Ὀκτωβριανὰ 2

Ἡ ΕΣΣΔ ἦταν ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ ξεκίνησε προκαλώντας κακὸ στὴν Ἑλλάδα, ἀλλά, τελείως ἀντίθετα ἀπὸ ὅ,τι πίστευαν οἱ ἐν Ἑλλάδι ἐχθροί της, καὶ ἡ διάλυσή της προκάλεσε κακὸ στὴν Ἑλλάδα. Φυσικά, γιὰ τοὺς ἕλληνες φίλους της δὲν ὑπάρχει πρόβλημα ἡ ΕΣΣΔ νὰ προκαλεῖ κακὸ στὴν Ἑλλάδα, ἀφοῦ ἀξιακὰ προηγεῖται ἡ ΕΣΣΔ: Μέσα σὲ μιὰ μεταφυσικὴ θεολογικὴ ἑρμηνεία τῆς ἱστορίας, ὅ,τι κακὸ καὶ νὰ πάθαινε ἡ Ἑλλάδα ἐξαιτίας τῆς ΕΣΣΔ, αὐτὸ θὰ μετατρεπόταν σὲ καλό, ἀφοῦ ὁ ἐπικείμενος θρίαμβος τοῦ σοσιαλισμοῦ θὰ τὰ γιάτρευε ὅλα. Γνωστὸ αὐτό, ἔτσι ἑρμηνεύτηκε ἡ βοήθεια τῆς ΕΣΣΔ στὴν κεμαλικὴ Τουρκία (κι ὄχι ἁπλῶς ὡς ἀντεκδίκηση γιὰ τὴν Κριμαία). Ἔτσι καὶ ἡ στάση τῆς ΕΣΣΔ στὸ Μακεδονικό.

Ὅμως, κι αὐτὸ μένει σχεδὸν ἀπαρατήρητο, οἱ ἕλληνες ἐχθροί της ἐξαιτίας τῆς τύφλωσης ποὺ τοὺς προκαλοῦσε τὸ μίσος τους δεν καταλάβαιναν ὅτι ἡ διάλυση τῆς ΕΣΣΔ χωρὶς εὐνοϊκὲς συνθῆκες γιὰ τὴν Ἑλλάδα, γενικὰ κι ἀόριστα δηλαδή, μὲ συνθῆκες παντοκρατορίας τῶν ΗΠΑ, ἦταν ἐθνικὰ ἀσύμφορη: Γεμίσαμε μὲ βαλκάνιους καὶ καυκάσιους μαχαιροβγάλτες, κλέφτες καὶ μαφίες, στὰ σχολεῖα εἴχαμε ἄπειρα περιστατικὰ βίας σὲ βάρος ἑλληνόπουλων μαθητῶν ἀπὸ θρασύτατα κοπρόπαιδα εἰσαγωγῆς, ἡ ἰδεολογία τῆς δουλοκτησίας θριάμβευσε στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία σὲ βάρος τοῦ ἀνθρωποτύπου ποὺ παράγεται ἀπὸ τὸ ἦθος τῆς ἐργασίας, καθὼς καὶ σὲ βάρος τῆς ἑλληνικῆς ἐργατικῆς τάξης (καλά, αὐτὰ κάπως εἶναι δύσκολο νὰ τὰ καταλάβουν οἱ νεοφιλελευθεροχριστιανοί), δηλαδὴ «μειώνω τὰ μεροκάματα καὶ περνῶ φίνα ὡς ἐργοδότης ὁδηγώντας στὴν ἀνεργία ἢ στὴ μείωση ἀποδοχῶν γιὰ τοὺς Ἕλληνες τεχνίτες, οἰκοδόμους κ.ο.κ.»· ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία ἔγινε ἀκόμη πιὸ «φραπεδιάρα» καὶ μὴ παραγωγική (ἀπὸ ὅ,τι ἤδη ἦταν), ἐξαιτίας τῆς δουλοκτητικῆς νοοτροπίας ποὺ μαζικὰ ἐπικράτησε μετὰ τὴν ἄφιξη τῶν λαθρομεταναστῶν. Χάρη στὶς ξένες ποὺ φρόντιζαν τοὺς γέρους, οἱ παπποῦδες καὶ γιαγιάδες (ἡ ἐπαφή μας μὲ τὸν πολιτισμό μας) πετάχτηκαν στὰ ἀζήτητα γιὰ νὰ ἀνασάνουμε λιγάκι πηγαίνοντας διακοπές. Ἀργότερα, οἱ πόλεμοι τῶν Μποὺς καὶ οἱ βομβαρδισμοὶ τοῦ Ὀμπάμα ἔφεραν Βορειοαφρικανοὺς καὶ Μουσουλμάνους λαθρομετανάστες.

