Monthly Archives: Ιουνίου 2019

It is, for instance, no great surprise that the Roman empire is not particularly in favour at the moment, and therefore that its demise is not deeply regretted. In Europe, empires and imperialism went firmly out of fashion in the … Συνέχεια →

In the 1960s, economic history was highly fashionable, because it played an integral part in Marxist interpretations of the past. When the attraction of Marxist theory declined, as it did with the demise of Communism, most historians, and the reading … Συνέχεια →

For instance, there is certainly a link between interpretations of the Germanic invaders as primarily peaceful, and the remarkable (and deserved) success that modern Germany has had at constructing a new and positive identity within Europe, after the disastrous Nazi … Συνέχεια →

Ἀλλὰ μὲ τὴν δήλωση τοῦ Κινέζου προέδρου, ὅτι ὁ οἰκονομικὸς προστατευτισμὸς καταστρέφει τὴν παγκόσμια ἐμπορικὴ τάξη, τὰ ξαναθυμᾶται κανείς, συγκεκριμένα τὸν Κονδύλη, ποὺ ἔλεγε: Τὸ ἐλεύθερο ἐμπόριο θὰ ἐμφανισθεῖ σὲ διαφορετικὸ φῶς ὅταν ἡ πρώτη ἐξαγωγικὴ χώρα τοῦ κόσμου δὲν … Συνέχεια →

Μονὴ Kobayr (ἀρμένικο καὶ γιὰ ἕνα διάστημα γεωργιανὸ Ὀρθόδοξο), 12ος αἰ.: Μονὴ Haghpat, 10ος αἰ.:  

Κόρινθος, περὶ τὸ 300 π.Χ.

Σύμφωνα μὲ τὴν τρέχουσα καὶ κυρίαρχη ἄποψη περὶ Ἑλληνικότητας, καλοὶ Ἕλληνες εἶναι μόνο ὅσοι εἶναι μὴ ἑλληνικῆς καταγωγῆς (μὴ ἕλληνες γονεῖς) καὶ μὴ ἑτεροφυλόφιλοι. Μ’ αὐτοὺς δακρύζουμε ἀπὸ χαρὰ καὶ περηφάνια. Οἱ ἄλλοι (τὸ 99% τῶν Ἑλλήνων) εἶναι, νὰ τὸ … Συνέχεια →

Ὁρισμένοι, στὴν ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Ρῆγα παραθέτουν διάφορα ἀποσπάσματα ἀπὸ ἱεράρχες καὶ μοναχούς, μὲ τὰ ὁποῖα εἴτε καταδικάζονται οἱ πολιτικὲς-συνταγματικὲς ἀπόψεις τοῦ Ρήγα εἴτε ἐκφράζεται χαρὰ γιὰ τὸν μαρτυρικὸ θάνατό του. Καὶ τί σημαίνουν ὅλα αὐτὰ τὰ ἀποσπάσματα; Ὅτι … Συνέχεια →

Οἱ Κεμαλικοὶ τῆς Κωνσταντινούπολης μοιάζουν μὲ τὴν Ἑλλάδα: Ψηφίζουν καὶ ἐκλέγουν τοὺς δικούς τους, ἀλλὰ ξέρουν πολὺ καλὰ ὅτι ἡ ἀνεξέλεγκτη ἐσωτερικὴ μετανάστευση ἀπὸ τὴν Ἀνατολία τοὺς καταδικάζει σὲ βέβαιο θάνατο. Εἶναι τὸ ἀντίστροφο τοῦ Λονδίνου, τὸ ὁποῖο εἶναι μὴ … Συνέχεια →

59 τρισεκατομμύρια χρέος δὲν θὰ τὸ ἀποπληρώσει ἡ Γῆ οὔτε τὸ 10.000 μετὰ Χριστόν, ἀλλὰ καθένας γήινος (κάθε κράτος) μεγαλώνει τὴ δύναμή του ὅσο μπορεῖ. Μιὰ ἀφ’ υψηλοῦ κριτικὴ στὴν Ἑλλάδα, ποὺ ἀκριβῶς αὐτὴ τὴ διάσταση ἀγνοεῖ, δὲν ἀναρωτήθηκε ποτὲ … Συνέχεια →

