1922:
«Eκεί που καθόμουνα εγώ, πλάι μου ήταν μια γυναίκα. Eίχε στα γόνατά της δυο μπόγους, ο ένας ήταν ρούχα και ο άλλος το παιδί της. Aυτή από την κούραση και το κλάμα της είχε αποκάνει και θέλησε να πετάξει το μπόγο τα ρούχα στη θάλασσα, κι από τη σαστιμάρα της πετάει το μωρό της. Δεν την προλάβανε οι άλλες. Tι έγινε έπειτα δεν λέγεται. Kαι ποιος ξέρει αν έζησε κι εκείνη».
2016: «Πρόσφυγας» προσποιεῖται(;) ὅτι θὰ σκοτώσει τὸ παιδί του χρησιμοποιώντας το σὰν πέτρα.
Οἱ Ἀριστεροὶ πασῶν τῶν ἠπείρων, ποὺ δασκαλεύουν τοὺς πρόσφυγες νὰ χρησιμοποιοῦν τὰ μωρά τους ὡς πέτρες, καὶ οἱ Ἀριστεροὶ τῆς Ἑλλάδας, ποὺ ἔκαναν (στὸ μέτρο ποὺ τοὺς ἀναλογοῦσε) πρόσφυγες τοὺς Ἕλληνες ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία, καὶ σὲ λίγο ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ἂς διαβάσουν τὰ παραπάνω.
Ὄχι, ποὺ θὰ τολμήσετε νὰ ἐξομοιώσετε τοὺς Μικρασιάτες ὡς πρόσφυγες μὲ τοὺς Μουσουλμάνους.
