χάριν συναίνεσης βρίσκουν ὡς θεόσταλτο δῶρο τὸν Μπογδᾶνο, ὁ ὁποῖος ἀνήκει σὲ κόμμα ποὺ ἀντιμάχεται τὸν «νατιβισμό», ἀλλὰ πουλᾶ φύκια στοὺς ἀγανακτισμένους δεξιούς, καὶ κατόπιν τρῶνε στὰ κοινὰ ἀριστεροφιλελὲ γεύματα στὶς πολυπολιτισμικὲς ταβέρνες (ἔστω, εἰκονικὲς πλέον, σίγουρα ἐκτὸς ἰσλαμικῶν γειτονιῶν).
— —
Καλά ο Μπογδάνος έχει υιοθετήσει το ύφος της πρόκλησης για να κερδίσει. Την πραγματικότητα όμως πίσω από τη λίστα δεν την ακουμπά κανείς. Μόνο τον Συρίγο άκουσα να κρατά τις πρέπουσες αποστάσεις. Οι θιγμένοι από τον Μπογδάνο, που ακριβώς ζουν; Έχουν περπατήσει καν στην Ομόνοια ή στην Αχαρνών; Ή είναι οπαδοί της «πολυπολιτισμικής» Κυψέλης των ηθοποιών και των ομόφυλων ζευγαριών; Είναι τα τυπάκια του Κουκακίου (με τα πρασινομπλε μαλλιά και το μπλαζέ ύφος); Βέβαια, εάν είσαι υπέρ της αγαμίας, της μη απόκτησης παιδιών (που θα πρέπει κάπου να τα πας σχολείο ή αθλητισμό), κατά της οικογένειας, υπέρ των ινδικών ή αιθιοπικών γεύσεων, ή υπέρ ανδρών και γυναικών προς χρήση από την Ασία ή την Αφρική, δεν σε απασχολούν όλα αυτά τα «φασιστικά». Αρπάζεσαι με το τυπικό ατόπημα της αναγραφής ονομάτων στη λίστα, και χτίζεις το άλλοθι σου πάνω στη περσόνα του Μπογδάνου. Για την ταμπακιέρα τίποτα! Τι να κάνει και η κυβέρνηση; Να τολμήσει να πει ότι δεν είμαστε φιλόξενη αποθήκη ασιατών; Να χάσουμε το μπαξίσι από την Ευρώπη; Είμαστε σοβαροί;
Δεν το χωράει ο νους του (σοβαρού) ανθρώπου: εκεί που πριν σαράντα χρόνια ερχόταν η Κυριακή και οι μεροκαματιαρηδες νοικοκυραίοι έβγαιναν από την Εκκλησία με την οικογένεια για να πάνε για καφέ ή σε ταβέρνα ή να παίξουν τα παιδιά, έγινε τώρα Ισλαμαμπάντ και Καμπούλ. Με όλη την παρανομία και εγκληματικότητα του δυτικού κόσμου μαζί ! Και πρέπει να το βουλωνουμε κιόλας !
Μου αρέσει!Μου αρέσει!