Ἔφεσος: Μὲ ἔντονο κόκκινο εἶναι τὸ λιμάνι τῆς Ἐφέσου τὸν 4ο κ.ἑ μ.Χ. αἰωνα, ποὺ ἐπικοινωνοῦσε μὲ τὸ Αἰγαῖο μέσῳ μιᾶς τεχνητῆς διώρυγας. Μπορεῖ νὰ δεῖ κάποιος πῶς ἦταν ἡ ἀκτογραμμὴ τῆς Ἐφέσου τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἡράκλειτου, τοῦ ἀποστόλου Παύλου, … Συνέχεια →

Γκρινιάζει ὁ Τ. Θεοδωρόπουλος, γιατὶ ἡ χώρα ἐπὶ μία δεκαετία ἀσχολεῖται μὲ τὴν οἰκονομία καὶ ὄχι μὲ τὸν πολιτισμό. Γιὰ παράδειγμα, μὲ τὸ θέατρο, μὲ τὸ Μέγαρο Μουσικῆς. Δὲν ἐννοεῖ κι αὐτὸς νὰ καταλάβει ὅτι ὁ πολιτισμὸς προσφέρθηκε ἁπλόχερα, καὶ … Συνέχεια →

Έννοεῖ (δάσκαλος) «πρόσφατες». «Τελευταῖες» εἶναι ὅταν δὲν πρόκειται (100%!) νὰ ὑπάρξουν νέες. Ὅλοι κάνουμε λάθη, ἥμαρτον πιά. Ἀλλὰ τὸ ἄλλο; ἡ ὁμιλία γίνεται σὲ λύκειο καὶ ἀφορᾶ τὸν φασισμό. Κατηχητικό. Ἡ φωτογραφία μὲ τὰ παιδιὰ δίπλα στὸν ὁμιλητὴ εἶναι ἄκρως … Συνέχεια →

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κακούργα ὑπερπροστατευτικὴ ἑλληνικὴ οἰκογένεια, τὶς ἀντιφιλελεύθερες οἰκογενειακὲς ἐπιχειρήσεις καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, οἱ φιλελεύθεροι σιχαίνονται τοὺς αὐτοαπασχολούμενους. Ἀντὶ νὰ βροῦν τρόπο νὰ τοὺς φορολογήσουν, ὀνειρεύονται τρόπο γιὰ νὰ τοὺς ἐξαερώσουν μετατρέποντάς τους σὲ μισθωτοὺς, ἔστω καὶ τῶν 400€.

οἱ δυτικοί Πατέρες … δέν κάνουν σαφῆ διάκριση ἀνάμεσα στήν ἀΐδια ὑπαρκτική ἐκπόρευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (πού γίνεται ἐκ μόνου τοῦ Πατρός) καί στήν ἐν χρόνῳ ἀποστολή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (πού γένεται καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ). Στό σημεῖο αὐτό κρίνουμε … Συνέχεια →

Ἀναρωτιέμαι γιατί ὁ Π. Σαββίδης βάζει στὸν ἱστότοπό του τὶς ἀπόψεις ἑνὸς πλούσιου Τούρκου ποὺ ἔφυγε κυνηγημένος ἀπὸ τὸν Ἐρντογάν. Τὰ ἐσωτερικὰ προβλήματα τῶν Τούρκων δὲν μᾶς ἀφοροῦν ἐκτὸς κι ἂν ἐπιτείνουν τὴν ἀναμεταξύ τους φαγωμάρα καὶ διάλυσή τους. Ὅσα … Συνέχεια →

γιά πρώτη φορά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Τούρκοι κατάφεραν να έρθουν σε ρήξη με τους πάντες. Το Σταίητ Ντηπάρτμετ εξέδωσε χθες οξύτατη ανακοίνωση καλώντας την Τουρκία να διακόψει αμέσως την γεώτρηση στην Κύπρο. Η Γαλλία το ίδιο. Το … Συνέχεια →

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ Ἀριστερὰ-ΣΥΡΙΖΑ (ἕνα πράγμα, ἀφοῦ ὅλοι συντάσσονται μὲ τὸ ἀντιδεξιὸ μένος, ὅλοι ἀποδέχονται τὶς Πρέσπες κ.λπ.) θὰ ἤθελε πολὺ νὰ εἶναι ἡ βαλκανικὴ ἐκδοχὴ τῶν Μπολσεβίκων. Τὸ γεγονὸς ὅτι ἦταν ἁπλῶς ἕνα βαλκανικὸ πρακτορεῖο τῶν Μπολσεβίκων … Συνέχεια →

Πηγή γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ἀντίστοιχα, γιὰ τὶς ἄλλες χῶρες στὸν κατάλογο ἀριστερά.  