Προφανῶς, 1.000 φορὲς καλύτερα ἡ ΕΣΣΔ ἐὰν δὲν ὑπῆρχαν συνθῆκες ὁμαλῆς μετάβασης σὲ ἄλλο καθεστώς, δηλαδὴ χωρὶς τὴν παντοκρατορία τῆς Δύσης νὰ ἁλωνίζει. Τὸ ὅτι ἡ ΕΣΣΔ κατέστρεφε ἐκκλησίες εἶναι ἀρκετὸς λόγος γιὰ νὰ τὴ μισήσουμε ὁλόψυχα, ὄχι ἀρκετὸς λόγος γιὰ νὰ θελήσουμε νὰ βγάλουμε τὰ μάτια τῆς Ἑλλάδας εὐχόμενοι τὴν καταστροφή της, δηλαδὴ τὴ διάλυσή της. Ἀντίθετα, οἱ νεοφιλελευθεροχριστιανοὶ χαιρόντουσαν γιὰ τοὺς «ὀρθόδοξους ἀδελφούς τους». Μακάρι νὰ λυπόντουσαν καὶ τὴν Ἑλλάδα λίγο. Ἀκόμη καὶ ἡ Γερμανία τοῦ Χίτλερ θὰ καταστρεφόταν ἀπὸ τὶς ΗΠΑ, ὅπως ἔγινε στὸν Α΄Π.Π. -ἄλλο ἂν ἡ ΕΣΣΔ μείωσε τὴ διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκοσμίου (ἡ Βόμβα θὰ ἔπεφτε, ἁπλά, στὸ Βερολίνο) καὶ γιὰ 45 χρόνια ἐκμηδένισε τὴ γερμανικὴ ἐπιρροή. Βεβαίως, ἡ ἀντίσταση τῆς ΕΣΣΔ βοήθησε τὶς ΗΠΑ νὰ ἐπιτεθοῦν ἔχοντας ἀπέναντί τους μόνο τὸν μισὸ γερμανικὸ στρατό. Σαφῶς ὅμως, ὑπάρχει τὸ ζήτημα τοῦ μεταπολεμικοῦ κοινωνικοῦ κράτους, ποὺ σὲ σημαντικὸ βαθμὸ ὀφείλεται στὸ μπαμπούλα τῆς ΕΣΣΔ, στὸ φόβο ὅτι οἱ πολλοὶ θὰ γίνουν κομμουνιστὲς ἐξαιτίας τῆς φτώχειας τους.

Ὅσοι Ἕλληνες δὲν μποροῦν -σὰν τοὺς Ἕλληνες κομμουνιστὲς κι Ἀριστερούς- νὰ ξεχωρίσουν τὸ ἂν  ἡ ΕΣΣΔ ἐσωτερικὰ ἦταν «καλὴ» ἀπὸ τὸ ἂν ἡ ΕΣΣΔ ἦταν «καλὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα», εἶναι φανερὸ πὼς δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν καὶ πολλὰ πράγματα, ἀφοῦ εἴτε κρίνουν ὡς μὴ Ἑλληνες εἴτε δὲν εἶναι ἱκανοί, ἔστω θεωρητικά, νὰ ἀποστασιοποιηθοῦν (μόνο θεωρητικά) καὶ νὰ δοῦν ὡς σύστημα τὴν ΕΣΣΔ.

Ἔτσι, ἡ ΕΣΣΔ δημιουργήθηκε προκαλώντας μας κακό, καὶ ἡ καταστροφή της προκάλεσε ἀκόμη ἕνα κακό, ποὺ κρίνοντας ἀπὸ τὸ 2019 καὶ τὸν ἐποικισμό, εἶναι μᾶλλον μεγαλύτερο: τὸ ὁριστικό μας τέλος.