Σιγά, ἡ ἐθνικὴ Δεξιὰ κοιμᾶται

Ὁ καημός της εἶναι τὸ ΠΑΣΟΚ. Γιατὶ χωρὶς τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἐμφυλίου, καὶ τὸν ἀποπροσανατολισμὸ τῆς συζήτησης στὴν λαϊκιστικὴ Ἀριστερὰ καὶ τὰ ψηφουλάκια της, πῶς θὰ ἀπολογηθεῖ γιὰ τὸ σκασμὸ ποὺ ἔχει βγάλει κι ὁ παρασημοφορημένος Γιανναρᾶς κι ἡ «πατριωτικὴ Δεξιὰ» γιὰ τὸ μουσουλμανικὸ-προσφυγικὸ ζήτημα; Οἱ ἔποικοι ἔρχονται μὲ τὴν ἴδιο ρυθμὸ ὅπως τὸ 2015, ἀλλὰ ὁ καημὸς τῆς Δεξιᾶς (τῆς «σωστῆς Δεξιᾶς»!) εἶναι ὁτιδήποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τὸ κλείσιμο τῶν συνόρων. Κυττῶ τὰ πρωτοσέλλιδα μιᾶς «συντηρητικῆς» πολυτονισμένης ἐφημερίδας στὶς μέρες αὐτές, ποὺ ἔρχονται καραβιὲς Ἰσλαμιστῶν στὴν Μακεδονία: Ἡ ἀπόδοση τῶν Ὑπουργῶν (3/9), ὁ Σημίτης γιὰ Πρόεδρος (ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται), ὁ Τσίπρας καὶ οἱ μισθοὶ τῶν βουλευτῶν του, Ἐκκλησία ὑπὲρ ΗΠΑ γιὰ τὴν Οὐκρανία, ἀγνοοῦνται τὰ ὀστὰ τοῦ Καραϊσκάκη. Καί τί σημασία δίνεται σὲ ἕνα (1) ἐξώφυλλο γιὰ τὸ προσφυγικό; «Μᾶς ἐκβιάζουν γιὰ τὴν ΑΟΖ μὲ καραβάνια μεταναστῶν«. Δὲν εἶναι ζήτημα σημαντικὸ αὐτὸ καθεαυτὸ οἱ καραβιές, δηλαδὴ ζήτημα ἐθνολογικῆς ἀλλοίωσης καὶ νέας Τουρκοκρατίας: εἶναι ἁπλὸ ζήτημα παζαρέματος σὲ μιὰ πιθανὴ συμφωνία. Τέτοια ξεφτίλα. Στὴν δὲ «Δημοκρατία», διαβάζουμε: Συνταξιοῦχοι (τὰ λεφτουδάκια μας) (3/9), Ζάεφ-Σόρος (περσινὰ ξυνὰ σταφύλια), ἡ Κεντροαριστερά (στὰ… παλιά μας τὰ παπούτσια), Διευθυντὴς τῆς ΕΥΠ, «Εὐχαριστῶ τοῦς Γερμανούς» (πώ, πώ!…), Κρυφὲς αὐξήσεις ΔΕΗ («νὰ τρώει ὁ Πασόκος!»). Γι’ αὐτὰ καίγεται ὁ κοσμάκης, βρέ, ὁ ἁπλὸς λα(γ)ός. Ἐμφύλιος καὶ νὰ τρῶμε καλά. Γράφω γιὰ τὴ σιωπὴ (ἀπόλυτη, ἐδῶ καὶ 5 χρόνια) τοῦ Γιανναρᾶ γιὰ τὸν ἐξισλαμισμὸ τῆς χώρας, καὶ λαμβάνω σχόλιο γιὰ τὶς παραπανίσιες θέσεις στὰ ΑΕΙ. Αὐτό.

Μετά, σᾶς φταῖνε οἱ ὑλιστὲς Ἀριστεροφιλελεύθεροι, ποὺ ὅλα τὰ μετρᾶν μὲ τὸ χρῆμα καὶ τὸ φαγητό, καὶ «διαβρώνουν τὶς ἠθικὲς βάσεις τῆς κοινωνίας». Οὔτε κἂν πατριῶτες (ἢ «ἐθνικιστές») παράλληλα καὶ ταυτόχρονα μὲ τὸν ἀντικομμουνισμό σας δὲν μπορεῖτε νὰ εἶστε. Ἄλλος, βάζει τὸν «ἐθνικισμὸ» πρώτιστο πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας (μεγάλος ἐθνικιστὴς ὁ Ἱερώνυμος, βέβαια!), τὸν Οἰκουμενισμό τρίτο. Ἄλλος δεξιάρας, χτυπιέται γιὰ τὴν ὑπογεννητικότητα καὶ τοὺς πολύτεκνους, παιδιὰ ὅμως δὲν ἔχει κάνει (σὲ μεγάλη ἡλικία πλέον, καὶ δημόσιο πρόσωπο). Ἔστω, γιὰ νὰ δώσει τὸ καλὸ παράδειγμα, τὸ «πρότυπο», ἐννοῶ.

Τὸ κλείσιμο τῶν συνόρων ὡς θεματικὴ τὸ ἔχει πάρει ἐργολαβία ὁ τρίτος ξάδερφός σας, ἐθνικοσοσιαλιστὴς μπράβος-θαμώνας τῶν γυμναστηρίων τῆς γειτονιᾶς σας, καὶ φυσικὰ τέτοια λοῦμπεν ἄτομα δὲν μποροῦν ἐπίσης τίποτε νὰ κάνουν. Ὅπως κι ὁ  «αὔριο ἐκπληρώνεται τὸ Ποθούμενο» γείτονάς σας. Ἐντάξει, τὸ ἐμπεδώσαμε: οἱ Δεξιοὶ εἶστε σκέτα ἀντικομμουνιστές, ὄχι πατριῶτες (οὔτε «ἐθνικιστές»). Ὁπότε βάζετε τὴ σημαία στὸ μπαλκόνι ἢ τὶς συγκεντρώσεις τοῦ Κούλη, καμμιὰ ἀνάρτηση «ριζοσπαστικιὰ» στὰ ΜΚΔ, κανένα «white privilege» (οἱ Μεσογειακοὶ αἰσθάνονται WASP, λευκοὶ σὰν τὸ γάλα, κι ἀπὸ πάνω) χουλιγκανισμὸς πραγματικὸς καὶ μή, κάτω τὸ ΠΑΣΟΚ, ὄχι στὶς πολλὲς θέσεις στὰ ΑΕΙ, καὶ ξοφλήσατε τὸ λογαριασμό σας μὲ τὸ ἔθνος.

Υ.Γ. κι ὅποιος ἔχει τὴ μύγα, μυγιάστηκε!