεξουαλικὴ ἀπελευθέρωση» ἦταν ἕνα ἀριστερὸ σύνθημα παλιότερα. Ἀλλὰ ὅταν αὐτὴ πραγματοποιήθηκε κι ἔγινε κοινὸ κτῆμα στὰ μυαλὰ ὅλων, ἔχασε τὶς φημολογούμενες ἀπελευθερωτικὲς ἰδιότητές της. Ἔγινε κάτι σὰν τὴ χρήση τοῦ τροχοῦ.
Υ.Γ.
Τί ἀπομένει λοιπόν, ἀπὸ τὴν Ἀριστερά; Ἡ Δημοκρατία; Μά, οἱ Ἀριστεροὶ εἶναι ἔχθροὶ τῆς Δημοκρατίας ὅταν αὐτὴ ὑποστηρίζει πράγματα ἐνάντια στὶς ἀπόψεις της (μεταναστευτικό, κ.ἄ.). Στὴν καλύτερη περίπτωση, τὴν χρησιμοποιοῦν ὅπως κι οἱ Ναζί (οἱ Ναζί, βέβαια, τὴ χρησιμοποιοῦν γιὰ δεδηλωμένα ὀλιγαρχικοὺς σκοπούς). Στὴ χειρότερη, ὅπως συμβαίνει μὲ τοὺς «Ἀναρχικούς», τὴν βρίζουν. Ἄλλωστε, ἡ δημοκρατία ὑπάρχει καὶ χωρὶς Ἀριστερά. Ὅπως στὴν Ἀθήνα.
Υ.Γ. 2
Ἡ χρήση τοῦ σὲξ γιὰ χάρη τῆς κοινωνικῆς ἀπελευθέρωσης δὲν ἐμποδίζει, ὅπως δείχνει ἡ δεύτερη ἀφίσα, τὴ σεξιστικὴ χρήση τοῦ σέξ. Τὸ «δίνω κῶλο» εἶναι μειωτικό ἐν γένει σύμφωνα μὲ τὴν ἀφίσα, καὶ χρησιμοποιεῖται μὲ τέτοιο τρόπο. Ἄρα, οἱ γυναῖκες ποὺ «δίνουν κῶλο» μειώνουν τὴν ἀξιοπρέπειά τους, καὶ συνεπῶς, τί ἄλλο εἶναι παρὰ πουτάνες;