οἱ ἔμποροι

μαζὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους, κατάφεραν καὶ πέτυχαν τὴν ἀπόσπαση τῶν βυζαντινῶν ἀρχαιοτήτων στὴ Βενιζέλου.

Βλέπετε, 15 χρόνια εἶναι μιὰ ὁλόκληρη Ζωὴ γιὰ ὅσους βλέπουν τὴ ζωὴ μιᾶς κοινωνίας μὲ τὸ μέτρο τῆς δικῆς τους ζωῆς, τῆς ἀτομικῆς. Ἀλλιῶς τὰ βλέπεις ὅταν μετρᾶς μὲ τοὺς αἰῶνες καὶ τὶς χιλιετίες. Τότε μπορεῖς νὰ κρίνεις διαφορετικὰ τὴν ἀξία κάθε ἀπόφασης. Μόνο νὰ ξέρετε ὅτι αὐτὴ ἡ βιασύνη (τῶν 15 ἐτῶν ἔστω) ἔφτιαξε αὐτὸ τὸ ἀπαισιούργημα ποὺ λέγεται νεοελληνικὴ πόλη.

Δὲν ἔχω κάτι μὲ τοὺς ἐμπόρους. Μαζὶ μ’ αὐτοὺς ἀντιπαθῶ τὴν κάθε εἴδους Ἀριστερὰ ποὺ ἔσπαζε βιτρίνες καταστημάτων αὐτοδικαιολογούμενη πὼς ἄλλο ζωὲς καὶ ἄλλο βιτρίνες, ὅπως ἀντιπαθῶ καὶ αὐτοὺς ποὺ ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια τριγυρνᾶν ἄφοβα καὶ μὲ θράσος στοὺς δρόμου τοῦ κέντρου κατακλέβοντας κόσμο καὶ κάνοντας ὅλους μας νὰ τὸ ἀποφεύγουμε γιὰ τὰ ψώνια μας. Οὔτε ξεγελιέμαι ἀπὸ τοὺς ἰδεολογικὰ ἀντιβυζαντινοὺς ποὺ τώρα ἀνακάλυψαν τὴν ἀξία τοῦ Βυζαντίου, οὔτε ταυτίζομαι μαζί τους, οὔτε μ’ ἄρεσε ἡ ἀνικανότητα τῆς προηγούμενης κυβέρνησης.

