Προφανῶς οἱ τιμὲς στὸ Ἅγιο Φῶς δὲν εἶναι δογματικὸ θέμα. Εἶναι θέμα ὅτι καίγονται οἱ ἄνθρωποι… Καὶ εἶναι ὅτι εἶναι μιὰ ἀκόμη ἀφορμὴ γιὰ μιὰ πρόσθετη -μέσα στὶς τόσες ἄλλες, ἐδῶ καὶ δύο χρόνια- δημόσια ταπείνωση τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὡς θυσία χάριν τοῦ Ἁγίου Οὐδετερόθρησκου βεμπεριανοῦ Κράτους. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὑπάρχουν αὐτὲς οἱ τιμές, θὰ ἔπρεπε νὰ παραμείνουν ὡς ἔχουν, καὶ ἡ κατάργησή τους εἰδικὰ τώρα (σὲ καιροὺς παρατεταμένου σφραγίσματος τῶν ναῶν) εἶναι ἐνέργεια ἐχθρική.
Ἐσεῖς, τῆς ἑλληνοχριστιανικῆς Δεξιᾶς: οὔτε τὸ Σύριζα δὲν τόλμησε νὰ κάνει κάτι τέτοιο. Οἱ κακὲς γλῶσσες θὰ ἔλεγαν ὅτι περιμένετε μερικοὶ κανὰ διορισμὸ ἢ μικρορουσφετάκι, καμμιὰ χάρη, καὶ λογικὸ εἶναι νὰ ἔχετε μείνει ἄφωνοι ὡς ἰχθύες. Ἐγὼ δὲν τὸ λέω, γιατὶ σᾶς ἀντιμετωπίζω ὡς πρῶτα ἀντικομμουνιστὲς καὶ μετὰ ὅλα τὰ ἄλλα.
