Καὶ ἄλλες πολεμολογίες..

Μὲ ἀφορμὴ μιὰ φράση ἑνὸς Τούρκου ὑψηλὰ ἱστάμενου ἀξιωματούχου, ὁ Μελέτης Μελετόπουλος γράφει ὅτι στριμωγμένη ἡ Τουρκία ἀπὸ διάφορες πλευρὲς, δὲν μπορεῖ νὰ κηρύξει πόλεμο στὴν Ἑλλάδα ἐκτὸς κι ἂν βρεῖ ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Ἂν ζορίσει καὶ ἀναγκάσει ἡ Τουρκία τὴν Ἑλλάδα νὰ ρίξει τὴν πρώτη τουφεκιά, τότε οἱ Τοῦρκοι θὰ παρουσιάσουν τὴν τουρκικὴ ἐπίθεση ὡς αὐτοάμυνα. Διαφορετικά, δηλαδὴ ἂν ἡ Τουρκία ἄξαφνα κι ἀδικαιολόγητα ἐπιτεθεῖ στὴν Ἑλλάδα, τότε θὰ ὑποστεῖ τὰ ἑξῆς:

1. θα απομονωθεί αμέσως από την διεθνή κοινότητα. 2. θα οδηγήσει σε μεγάλη υπαρξιακή κρίση το ΝΑΤΟ. 3, θα οδηγήσει σε οριστικό τέρμα τις όποιες σχέσεις της με την Ευρώπη. 4. θα προκαλέσει την μήνι των ΗΠΑ, όπου άλλωστε υπάρχει πολιτικά και οικονομικά ισχυρό ελληνικό στοιχείο, το οποίο θα συσπειρωθεί και θα ενεργοποιηθεί αμέσως. 5. θα δώσει την  ευκαιρία στην Ρωσσία να παρέμβει σε ρόλο διαιτητού, κάτι στο οποίο είναι εντελώς αντίθετη η Δύση. 6. θα οδηγήσει το Ισραήλ σε άμεση στρατηγική ταύτιση πλέον, και όχι απλώς συμμαχία, με την Ελλάδα και την Κύπρο. 7. θα οδηγηθεί σε διπλωματική ρήξη με τις αραβικές χώρες. 8. θα διακυβεύσει τις εμπορικές σχέσεις της με την Κίνα.

 