Ἀλλὰ ἀπορῶ πῶς γίνεται οἱ ἔμποροι νὰ πιστεύουν ὅτι ἐὰν ἡ Βενιζέλου ὁλοκληρωθεῖ πιὸ γρήγορα, θὰ προκόψουν τὰ μαγαζιά τους. Στὸν ἀγγελικὸ αὐτὸν κόσμο δὲν ὑπάρχει Κρίση, ἀλλὰ φταῖνε τὰ βυζαντινὰ ἀρχαῖα. Σὰ νὰ μὴν ἔχουν γίνει ἐδῶ καὶ δέκα χρόνια ἐμπορικὰ κέντρα ἐκτὸς Κέντρου (ἀνατολικὰ καὶ δυτικὰ τῆς πόλης) ὅπου πηγαίνουν ἄνθρωποι ποὺ δὲν θέλουν νὰ φᾶν 2 ὧρες στὸ μποτιλιάρισμα ἢ στὰ ΜΜΜ καὶ στὸ παρκάρισμα κι ὅλα αὐτὰ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἀγοράσουν ἕνα παπούτσι κι ἕνα τζίν. Γιὰ ποιὰ καὶ πόσα ἐμπορικὰ καταστήματα μιλᾶμε, καταρχήν, σὲ ἕνα σταυροδρόμι (Ἐγνατίας καὶ Βενιζέλου) τοῦ ὁποίου τὰ 2/4 τῶν γωνιῶν εἶναι «πιασμένα» ἀπὸ τὸ Χαμζὰ Μπέη τζαμὶ (Ἀλκαζάρ, κι ἀπὸ πάνω του τὸ πρώην δημαρχεῖο), καὶ ἀπὸ μικρὸ πάρκο μετὰ τὸ ὁποῖο βρίσκεται τὸ ὀθωμανικὸ Μπεζεστένι; Ἔχουν τὴν ἐντύπωση οἱ ἔμποροι τῆς περιοχῆς πέριξ τοῦ σταυροδρομιοῦ (ἂς ποῦμε 30-40 μ.) ὅτι θὰ πᾶμε ἄφοβα μὲ τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά μας ἢ (ἀκόμη χειρότερα) οἱ γυναῖκες καὶ κοπέλες μόνες τους, νὰ ψωνίσουμε ἢ νὰ βολτάρουμε σὲ μιὰ περιοχὴ γεμάτη νέους ἄνδρες ἀγνώστων στοιχείων; (Ἤ, κάποιοι, μὲ 10 ὀνόματα!) Σιγὰ μὴν πᾶμε, καημένε! Ἢ μήπως οἱ γυναῖκες δὲν μποροῦν ψωνίζοντας νὰ μεταβοῦν ἀπὸ τὸ σταθμὸ Ἁγίας Σοφίας ὣς τὴ Βενιζέλου; Γιαγιάδες εἶναι; Δὲν μᾶς φταῖν οἱ λαμαρίνες σὲ μιὰ ἔκταση 50 μ (Ἐγνατία καὶ Βενιζέλου, ἀνατολικὰ καὶ νότια ἀπὸ τὸ σταυροδρόμι). Ἡ ὑποβάθμιση τῆς περιοχῆς πρὸς δυτικὰ καὶ ἄνω τῆς Ἐγνατίας, ποὺ δὲν ἀντιστρέφεται μὲ φροὺ φροὺ καὶ γκλαμουριά, μᾶς φταίει. Αὐτὸ μένει νὰ ἀποδειχθεῖ τώρα ποὺ τὰ ἀρχαῖα ξεκολλήθηκαν. Ἂν ὁλόκληρος ἐμπορικὸς σύλλογος θεωρεῖ ὅτι ἡ μοίρα τῶν καταστημάτων αὐτῶν θὰ ἀλλάξει τόσο ὥστε νὰ δικαιολογεῖται ἡ ἀπόσπαση, καὶ ἔπρεπε νὰ ἔχει τέτοια στάση, αὐτὸ θὰ τὸ δοῦμε. Εἶναι καλὸ νὰ ὑπάρχει τὸ ἐμπόριο, οἱ ἁπλοὶ καταστηματάρχες. Μὲ κάποιους κανόνες καὶ κάποια ἱεράρχηση ἀξιῶν ὅμως. Τί θὰ πάθαιναν μὲ 1-2 χρόνια παραπάνω ἀναμονῆς; Πῶς ζοῦσαν ἕως τώρα, μὲ 10 χρόνια λαμαρίνες; Τὸ ὅτι ἡ κυβέρνηση εἶπε στὴ ΔΕΘ ὅτι θὰ μετατεθεῖ ἡ παράδοση τοῦ μετρὸ στὸ τέλος τοῦ 2023 (δηλαδή, ἄλλα 2 χρονάκια -χαλαρά!) δὲν λέει τίποτε στοὺς καλούς μας δεξιοὺς μαγαζάτορες-ψηφοφόρους;

Τώρα, ὅσον ἀφορᾶ τὰ βυζαντινά, μέλλει νὰ δοῦμε πῶς θὰ ξανακολληθοῦν. Μακάρι νὰ ξανακολληθοῦν, τοῦβλα καὶ κομμάτια κιόνων ἀτάκτως ἐρριμένα, καὶ πλάκες τῆς λεωφόρου. Ἄραγε, κάτω ἀπὸ τὴ βυζαντινὴ Θεσσαλονίκη δὲν ὑπῆρξε ἡ ρωμαϊκή; Καὶ κάτω ἀπὸ τὴ ρωμαϊκὴ δὲν ὑπῆρξε ἡ ἑλληνιστικὴ Θεσσαλονίκη; Αὐτῶν τὰ στρώματα δὲν ἀξίζουν ἔρευνα καὶ μελέτη; Ξέρουμε τόσα πολλὰ γιὰ αὐτὲς τὶς περιόδους τῆς πόλης; Θὰ περάσουν γρήγορα ἀπὸ αὐτὰ καὶ θὰ τὰ θάψουν;

Τὰ ἐρωτήματα εἶναι ρητορικά, γιατὶ ἡ ἄποψή μου προφανῶς δὲν μετράει. Ἔτσι κι ἀλλιῶς, τίποτα δὲν σώζεται

Advertisement