Monthly Archives: Ιουλίου 2018

Δυὸ παραμύθια μὲ ὄνειρα καὶ κοινὴ δομὴ μοῦ ἔκαναν ἐντύπωση. Τὸ ἕνα εἶναι ἀπὸ τὴ Βόρεια Ἀφρική, τὸ ἄλλο ἀπὸ τὸ χωριό μου. Στὸ πρῶτο, τρεῖς μουσουλμάνοι μαθητευόμενοι ἀσκητὲς ποὺ μαγείρευαν ἕνα κομμάτι κρέας γιὰ κακή τους τύχη ἀναγκάζονται νὰ … Συνέχεια →

Ἀρχαῖος ναὸς ἢ ταφικὸ μνημεῖο ποὺ ἔγινε ἐκκλησία. Μερικοὶ τὸ βλέπουν ὡς συνέχεια Ἀρχαιότητας – Χριστιανισμοῦ (ἱερότητα τοῦ τόπου), ἄλλοι ὡς χριστιανικὴ ἐπιθετικότητα κατὰ τῶν Ἑλλήνων (ἰδιοποίηση ξένου καὶ ἐχθρικοῦ κατὰ τὰ ἄλλα πολιτισμοῦ). Προφανῶς, καὶ οἱ δυὸ τύποι ἑρμηνεῖας … Συνέχεια →

Κόντεψε γιὰ μιὰ στιγμὴ νὰ μὲ πείσει, ἀλλὰ εἶμαι ἀντι-«οἰκολόγος» καὶ τὸ τετράλεπτο τὸ καταθέτω κάθε φορὰ στὸ ταμεῖο. Εἶναι τὸ παλιότερο χιοῦμορ, ποὺ μοιάζει μὲ τὸ χωριάτικο. Ἀλλὰ τὸ ἐξαφάνισαν οἱ κρυόκολοι τῶν σειρῶν τοῦ Μέγκα, ὁ Λαζόπουλος καὶ … Συνέχεια →

Ἡ σωστὴ ἑλληνικὴ νεολαία, ποὺ θὰ θέλαμε, ἀναρτᾶ λατινικὰ σκέτς.

«Τοὺς αἱρετικοὺς ἢ τοὺς Ὀρθόδοξους;» εἶχε πεῖ ἕνας καθηγητὴς θεολογίας ΑΠΘ γιὰ διαθρησκευτικοὺς διαλόγους, ὅπου λέγονταν ὄργια ἀπὸ τοὺς μὲν ἐνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι ἀπαντοῦσαν μὲ κοτσάνες. Τὸ ἴδιο θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κάποιος μὲ ἀφορμὴ τὸ θαῦμα (;) ποὺ παρουσίασε … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ τὴ συζήτηση γιὰ τὸν Ἀμβρόσιο, ἂς συγκεφαλαιώσω κάποιες σκέψεις: 1. Ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴν Τουρκοκρατία δὲν ἔλεγε «δὲν πειράζει ποὺ βασανίζεστε, ἀρκεῖ ποὺ εἶστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας» ἀλλὰ «βασανίζεστε λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν σας». Ἂν ἔλεγε τὸ πρῶτο («δὲν … Συνέχεια →

Τὸ 2018: Καμία εὐκαιρία στὴν Ἀκροδεξιά Ἀλλὰ τὸ 2013: Γιατί ὄχι μιὰ σοβαρὴ Χρυσὴ Αὐγὴ σὲ κυβερνητικὴ συμμαχία; Γιὰ νὰ μὴν παίρνουμε στὰ σοβαρὰ τοὺς Μανδραβέληδες, ποὺ ἦταν σκληροὶ ΠΑΣΟΚοι, Παπανδρεϊκοὶ τοῦ ’80, καὶ τώρα ρεύονται κάνοντας κηρύγματα φιλελευθερισμοῦ κι … Συνέχεια →