Σωστά, κάποιος σχολιαστὴς τοῦ ἀντιτείνει ὅτι: Τὸ ΝΑΤΟ δὲν θὰ ἐμπλακεῖ σὲ σύγκρουση μεταξὺ δυὸ μελῶν του. (Συμπληρώνω: τὸ 1996 ἐνεπλάκη σὲ βάρος μας καὶ παραδώσαμε ἑλληνικὸ ἔδαφος.) Οἱ Ρῶσοι μετὰ χαρᾶς θὰ βοηθήσουν τὴν Τουρκία νὰ καταρρίψει τὰ νατοϊκῆς τεχνολογίας ἀεροπλάνα μὲ τὴ βοήθεια τῶν ρωσικῆς κατασκευῆς πυραύλων. Οἱ χῶρες τὴς Ε.Ε. ἔχουν ἐργοστάσια κι ἐμπορικὲς σχέσεις μὲ τὴν Τουρκία καὶ θὰ μείνουν οὐδέτερες. (Συμπληρώνω: Ἔχουν καὶ τεράστιες ἰσλαμικὲς μειονότητες, ποὺ ὑποκινούμενες ἀπὸ τοὺς Τούρκους θὰ τὰ κάψουν ὅλα στὸ Παρίσι κ.ἀ. ἐὰν κάποια δυτικὴ χώρα βοηθήσει τὴν Ἑλλάδα). Τὸ Ἰσραὴλ δὲν ἔχει κανένα μεγάλο καημὸ νὰ μᾶς βοηθήσει. Τοῦ ἀρκεῖ νὰ ἐξασθενίσει ἀπὸ τὸν πόλεμο ἡ Τουρκία. Καὶ ἡ Κίνα, μπορεῖ νὰ κλείνει σὲ στρατόπεδα συγκέντρωσης ἑκατομμύρια δυνητικοὺς στασιαστὲς Μουσουλμάνους, ἀλλὰ δὲν θὰ γίνει καὶ μαχητικὰ φιλελληνική. Ὁ Μ. Μελετόπουλος δὲν ἀπάντησε στὰ παραπάνω. Συμπληρώνω, ἐπίσης: Ἡ ἑλληνοαμερικανικὴ ὁμογένεια δὲν θὰ κάνει τίποτε σημαντικό, ὅπως δὲν ἔκαμε τὸ 1974. Φυσικά, οἱ ἀραβικὲς χῶρες δὲν θὰ κάνουν τίποτε ἐναντίον τῆς Τουρκίας. Σκέφτομαι τί θὰ κάνουν οἱ χιλιάδες Πακιστανοὶ τῆς Ἑλλάδας, οἱ ἄνθρωποι τοῦ Πακιστάν, τὸ ὁποῖο ἔχει ἀναγνωρίσει τὸ κατοχικὸ ψευτοκράτος στὴν Κύπρο, καὶ οἱ πολίτες τοῦ ὁποίου προσφάτως χοροπήδαγαν οὐρλιάζοντας γιὰ νὰ καταδικαστεῖ σὲ θάνατο γιὰ «βλασφημία» μιὰ πακιστανὴ Χριστιανή.

Ἄλλωστε, ἕνας πόλεμος δὲν εἶναι πάντοτε ὁ ἰδανικὸς τρόπος νὰ πάρει κάποιος ὅ,τι ἐπιθυμεῖ. Ἐὰν μπορεῖς νὰ πάρεις ὅ,τι θὲς διὰ τῆς εἰρηνικῆς ἀσφυξίας ποὺ προκαλεῖς στὸν ἀντίπαλο, καλύτερο γιὰ σένα εἶναι νὰ μὴν προκαλέσεις πόλεμο. Συγκεκριμένα, τὸ 1996 ἡ Τουρκία αἰσθανόταν ὅτι μόνο μὲ ἕναν μικρῆς διάρκειας πόλεμο θὰ κατακτοῦσε ἴσως τὴ Θράκη καὶ ὁρισμένα νησιὰ καὶ θὰ κρατοῦσε διὰ παντὸς τὰ κέρδη της, ὅπως στὴν Κύπρο τὸ 1974 κ.ἑ. Ἔκτοτε, ἄλλαξε στρατηγική. Ἀπὸ τὸ 2015, στέλνει Μουσουλμάνους στὰ νησιὰ καὶ στὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα. Ἔτσι, στραγγαλίζει τὴν Ἑλλάδα μακροπρόθεσμα: Εἴτε θὰ ἐμφανιστεῖ ὡς προστάτις τῶν ἐν Ἑλλάδι Μουσουλμάνων, καὶ θὰ μπουκάρει γιὰ νὰ τοὺς προστατέψει ἐὰν συμβεῖ κάποια (ἀναπόφευκτη, κατὰ τὴν ἄποψή μου) προβοκάτσια σὲ βάρος τους, εἴτε, σὲ περίπτωση ἑλληνοτουρκικοῦ πολέμου, οἱ Μουσουλμάνοι τῶν νησιῶν καὶ τῶν δυὸ μεγάλων πόλεων θὰ κάνουν σαμποτὰζ τέτοιας ἔκτασης (βόμβες, δολοφονίες κ.λπ.), ὥστε τουλάχιστον στὰ νησιά θὰ εἶναι ἀδύνατο γιὰ τὸν Ε.Σ. νὰ ἀμύνεται καὶ κατὰ τοῦ τουρκικοῦ στρατοῦ ἀλλὰ καὶ κατὰ τῶν ἡμιτζιχαντιστῶν κατοίκων τῶν νησιῶν. Ἀντιθέτως, ἕνας πόλεμος τώρα θὰ διακόψει τὶς μουσουλμανικὲς ροὲς στὰ νησιά, κι ἔτσι τὸ τουρκικὸ σχέδιο τῆς εἰρηνικῆς ἐπιβολῆς στὴν Ἑλλάδα θὰ ἀποτύχει. Στὸ σημεῖο αὐτὸ ὁ Μ.Μ. ἔχει δίκαιο: Δὲν εἶναι ἀκόμη βέβαιο (ἀπὸ πλευρᾶς στρατιωτικῆς ὑποδομῆς καὶ ἐξοπλισμῶν) ὅτι ἡ Ἑλλάδα θὰ χάσει τὸν πόλεμο. Σὲ 2-3 δεκαετίες ὅμως θὰ εἶναι σίγουρα. Ἄρα, ἡ εἰρήνη συμφέρει τὴν Τουρκία: Ἀφενὸς ἐξοπλίζεται καὶ θὰ ξεπεράσει ὁλοκληρωτικὰ τὴν Ἑλλάδα, ἀφετέρου θὰ ἔχει διαλύσει τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες Μουσουλμάνους δυνητικοὺς πράκτορες καὶ κατάσκοπους, ποὺ τὴ στιγμὴ τοῦ πολέμου θὰ φανατιστοῦν κατάλληλα ὑπὲρ τῆς ἰσλαμικῆς τουρκικῆς ἐπίθεσης. Σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ἡ ἐκτίμηση τοῦ Μ.Μ., ὅτι ἡ Τουρκία ἔχει συμφέρον νὰ συντηρεῖ τὸν ἀτέρμονα διάλογο καὶ τὴν εἰρήνη, εἶναι ἐντελῶς σωστή.

