ταξιά

Μπαίνω στὸ ταξί. Πίσω, ἕνα ζευγάρι. Ὁ ταξιτζὴς ὁμιλητικότατος, ἀλλὰ εὐτυχῶς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ δὲν σὲ ἐνοχλοῦν κάθε λεπτὸ μὲ ἐρωτήσεις ὑποχρεώνοντάς σε νὰ μιλήσεις ἐνῶ βαριέσαι ἢ εἶσαι κουρασμένος. Μιλᾶ μόνος του, οἱ πίσω γελᾶνε κι ἐγὼ κρυφοχαχανίζω. Ἀρχικά, μοῦ λέει γιὰ τὶς λεκτικὲς διαμάχες μὲ διάφορες κυρίες ποὺ ἔκλειναν ἀπότομα τὴν πόρτα κι ὅτι τὸ ἁμάξι του εἶναι τὸ μοναδικὸ στὴ μάρκα του ποὺ κυκλοφορεῖ στὴν πόλη, καὶ ὅτι ἐντέλει δὲν τὸν ἐνοχλεῖ ποὺ θὰ χαλάσει ἡ πόρτα, ἀλλὰ ἁπλὰ δὲν ἀντέχει τὴν ἰδέα τοῦ ἤχου τῆς πόρτας ποὺ κλείνει ἀπότομα. Μετά, μᾶς λέει γιὰ τὸ Παρίσι ὅπου ἔζησε (;) καὶ τὰ ταξιὰ εἶναι πολύχρωμα, μπλέ, μαῦρα κ.λπ., ποὺ σοῦ ἀνοίγουν τὴν πόρτα, ποὺ ἔχουν δυὸ ἀρώματα –πρωινὸ καὶ βραδινό–, κι ἀμέσως γυρνᾶ πρὸς τὸ πίσω κάθισμα δείχνοντας στὸ ζευγάρι τὰ δυό ἀρώματα καὶ λέγοντας «νά, ἔχω κι ἐγώ». Δυστυχῶς γύρισε ἀπ’ τὴ μεριά μου πρὸς τὰ πίσω, καὶ τὰ δόντια του ἦταν ἀπλυτα, ὁπότε «μύρισα τὰ λόγια του» χωρὶς ἡ μυρωδιά του νὰ καλύπτεται ἀπὸ τὸ πρωινὸ ἄρωμα τοῦ ταξί. Συνεχίζει νὰ μιλᾶ γιὰ τὸ ξενοδοχεῖο ὅπου ἔμενε, μαζὶ μὲ τοὺς Ἄραβες μεγιστάνες, καὶ οἱ Ἀραπίνες εἶχαν χρυσὸ τακούνι, ὅταν ἀνασήκωσαν τὴ μπούργκα γιὰ νὰ μὴν τὴν πατήσουν στὰ σκαλιά. Ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ γυναίκα πίσω ἔκανε λόγο γιὰ τοὺς ἐνοχλητικοὺς Ἄραβες στὸ Παρίσι, κατόπιν μᾶς διηγήθηκε μιὰ ἱστορία μὲ Ἀλγερινούς, ποὺ ἔπαιζαν τὸν «παπά» κάτω ἀπὸ τὸν Πύργο τοῦ Ἄιφελ, τάχα μου τάχα μοίραζαν λεφτὰ στοὺς περαστικοὺς παίκτες ἐνῶ ἦταν ὅλοι τῆς ἴδιας συμμορίας· κι ὅταν μιὰ χαζὴ Γερμανίδα μὲ γάτα στὴν ἀγκαλιὰ θέλησε νὰ παίξει, καὶ ἡ σύζυγος τοῦ ταξιτζῆ τῆς εἶπε στὰ γερμανικὰ ὅτι εἶναι μούφα, πετάχτηκε ἕνας Ἀλγερινὸς καὶ εἶπε ἀπειλητικὰ τῆς κυρίας ταξιτζοῦ νὰ πάρει δρόμο. Ὁπότε, ὁ ταξιτζὴς τῆς λέει «τρελὴ εἶσαι, πᾶς νὰ σώσεις τὴ Γερμανίδα;», καὶ ἔφυγαν. Φτάνω στὸν προορισμό μου, τοῦ δίνω ἕνα εἰκοσάευρω ἀφοῦ δὲν εἶχα ψιλά, δυσανασχετεῖ ἤρεμα, μοῦ λέει, «ἐγώ, πάλι τριάμισι εὐρὼ θὰ σοῦ χρεώσω». Κι ἐγὼ ἀπαντῶ, «ἀφοῦ μπῆκα σὲ ἀκριβὸ ταξί, εἰκοσάευρω ἔδωσα» καὶ γέλαγαν κι οἱ ἀπὸ πίσω καθὼς ἔβγαινα. Ἄλλωστε, δὲν μὲ ἄφησε ἀκριβῶς στὸν προορισμό μου. Ὡραῖες ἐποχές, τότε ποὺ καὶ οἱ ταξιτζῆδες ἔκαναν διακοπὲς στὰς Εὐρώπας καὶ διέμεναν σὲ ξενοδοχεῖα πολυτελείας μαζὶ μὲ τοὺς Ἄραβες.