Ἀντιεθνικιστής (ἀντισυριζαῖος, ἀναγκαστικά, κι αὐτός), ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μιλᾶνε γιὰ «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας», γιὰ τὴν Ἕνωση Ἑλλάδας – Κύπρου ὡς «πτῶμα ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ 1920» (ἔτσι ἤθελαν οἱ κατεξοχὴν ἰμπεριαλιστές, οἱ Ἄγγλοι, νὰ πιστέψουν οἱ Κύπριοι), γιὰ τὴν ἀνάγκη … Συνέχεια →

Σὲ ἀντίθεση πρὸς τὸν self-hating γερμανὸ Μὰρξ ποὺ γρύλιζε κατὰ τῶν Σλάβων καὶ τῆς τσαρικῆς Ρωσίας, ὁ γάλλος Βολταῖρος εἶχε βρεῖ στὴ Ρωσία τὸ ἰδανικὸ κρατικὸ ἐργαλεῖο γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τοῦ Κλασσικισμοῦ καὶ τῆς Κλασσικῆς Ἀρχαιότητας. Ἀναβιωμένα Ἴσθμια, ὁ Σοφοκλῆς … Συνέχεια →

Πάντα μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι κανεὶς δὲν πολέμησε τὸ 1974. Οὔτε δικτάτορες μιλιταριστὲς οὔτε δημοκράτες πατριῶτες. Τὰ περὶ ἀδυναμίας τὰ ἀκούω -γιὰ νὰ βάλω μιὰ τούρκικη λέξη- βερεσέ. Σὰν νὰ ἔλειψε ἡ στοιχειώδης αἴσθηση εὐθιξίας, ἀξιοπρέπειας καὶ ἡ ἀγανάκτηση. Προφανῶς, … Συνέχεια →

Βοιωτία: Ἀφροδίτη καὶ Ἔρως: Τανάγρα: Λεπτομέρεια:

Θυμᾶμαι ἕναν πόντιο ἀντιεθνολαϊκιστὴ drama queen, ποὺ ἔλεγε ὅτι μισεῖ τὸν Κεμὰλ γιατὶ ἦταν φασίστας, κι ἄρα ἔκανε αὐτὰ ποὺ ἔκανε ἐπειδὴ ἦταν φασίστας -ἐννοεῖ. Ἐνῶ ἂν ἦταν δημοκράτης δὲν θὰ τὰ ἔκανε -πάλι, ἐννοεῖ ὁ Πόντιος. Ὅμως, ξέρουμε ὅτι … Συνέχεια →

Π. Κονδύλης, Ἡ κριτικὴ τῆς μεταφυσικῆς στὴ νεότερη σκέψη, τ. 2. Μετάφραση Μ. Παπανικολάου. …Στὸ ὕστερο ἔργο του, ὁ Nietzsche παύει σιωπηρὰ νὰ συνάγει τὴν μεταφυσικὴ ἀπὸ τὴν πλάνη ἢ τὴν ἄγνοια, κι ἀντὶ γι’ αὐτὸ ὑποτυπώνει μιὰ ψυχολογικὴ ἑρμηνεία … Συνέχεια →

3 ἀνύπαρκτες ὑπογραφὲς ἀπὸ τὶς 250 ὑπὲρ τῆς Συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ δὲν εἶναι δὰ καὶ τεράστια ἐπιτυχία. Κάπου θὰ παράπεσε, κάπου κάποιος συριζαῖος βλάκας μέσα στὴ βιασύνη του δὲν περίμενε τὸ ἀπαντητικὸ θετικὸ μήνυμα. Ἔτσι γίνονται αὐτά. Ἀναρωτιέμαι ἂν οἱ ἴδιοι … Συνέχεια →

ἀρχεῖο Ε.Λ.Ι.Α. κ.ἄ. Θεσσαλονίκη:   Σκόπελος: Κοζάνη, ἐσωτερικὸ ἀρχοντικοῦ: Ὕδρα: Σκιάθος: Ἕνα ἀπὸ τὰ δράματα τοῦ νεοέλληνα ἀρχιτέκτονα εἶναι ὅτι κατανοεῖ ὡς «χωριάτικα» τὰ ἀστικὰ σπίτια τῶν νεοελληνικῶν πόλεων καὶ κωμοπόλεων. Τὰ σπίτια τῶν ἀστῶν π.χ. τῆς Καστοριᾶς, οἱ ὁποῖοι … Συνέχεια →