Αὐστηρὰ ὑπὸ τὴν ἔννοια αὐτή, καὶ μόνον αὐτή, ἡ εἰρήνη δὲν εἶναι καλὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ὑπὸ αὐτὴν καὶ μόνο αὐτὴν τὴν ἔννοια, καὶ φυσικά μόνο ἐὰν ἦταν σίγουρο ὅτι θὰ γίνει πόλεμος κάποια στιγμή, τότε εἶναι προτιμότερο νὰ γίνει πόλεμος τώρα ἢ σύντομα, π.χ. σὲ πέντε χρόνια, παρὰ νὰ γίνει σὲ τριάντα χρόνια ὑπὸ ἀκόμη χειρότερες γιὰ τοὺς Ἕλληνες συνθῆκες (ἐξοπλιστικὲς καὶ δημογραφικές). Βεβαίως, σκέφτεται καθένας: Πόσο κράτησαν τὰ εἰρηνικὰ διαστήματα στὶς σχέσεις Ἑλλάδας – Τουρκίας; Καὶ πόσο ρεαλιστικὴ εἶναι ἡ γενικότερη φιλοσοφικὴ ἄποψη πὼς (σ’ αὐτὸ τὸ στάδιο τῆς ἀνθρωπότητας) «πόλεμοι δὲν γίνονται πιά», καθὼς καὶ τὸ ἀριστερίστικο καὶ ἀριστεροφιλελεύθερο ναρκωτικὸ εὐχολόγιο, πὼς «οἱ λαοὶ δὲν ἔχουν νὰ χωρίσουν τίποτε»; (παρὰ τὴν ἄποψη τοῦ Μάρξ, ὅτι πόλεμοι γίνονταν καὶ μεταξὺ ἀταξικῶν πρωτόγονων κοινωνιῶν). Κατὰ διαβολικὴ σύμπτωση, δὲν ἦταν μόνο ὁ Μουσουλίνι ποὺ ἐξυμνοῦσε τὴν ὑποτιθέμενη «ὑγιεινὴ τοῦ Πολέμου», ἀλλὰ καὶ ὁ Μάρξ. Καθένας, φυσικά, παίνευε τὸν δικό του πόλεμο κι ὄχι τὸν ἀντίπαλο «κομμουνιστικὸ» ἢ τὸν «φασιστικό». Σημασία ἔχει, ὅτι σὲ κάθε περίπτωση ὁ πόλεμος εἶναι καλοδεχούμενος.

