Διαβάζεται χωρὶς κούραση ἐδῶ καὶ 900 περίπου χρόνια, δὲν περιέχει μόνο βία, οὐγκανισμό, πρακτοριλίκι καὶ καψίματα, δὲν εἶναι (μόνο) συναισθηματισμὸς καὶ μελώ, δὲν εἶναι «λύσσα καὶ συνείδηση», δὲν βασίζεται ἀποκλειστικὰ στὰ ἄδικα παθήματα ἑνὸς ἀδικοχαμένου ἀνθρώπου, καὶ τὴν ἀνόσια πολιτικὴ ἐκμετάλλευσή τους, καί, τέλος, εἶναι πόνημα τῆς πρώτης γυναίκας ἱστορικοῦ στὴν Εὐρώπη. Συνιστᾶται σὲ ὅσους ἔχουν μικρὸ ἱστορικὸ ὁρίζοντα.