Μὲ τὴ μνήμη χρυσόψαρου, ποὺ ἔχουν οἱ Ἕλληνες παντὸς τύπου, ἂς ὑπενθυμίσω ὅτι ὅσοι σκυλιάζουν γιὰ τὴν κατάπτυστη συμφωνία ποὺ ἔκανε-κάνει-θὰ κάνει ὁ Ἀλέξιος ΣΤ’ ὁ Τσίπρας, παλιότερα ἔλεγαν ἢ λένε ἀκόμα «Καλύτερα κακὴ συμφωνία παρὰ καθόλου». Σήμερα, εἶναι ὑποχρεωμένοι ἀπὸ τὸ σκεπτικό τους καὶ νὰ βρίζουν τὸν Τσίπρα ἀλλὰ καὶ νὰ θέλουν αὐτὸς νὰ ὑπογράψει ἄμεσα ὥστε νὰ σταθεροποιηθεῖ ἡ κατάσταση (νὰ σταματήσει ἡ κατρακύλα) ἔστω καὶ δι’ ἑνὸς ἀκόμα ἐπώδυνου Μνημονίου.
Ταυτοχρόνως, ὅλοι οἱ Ἕλληνες (καὶ οἱ δυὸ παραπάνω ὑποκατηγορίες, ἀλλὰ καὶ οἱ «Ἐπιμένω Ἀντιμνημονιακά», ποὺ ξελογιάστηκαν ἀπὸ τὸν Ἀλέξιο ΣΤ’) διακηρύσσουν ὅτι «Τὸ Μνημόνιο δὲν βγαίνει».
Δηλαδή, μιλᾶμε γιὰ πανεθνικὸ σκαρφάλωμα στὶς ἔσχατες κορυφὲς τοῦ ὄρους τῆς Λογικῆς.
Καὶ οἱ Ἕλληνες ὅλο καὶ ἀερολογοῦσαν, ὅλο καὶ ἀερολογοῦσαν, ποὺ γράφει ἕνας δυτικὸς Σταυροφόρος τοῦ 1204.
Ἐπειδὴ εἶμαι κακός, θὰ συσχετίσω τὴν κατάσταση τοῦ Μνημονίου μὲ κείνη τοῦ Μεταναστευτικοῦ: Ὅπως ἀκριβῶς οἱ Ἕλληνες δὲν μποροῦν οὔτε νὰ βγοῦν ἀπὸ τὸ Μνημόνιο οὔτε νὰ παραμείνουν ζωντανοὶ σὲ αὐτό -σὰν τὸν βάτραχο στὸ βράζον νερό-, ἔτσι θὰ συμβεῖ μὲ τὸ Μεταναστευτικό: Θὰ βρεθοῦν, κάποια στιγμή, σὲ θέση τέτοια ὥστε οὔτε νὰ διώξουν τοὺς προοριζόμενους γιὰ ἐποίκους θὰ μποροῦν, οὔτε ὅμως καὶ νὰ συμβιώσουν μαζί τους θὰ γίνεται.
Κι ὕστερα κρυφογελᾶτε, ὅταν διαβάζετε τὴν ἄποψή μου, ὅτι μόνο μὲ ἕνα θαῦμα σώζεται ἡ χώρα.
Χρονογραφίες 