 

Φυσικά, καὶ ἡ δική μου ἄποψη προβάλλει στὸ μέλλον ὅ,τι συμβαίνει σήμερα: Δέχεται ὅτι δὲν θὰ γίνει τὸ θαῦμα τὸ ὁποῖο θὰ σταματήσει τὶς πληθυσμιακὲς ροὲς Μουσουλμάνων καὶ τὴ δημογραφικὴ καὶ οἰκονομικὴ κατάρρευση τῶν Ἑλλήνων. Ἐπίσης, ποιὸς μᾶς λέει ὅτι σὲ ἕναν ἄμεσο (ἢ ἐντὸς πέντε ἐτῶν) πόλεμο, ὁ Ε.Σ. θὰ ἀντιμετωπίσει μὲ ἐπιτυχία ὄχι μόνο τὸν τουρκικὸ στρατὸ ἀλλὰ καὶ τοὺς διάφορους ἀντίφα, ἰσλαμόφιλες ΜΚΟ κ.λπ.  ποὺ θὰ ὀργανώσουν στρατιωτικὰ σαμποτὰζ καὶ σαμποτὰζ ἐναντίων τῶν ἄοπλων Ἑλλήνων καὶ τῶν μὴ στρατιωτικῶν ὑποδομῶν;

Κυριολεκτικά, ἡ Ἑλλάδα ἀντιμετωπίζει τὸ δίλημμα «Μπρὸς γκρεμὸς καὶ πίσω ρέμα», κυριολεκτικὰ βρίσκεται ἀνάμεσα στὴ Σκύλλα καὶ τὴ Χάρυβδη. Σήμερα ἔχουμε τὶς ψυχολογικὰ εὐνουχισμένες καὶ ἀπαξιωμένες (μὲ τελικὸ ὑπεύθυνο, τὴ χούντα) ἔνοπλες δυνάμεις, τὸ λαὸ φτωχὸ καὶ μισὸ ἑκατομμύριο νέους (σὲ 8 μόλις ἔτη) φευγάτους καὶ τὴ διαλυτικὴ συνειδησιακὴ ἐπίδραση-ἀπειλὴ τῶν προσφυγο-ἰσλαμόφιλων (ἀναρχικῶν, ἀριστερῶν καὶ μητσοτακικο-ποταμίσιων), ἐνῶ σὲ 2-3 δεκαετίες θὰ ἔχουμε τελείως ἀνύπαρκτες ἔνοπλες δυνάμεις, κοινωνία κατὰ τὸ 1/3 ἰσλαμική, καὶ κατὰ τὰ 2/3 γερασμένη ἐντελῶς.

Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο, οἱ πολεμολογίες, ὅσο ἐπιστημονικὲς καὶ ὀρθολογικὲς κι ἂν εἶναι, ἔχουν τόσο τεράστια κενά, ὥστε μοιάζουν λιγάκι μὲ τὶς προφητεῖες τῶν τηλεοπτικῶν καὶ διαδικτυακῶν προφητῶν. Στὴν ἔσχατη, ξέρουμε ὅτι ἀκόμη κι οἱ προσευχὲς τὸ μόνο ποὺ κατορθώνουν εἶναι ἁπλῶς νὰ ἀπομακρύνουν χρονικά, γιὰ χάρη τῶν δίκαιων, τὸ τελικὸ χειρότερο ἀναπόφευκτο κακό.