κοινωνία τῶν πολιτῶν – ἀναγνωστήριο

Ἀναρτᾶ κάποια σὲ φοιτητικὴ σελίδα τὴν παράκληση νὰ ἐπανατοποθετοῦν τὰ βιβλία τῆς πανεπιστημιακῆς βιβλιοθήκης οἱ χρῆστες τους ἀφότου τὰ μελετήσουν γιατὶ, λέει (κι ἔχει τυπικὰ δίκαιο), αὐτὸς εἶναι ὁ -πολὺ πρόσφατος- κανονισμὸς ἐκ μέρους τῶν ὑπευθύνων τῆς βιβλιοθήκης. Ἀλλιῶς θὰ χαθοῦν -τὰ βιβλία. Κι ἀπὸ κάτω τὰ λάηκ πέφτουν σὰ βροχή. Βρῆκαν (διὰ τοῦ κανονισμοῦ) συναδέλφους καινούργιους οἱ ὑπεύθυνοι τῆς βιβλιοθήκης, γιὰ νὰ μὴν κάθονται στὴ δουλειὰ οἱ ἴδιοι ἐπιπλέον χρόνο ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς κάθονται μετὰ τὸ καθημερινὸ κλείσιμό της στὸ ἀναγνωστικὸ κοινό. Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφτανε αὐτό, ἡ ἀναρτήσασα συμβουλεύει τοὺς ἀναγνῶστες-φοιτητὲς νὰ ρωτοῦν τοὺς ὑπευθύνους τῆς βιβλιοθήκης ἐὰν δὲν μποροῦν νὰ καταχωρήσουν σωστά, καὶ νὰ ζητᾶν βοήθεια γιὰ τὴ σωστὴ ταξινόμηση-ἐπανατοποθέτηση τῶν βιβλίων. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς σπουδές τους, δηλαδή, θὰ σπουδάζουν καὶ πρακτικὴ βιβλιοθηκονομία. Γιὰ νὰ μὴν ἀποσπῶνται ἀπὸ τὰ προβλεπόμενα καθήκοντά τους οἱ ὑπάλληλοι τῆς βιβλιοθήκης. Ἐννοεῖται, πέρα ἀπὸ τὴν ἀφέλεια (ἐὰν ἄρχιζαν ὅλοι οἱ χρῆστες τοῦ ἀναγνωστηρίου νὰ ρωτοῦν τὴν ὑπάλληλο ποὺ δανείζει τὰ βιβλία, πῶς νὰ τοποθετήσουν σωστὰ τὰ βιβλία, τότε δὲν θὰ περίσσευε χρόνος οὔτε γιὰ τὶς δουλειὲς τῶν ὑπαλλήλων στὴ διάρκεια τοῦ ὡραρίου), θὰ ἀρχίσουν νὰ τοποθετοῦνται βιβλία ὅπου νά ‘ναι. Θὰ γίνει μπάχαλο. Κανὰ μέτρο παραδίπλα ἀπὸ τὴ σωστὴ θέση του τὸ καθένα, σιγὰ μωρὲ καὶ τί ἔγινε. Τὰ παιδάκια χειροκροτοῦν τὴν προτροπὴ ἐτούτη, ἔτσι εἶναι ἡ σιχαμένη (ἀναρχικὴ ἢ φιλελεύθερη) κοινωνία τῶν πολιτῶν: Ὅταν τὸ κράτος ἀποσύρεται κι ἀρχίζει ἡ αὐτοοργάνωση, ὁ ἐθελοντισμὸς καὶ ἡ ἀλληλοβοήθεια. Προφανῶς, κι οἱ ἐναπομείναντες ὑπάλληλοι θὰ ἔχουν ἀπηυδήσει, μὲ συνταξιοδοτήσεις καὶ μείωση πόρων. Σὲ ἄλλες βιβλιοθῆκες τῆς ἴδιας σχολῆς τὰ πράγματα ἦταν ἀκόμη χειρότερα -χαμένα ἐπὶ χρόνια βιβλία, ἔλλειψη διορισμένου ἁρμόδιου στὴ βιβλιοθήκη, ἐλάχιστο ὡράριο ποὺ ὁριακὰ (κι ἂν) βόλευε τοὺς ἐργαζόμενους φοιτητὲς κ.οκ. Γιατὶ οἱ πανεπιστημιακὲς βιβλιοθῆκες, τὸ ἐπίκεντρο τῆς Παιδείας, μὲ βιβλία ποὺ μόνο ἐκεῖ βρίσκεις ἀλλὰ μπορεῖ νὰ χαθοῦν (σ’ ἕνα ράφι παραδίπλα ἢ ἐντελῶς), ἀφήνονται σιγὰ-σιγὰ νὰ παρακμάσουν.

Advertisement
This entry was posted in παιδεία, Ελλάδα, κοινωνία and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s