Γνωστὸ τὸ ἀπόσπασμα μὲ «τὶς σκοτεινὲς ἐπιδίωξες τῆς συνειδητὰ ἀσυνείδητης ὀλιγαρχίας». Στὴν τηλεόραση πρὸ πολλῶν δεκαετιῶν, ὁ ἐκφωνητὴς τῶν εἰδήσεων ἔκανε λόγο γιὰ διάλογο, καὶ ἡ γιαγιά μου ρωτοῦσε τὴν νύφη της «Μωρέ .. τί εἶναι αὐτὸς ὁ διάβολος;» Κάτι … Συνέχεια →

Miracles were indeed credited with inspiring conversions, but scholars have been plagued with uncertainty, even some embarrassment, as to how to handle this. To an outsider, a miracle is just an illusion. To an insider, it is evidence of divine … Συνέχεια →

Μιλῶ γιὰ τὴν «Ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους» τοῦ Λευτέρη Σταυριανοῦ, ποὺ γράφτηκε ὡς σχολικὸ ἐγχειρίδιο τὸν «Ὀκτώβρη 1984», καὶ ἦταν σχολικὸ βιβλίο μεταξύ 1984-1989, στὶς μέρες ποὺ προετοιμαζόταν ἡ σημερινὴ παρακμή. Προσεκτικὲς ἀποστάσεις τηροῦνται ἀπὸ τὴν ΕΣΣΔ (ἐννοεῖται καὶ ἀπὸ … Συνέχεια →

Ὑπερασπίζεται τὸν Ἀρκᾶ κάποια ἀρθρογράφος. Τὸ ἐπίμαχο ζήτημα, παγκόσμιας σημασίας γιὰ τοὺς προοδευτικοὺς ἀνθρώπους: ἂν ξελασπώνει ὁ πρῶτος τοὺς «δολοφόνους τοῦ Ζάκ». Ἀσφαλῶς, «σπασίμο μαγαζιοῦ» δὲν ἔλαβε χώρα γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ὑπόθεση Κωστόπουλου. Ἀλλὰ κάτι ἄλλο ὑπονοεῖται ἀπὸ τοὺς … Συνέχεια →

Ἔβλεπα προχτὲς στὴν κουλτουριάρα ΒουλὴTV τὴν ταινία Περσέπολις, μὲ τὶς κλαψωδίες γιὰ τὸ ἰρανικὸ καθεστώς, μὲ θέμα τὴν ζωὴ μιᾶς ἰρανῆς ποὺ ἦταν κοριτσάκι ὅταν ξέσπασε ἡ ἰσλαμικὴ ἐπανάσταση, καὶ εἶδε τὴ ζωή της ν’ ἀλλάζει μὲ τὴν ἐπικράτηση τῶν … Συνέχεια →

Ἂν καὶ ἡ Ἔκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης δὲν εἶναι ἄνθρωπος, τῆς εὔχομαι καλὰ μπουρίνια. Ὄχι κακά. Εἶναι βέβαια ἡ ἐποχὴ ποὺ κάθε χρόνο στὴν πόλη μας βρέχει, ἀλλὰ βρέχει τόσο συγκεκριμένα καὶ τόσο εἰδικά, ἀκριβῶς στὶς 1-2 ἑβδομάδες τῆς Ἔκθεσης Βιβλίου, … Συνέχεια →

Ὁ συνδυασμὸς τῶν δύο χρωμάτων (τοῦ ὁλόλευκου τῶν νέων μαρμάρων καὶ ἐκείνου τῶν αὐθεντικῶν μαρμάρων) τὸ μετατρέπει σὲ πολύχρωμο τσίρκο. Ἂν «Στόχος της είναι να αναδειχθεί το όριο διατήρησης του τοίχου όπως διαμορφώθηκε μετά τον βομβαρδισμό του Μοροζίνι το 1687 … Συνέχεια →