Μιὰ καλὴ Ἑλληνίδα, ἡ Βήρα, κάπου στὸν 3ο ἢ τὸν 4ο αἰ. ἀναφέρει ὅτι πῆγε στὴν Πάτμο, τόπο καταγωγῆς της, καὶ θυσίασε στὴν Ἄρτεμη μιὰ ἔγκυο κατσίκα: ἀγαθῆι τύχηι. αὐτὴ παρθενικὴ Ἐλαφηβόλος ἀρήτειραν θήκατο κυδαλίμην Γλαυκίεω θύγατρα ὑδροφόρον Βήραν, Πατνίηι … Συνέχεια →

Ἐλαφρῶς παχὺ ζήτα, μὲ ἴσα ποὺ ἀκούγεται γιώτα μεταξὺ ζήτα καὶ ἔψιλον. Γιὰ τὶς ἀπελάσεις κάνω λόγο. Ἦταν ποὺ ἦταν χάλια ἡ κατάσταση, μὲ τοὺς ὁδηγοὺς νὰ βγάζουν φλὰς τὴν τελευταία στιγμή, ἢ νὰ μὴ βγάζουν, ἢ νὰ βγαίνουν ἄξαφνα … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὸν Εὐρωπαϊκὸ Διαφωτισμό: Θὰ ἦταν ἀσφαλῶς ἐπιφανειακὸ νὰ ἀποδώσουμε τὴν ἐμφάνιση τοῦ νεότερου σκεπτικισμοῦ στὴ γενικὴ ἀναβίωση τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας κατὰ τὴν Ἀναγέννηση. Γιατὶ πρῶτα θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξηγήσουμε γιὰ ποιὸν λόγο οἱ ἀρχαῖοι σκεπτικοὶ προκάλεσαν τὸ ἐνδιαφέρον. Ἐπίσης, … Συνέχεια →

Ἀφγανιστάν, 1ος μ.Χ. αἰ. ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια:   Ἡ ἁρπαγὴ τῆς Εὐρώπης -στὴ μέση τῆς Ἀσίας: Ὅταν οἱ Δυτικοὶ ἀποκαλοῦν «ρωμαϊκὸ» κάτι ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ Ἀλεξάνδρεια, γελᾶμε πικρόχολα βεβαίως. Στὸ Ἀφγανιστὰν τοῦ 1ου αἰ. μ.Χ., πάντως, ζοῦσαν σὲ … Συνέχεια →

Γιὰ νὰ θυμοῦνται οἱ σχετικὰ παλιοὶ καὶ νὰ μαθαίνουν οἱ νεότεροι τί παραμύθια πουλοῦσε ἡ φιλοτουρκικὴ Ἀριστερὰ καὶ Δεξιὰ γιὰ τὴν Τουρκία καὶ τοὺς Τούρκους λίγα χρονάκια μόλις πρίν. Μετὰ τὴ διπλωματία τῶν σεισμῶν, τὶς τουρκοερωτικὲς σειρὲς τοῦ Μέγκα καὶ … Συνέχεια →

Θὰ ἔπρεπε νὰ γράψω στὴν ἀρχὴ τοῦ τίτλου «ἠλίθιος», ἀλλὰ μετὰ θὰ ἔπρεπε νὰ γράψω καὶ «γελοῖος» κ.ο.κ., καὶ δὲν θὰ χώραγε ὁ τίτλος ἀπὸ τὶς βρισιές. Μιὰ γαλλικὴ ὁμάδα μὲ μαύρους (ζάμπλουτους ἀπόγονους πρώην ἀποικιοκρατούμενων καὶ σκλάβων), ποὺ παριστάνει … Συνέχεια →

