Monthly Archives: Φεβρουαρίου 2020

Θὰ θυμᾶμαι τὸν Γιαοῦρτερ ποὺ κατεβαίνει τελευταία στιγμὴ τῆς Κατοχῆς καὶ σκοτώνει τὸ φίλο τοῦ Πέτρου. Καὶ τὸ γαϊδουράκι, ποὺ εἶχε μέσα (ἂν θυμᾶμαι καλά) καραμέλες. Καὶ τὸ εὐπο, λύπο στὸ νησί, μὲ τὸν αὐστηρὸ παπποὺ καὶ τὶς σταγόνες ἀπὸ … Συνέχεια →

Διαβάζω γιὰ παραλληλισμοὺς μεταξὺ τῆς ἐγκατάληψης νησιῶν καὶ τῆς ἐγκατάλειψης ἢ προδοσίας τῆς Μικρασίας, τῆς Κύπρου, τῆς Μακεδονίας (καὶ περιμένω καὶ Πόντου, μὲ τὰ νεοελληνικὰ μελώ). Τὴν Ἑλλάδα ὡστόσο, τὴν ἔχουν ἐγκαταλείψει ἀπὸ τὸ 2015 καὶ οἱ Νησιῶτες (μὲ κεφαλαῖο … Συνέχεια →

Ὅπως ὁ τρελὸς τοῦ γραφείου ἀφήνεται στὴν ἡσυχία του, ἔτσι ὁ Νησιώτης ἀφήνεται στὴν ἡσυχία του μετὰ ἀπὸ τὴν ἐπίδειξη ἀγριότητας (δάρσιμο ΜΑΤ), τὴν ὁποία ἐπίδειξη δὲν μπορεῖ νὰ κάνει ὁ κάτοικος τῶν Διαβατῶν, τῶν Βρασνῶν ἢ ἄλλης «δομῆς» στὴν … Συνέχεια →

Τὸ δίλημμα εἶναι: Νὰ ἀφήσεις τοὺς νησιῶτες νὰ εἰσπράξουν τὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὴν συνειδητή τους βλακεία 5 ἐτῶν, μὲ κίνδυνο νὰ χαθεῖ ἐντελῶς τὸ Ἀνατολικὸ Αἰγαῖο καὶ τάχα νὰ γλιτώσουμε ἐμεῖς τῆς ἐνδοχώρας, ἀλλὰ κυρίως νὰ μᾶς κοροϊδέψουν οἱ κρατοῦντες … Συνέχεια →

Νά ἕνα παράδειγμα πῶς ὁ ἀντιμακρυγιαννισμὸς ἀφοῦ πέρασε διὰ τοῦ Κορδάτου στὴν καλλιεργημένη ἀνανεωτικὴ Ἀριστερά, ἔφτασε στὴ μορφωμένη Δεξιὰ τοῦ Θεοδωρόπουλου. Πού, ταυτόχρονα, 300 στὶς 365 μέρες τοῦ χρόνου διαμαρτύρεται γιὰ τὴν ἀριστερὴ πολιτισμικὴ ἡγεμονία. Μὴν τὰ ψάχνεις πόσοι εἶναι … Συνέχεια →

Τῆς ζητῶ τὸν Σαλλούστιο, μοῦ δίνει «δύο διαφορετικὲς ἐκδόσεις», ἡ φθηνὴ τοῦ Κάκτου. Φυσικά, δὲν εἶναι ὁ ἴδιος Σαλλούστιος στὶς δυὸ ἐκδόσεις, ἀφοῦ -δυστυχῶς- τοῦ Κάκτου ἡ ἔκδοση μόνο ἔχει τὸ Περὶ θεῶν καὶ κόσμου. Τῆς λέω, θὰ πάρω αὐτό … Συνέχεια →

Ὁ Ἕλληνας βλέπει τὸν Μουσουλμάνο καὶ τὸν Βήγκαν νὰ μπατσίζουν τὴ χώρα αὐτὴ γιὰ τὴν κατανάλωση χοιρινοῦ κρέατος, γι’ αὐτὸ καὶ τρέχει νὰ φάει τώρα ποὺ μπορεῖ, τώρα ποὺ ζῆ ἀκόμη. Ἔτσι κι ἀλλιῶς μιὰ ζωὴ τὴν ἔχει -ἄλλη δὲν … Συνέχεια →

Μιὰ γιορτὴ ποὺ δὲν θὰ γίνει: Μόνη πρέπουσα γιορτὴ γιὰ τὸ 1821 εἶναι ἐκείνη ποὺ θὰ γίνει μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν στόχων τοῦ 1821, καὶ εἶναι ἡ τέλεση τῆς θείας λειτουργίας τοῦ Ἰωάννη Χρυσοστόμου στὴν Ἁγία Σοφία, ποὺ θὰ εἶναι … Συνέχεια →

Ρητορικὸ τὸ ἐρώτημα. Ὁ Κωστῆς εἶναι τὸ ἀντίστοιχο τοῦ Ρίτσου: Ὁ Ρίτσος ἄνοιγε κάθε μέρα τὸ Ριζοσπάστη, διάβαζε ἕνα φασὸν «ἄρθρο δυστυχίας», καὶ μετὰ τὸ μετέτρεπε σὲ κοινωνικὸ ποίημα ὀργῆς καὶ ἀγώνα. Ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς εἶναι κάτι χειρότερο, γιατὶ δὲν … Συνέχεια →

Σὲ ἄλλες εἰδήσεις ἀπὸ τὸ Βυζάντιο, λίγοι ἄνθρωποι ἄλλαξαν τόσο πολὺ τὴ μοίρα μιᾶς περιοχῆς ὅσο ὁ Μέγας Φώτιος, ποὺ ἀντιστάθηκε στὴ Ρώμη καὶ τὸ φιλιόκβε, ποὺ ἐκχριστιάνισε τοὺς Σλάβους, καὶ ποὺ ἔγραψε τὴν περίφημη ὁμιλία γιὰ τὶς εἰκόνες. Στὴ … Συνέχεια →

Τὸ πρόβλημα μὲ τὶς ἀναλύσεις περὶ Σαββίδη, ὀλιγαρχῶν, ἐξαθλίωσης ὁπαδικῶν συνειδήσεων τύπου ΠΑΟΚ εἶναι ὅτι αὐτοακυρώνονται μὲ τὴν ἔλλειψη ἀντικειμενικότητάς τους. Τόσες δεκαετίες διαφθορᾶς, συνδυασμένης ἢ ὄχι μὲ τὸ ποδόσφαιρο, δὲν τάρασσαν τὸν ἥσυχο ὕπνο τῶν ἀθηναϊκῶν ἀναλύσεων. Τίποτε τὸ … Συνέχεια →