Παρακολουθῶ στὰ ΜΚΔ μιὰ διαμάχη μὲ ἀφορμὴ τὸν Ποινικὸ Κώδικα μεταξὺ φεμινίστριας καὶ βέρου ἀριστεροῦ (καὶ ἀντιφασίστα) γιὰ τὸ κατὰ πόσο ὁ νέος Π.Κ. εἶναι καλὸς ἢ κακός. Καταλήγει ἡ φεμινίστρια: πρέπει νὰ ἀλλάξει ὁ ὁρισμὸς τοῦ βιασμοῦ ὥστε νὰ … Συνέχεια →

Στὴν προηγούμενη ἀνάρτηση ἔκανα λόγο γιὰ τὴ διάβρωση τοῦ τμήματος ἐκείνου τῆς κοινωνίας τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ εἶναι «ἁλάτι τῆς γῆς» προκειμένου νὰ συνεχίσει ἡ κοινωνία νὰ ὑφίσταται. Ἕνα κομμάτι, οἱ «παπάδες», πρέπει νὰ τηρεῖ καὶ νὰ διδάσκει τὸν πιὸ … Συνέχεια →

Στό ὡς ἄνω βιβλίο ὁ κ. Γ. θέτει ὑπό ἀμφισβήτηση τούς πάντες καί τά πάντα. Τά βάζει μέ τούς ῾Ιερούς Κανόνες τῆς ᾿Εκκλησίας μας, τήν ῾Ιερά της Παράδοση, τούς Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας καί τά πατερικά κείμενα, τούς ὀρθόδοξους κληρικούς, τήν … Συνέχεια →

Ποτέ μου δὲν κατάλαβα γιατί χῶρες ὅπως ἡ Πολωνία ἔχουν καταφέρει (ἀπὸ τὸ 1937) νὰ ἔχουν σοβαρές, κρατικὲς ἀρχαιολογικὲς ἀποστολὲς στὴν Αἴγυπτο καὶ τὴν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου διεξάγουν σημαντικὲς ἀνασκαφές, ἐνῶ οἱ Ἕλληνες, μεμονωμένα πάλι, ἔψαχναν νὰ βροῦν τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο … Συνέχεια →

Γράφει ἕνας ἀντιδεξιὸς ἀριστερός, ὄχι Συριζαῖος μὰ βέρος ἀριστερός, γιὰ τὴν ἑρμηνεία τῆς ἥττας τῆς Ἀριστερᾶς: Λείπουν οἱ νέοι, οἱ μορφωμένοι νέοι, γιατὶ ἔφυγαν στὸ ἐξωτερικό. Οἱ μορφωμένοι νέοι «κανονικὰ» θὰ ψήφιζαν Ἀριστερά, ἀλλὰ δὲν ἦταν ἐδῶ γιὰ νὰ τὴν … Συνέχεια →

Μήπως ἡ Κωνσταντινούπολη τοῦ 5ου αἰώνα μποροῦσε νὰ κάνει κάτι γιὰ νὰ ὑπερασπιστεῖ τὸ δυτικὸ τμῆμα τῆς Αὐτοκρατορίας, ποὺ ὑφίστατο τὴν εἰσβολὴ τῶν γερμανικῶν φύλων; Στὴν πραγματικότητα, τὸ ἀνατολικὸ τμῆμα ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίσει τοὺς Σασσανίδες Πέρσες καί, δευτερευόντως, τοὺς Οὕνους. … Συνέχεια →

  Ὅπως καὶ οἱ κλασσικὲς σπουδὲς φθίνουν (βλ. προηγούμενη ἀνάρτηση) ἐκτὸς ἄλλων γιατὶ ἁπλὰ ἡ αἰωνιότητά τους ἀφοροῦσε ἐλάχιστους ἐνῶ ἡ μαζικότητά τους δὲν ἦταν διαρκὲς φαινόμενο, τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὶς χριστιανικὲς σπουδές. Ἐκδόσεις π.χ. γαλλικὲς γιὰ ρωμαιοκαθολικοὺς … Συνέχεια →

Καὶ εἶναι «τὸ πανεπιστήμιο φάντασμα»· ὁ φοιτητὴς βρίσκεται «στην άδεια και σκοτεινή βιβλιοθήκη του πανεπιστήμιου, μόνος του»· καὶ «Είμαι ο μόνος και τελευταίος φοιτητής που απέμεινε στην κλασική φιλολογία του πανεπιστημίου της Λιμόζ» Πηγή Τελευταῖος φοιτητὴς κλασικῆς φιλολογίας ποὺ ἀπέμεινε … Συνέχεια →