Ἕλληνες καὶ ἐν Ἑλλάδι. (Γιὰ τοὺς ἐκτὸς Ἑλλάδος ἐπιφυλάσσομαι.). Τὸ πρωί, δὲν ἔχουν πιεῖ ἀκόμη φραπέ, ἡ μανούλα τους δὲν τοὺς ἔμαθε νὰ τρῶν πρωινὸ ὅταν ξυπνήσουν (πατατάκια / τόστ στὸ διάλειμμα), καὶ συνεπῶς νυστάζουν ἐπικίνδυνα, ἀνοίγουν χαλαρὰ τὴν πόρτα … Συνέχεια →

Χορεύουν καὶ συλλαμβάνονται. Σὰν τὴ Λερναία Ὕδρα: Τώρα ποὺ μπούχτισαν στὸ Ἰράν -ὄχι καὶ τὸ καθεστὼς ὅμως-, προέκυψε ἡ Τουρκία καὶ τὰ ἄλλα παιδιά. Προσεχῶς καὶ στὴ γειτονιά σας.

1972:   Ὧρες ὧρες ἀναρωτιέμαι ἂν οἱ μεγάλοι νεοέλληνες ἀρχιτέκτονες καὶ οἱ σημερινοὶ φοιτητὲς καὶ καθηγητὲς τῶν ἀρχιτεκτονικῶν σχολῶν κάνουν ἐπιστημονικὲς βόλτες στὰ χωριὰ καὶ τὶς κωμοπόλεις, ἢ ἂν ἔχουν δεῖ καμμιὰ φωτογραφία σὰν τὶς παραπάνω. Τείνω νὰ πιστεύσω ὅτι … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ αὐτοκράτορα Ἀρκάδιου, μὲ μῆκος γύρω στὰ 600 μ., συνέδεε τὸ λιμάνι μὲ τὴν ἀγορά. Σὲ ἕνα σημεῖο της ὑπῆρχε ἄγαλμα τοῦ ἱδρυτῆ της, Ἄνδροκλου, νὰ φονεύει ἕνα ἀγριογούρουνο. Ὁ δρόμος φωτιζόταν μὲ λάμπες τὴ νύχτα. Ὁ … Συνέχεια →

Δαίμονες ποὺ ἔπρεπε νὰ ἔχουν ἐκδιωχθεῖ μὲ τὴν ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ κυκλοφοροῦσαν ἀνεξέλεγκτα σὲ ὅλα τὰ κείμενα ἐμποδίζοντας ἀκόμη καὶ τὸ δανεισμὸ ἀπὸ τὴν κατὰ τὰ ἄλλα λογικὴ μεταφυσικὴ ἀρχιτετονικὴ τοῦ Πλάτωνα. Κάποιοι ἀπὸ τοὺς πρώτους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀποκήρυξαν … Συνέχεια →

Ὅπως παλιὰ εἶχα ξαναγράψει, ἔχει σημασία ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο εἶσαι τουρίστας σὲ ξένη, γειτονικὴ καὶ ἐχθρικὴ χώρα. Ἄλλο ὁ τοῦρκος κι ὁ σκοπιανὸς τουρίστας, ποὺ ἔρχονται στὴν ἀλύτρωτη, ἀλησμόνητη Μακεδονία, πατρίδα τοῦ Κεμὰλ καὶ τοῦ Ἀλέξανδρου. Κι ἄλλο … Συνέχεια →

J. Walbridge, Explaining Away the Greek Gods in Islam, Journal of the History of Ideas 9.3 (1998), 389-403. … the Greek gods appeared to even the best informed medieval Muslims as little more than names. The most remarkable fact of … Συνέχεια →

Ἐρείπια τῶν Ἑλλήνων.    

Στὸ μοναστήρι τοῦ ἁγ. Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου, κάπου στὰ σύνορα τῆς Ρωσίας μεταξὺ Καζακστὰν καὶ Μογγολίας. Στὴν κοιτίδα τῶν Τούρκων.

