Ὁ μόνος, ἴσως, ἐθνικὸς ὕμνος σὲ ὅλη τὴν ὑφήλιο, ποὺ ἐξυμνεῖ τὴν Ἐλευθερία κι ὄχι ἁπλῶς τὸ ἔθνος. Ἄλλοι Ὕμνοι ἀναφέρονται μόνο στὶς ἡρωικὲς σφαγές, μόνο στὸ πόσο σπουδαῖο εἶναι τὸ ἔθνος τους, μόνο στὸ πόσο σιχαμεροὶ εἶναι οἱ ἐχθροί του.
Ἐμεῖς είμαστε ἄλλο πράγμα. Ὄχι ὅτι δὲν τὰ λέμε κι αὐτά· τὰ λέμε. Ἀλλὰ κεντρικὴ θέση ἔχει ἡ Ἐλευθερία, ὅπως καὶ ὁ τίτλος δείχνει.
Πατρίδα μας –τί νὰ κάνουμε;;– δὲν εἶναι ἡ Μασσαλιώτιδα οὔτε ὁ Κόσμος Ὅλος.
Ἐδῶ ὁλόκληρος καὶ στὴν αὐθεντική του ἐκτέλεση (καὶ μὲ στίχους):