Τὸ βάζω λόγῳ τῶν ψευδοβυζαντινῶν τῆς γλώσσας. Κατὰ τὰ ἄλλα, πρόκειται γιὰ μιὰ παρεξήγηση ἢ παρανόηση (βλ. π.χ. στὸ 3) , ποὺ στὶς χειρότερες μορφές της παίρνει τὴ μορφὴ τοῦ κατηγορητηρίου τοῦ Θ. Πάγκαλου καὶ τοῦ Γ. Κακλαμάνη καὶ στὶς … Συνέχεια →

Qasr Libya, 50 χλμ. δυτικὰ τῆς Κυρήνης. Παλιὰ πόλη, τὴν ξαναέκτισε ὁ Ἰουστινιανὸς δίνοντάς της τὸ ὄνομα τῆς συζύγου του. Ψηφιδωτὰ τοῦ 6ου αἰ.   Ὁ Φάρος τῆς Ἀλεξάνδρειας:   Πρόσοψη κτηρίου, ἴσως τῆς ἐκκλησίας:   Πάνας:   Κασταλία, προσωποποίηση … Συνέχεια →

Παιδὶ πολύτεκνης οἰκογένειας, τὸ ὁποῖο δούλευε, ὁ πρῶτος τῶν πρώτων φέτος. Εἶναι δυνατὸ νὰ μὴ σεληνιάζεται τὸ Vice ποὺ εἶχε γράψει τὶς σοφίες του γιὰ τὶς Πανελλήνιες λίγα χρόνια πρίν προβάλλοντας ὅλους αὐτοὺς τοὺς μαθητὲς ποὺ σκαρφίζονται δικαιολογίες γιὰ τὸ … Συνέχεια →

Ἴσως ὁ μόνος ποὺ ἀξίζει νὰ διαβάζεται στὴν ἐφημερίδα αὐτήν, παρὰ τὰ «δυτικὰ – συντηρητικὰ» προβλήματά του, καὶ παρ’ ὅτι μπαίνει προφανῶς ὡς συντηρητικὴ στάχτη στὰ μάτια, δίπλα στὴν πλειονότητα τῶν πολιτισμικὰ ἀριστερῶν ἀρθρογράφων τῆς πάλαι ποτὲ Καθημερινῆς. Κι αν … Συνέχεια →

σὲ στιγμὲς καὶ καιροὺς σύγχυσης. Γιὰ τὴ νηστεία ποὺ πέρασε προχτὲς τὸ λέω. Ὅταν τὰ πάντα καταρρέουν, αὐτὸ ποὺ δὲν πρέπει νὰ κάνεις εἶναι νὰ κοροϊδεύεις τὸ manual (ἐγχειρίδιο, στὰ ἑλληνικά). Δηλαδή, νὰ διακηρύσσεις αὐτὲς τὶς ὑψηλὲς φιλοσοφίες περὶ ὑποκρισίας … Συνέχεια →

Ἔχουν μεγάλη πλάκα οἱ Ἀλβανοὶ ποὺ μὲ τὸν α ἢ β τρόπο ἐκδηλώνουν τὸ μίσος τους γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Συνήθως, ὑποστηρίζουν ἐνάντια στὰ ἐπίσημα κείμενα τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821 ὅτι ἡ Ἑλλὰς τοῦ 1821 ἦταν ἕνα κράτος ποὺ εἶχε γιὰ … Συνέχεια →

Σὲ διαμάχη στὰ ΜΚΔ σχετικὰ μὲ τὸ θέμα τοῦ ἐθνικισμοῦ, τοῦ εὐρωπαϊσμοῦ καὶ δὲν συμμαζεύεται, ἡ ρήση τοῦ Π. Κονδύλη, ὅτι οἱ φιλοσοφικὲς διαφωνίες εἶναι εἰλικρινεῖς μόνο ὅταν καταλήγουν σὲ προσωπικὲς διαμάχες, ἐπιβεβαιώνεται. Ὁ εὐρωπαϊστὴς Α κατηγορεῖ τὸν πατριώτη Β … Συνέχεια →