Ἀπὸ τὰ ΜΜΕ: «Θεσσαλονίκη – «Ανεμβολίαστοι ασθενείς κλαίνε μετανιωμένοι» λένε επιταγμένοι γιατροί«
Τὸ πράγμα ἔχει καταντήσει νὰ παρουσιάζεται σχεδὸν ὡς θρησκευτικὸ ζήτημα, μὲ μετάνοια, κλάματα κ.λπ. Γι’ αὐτό, κι ἐγώ, πάλι, νομίζω ὅτι οἱ παραπάνω κλαῖνε ὄντως, ἀλλὰ ὁ λόγος γιὰ τὸ κλάμα κάποιων ἐξ αὐτῶν θὰ εἶναι τὸ ὅτι δὲν πρόλαβαν νὰ κοινωνήσουν, κι ὄχι ὅτι δὲν θὰ ζήσουν ὣς τὰ 100. Ἄποψή μου, βέβαια.
Ἄλλωστε, τὸ ἴδιο φαινόμενο βιώσαμε τὸ 2020, ὅταν τὰ ΜΜΕ παρουσίαζαν τοὺς ἡλικιωμένους ὡς 100% ἄθεους ἐκκοσμικευμένους, καὶ π.χ. δὲν ἔδειξαν ποτὲ κανέναν, ἕναν ἔστω, γέρο καὶ γριά, ποὺ νὰ πεῖ ὅτι δὲν εἶναι ζωὴ ἡ ζωὴ χωρὶς καθημερινὸ ἐκκλησιασμὸ κι ὅτι δὲν τοὺς νοιάζει νὰ ζήσουν ὣς τὰ 95 ἢ τὰ 205 -ὅπως θέλει νὰ ζήσει ἡ γενιὰ τοῦ χάους τοῦ Μάη τοῦ ’68. Δὲν μποροῦν νὰ ἀνεχτοῦν τὴν ἰδέα ὅτι ὑπάρχει κι ἄλλη κοσμοαντίληψη δίπλα τους. Πρέπει νὰ ἔχουμε ὅλοι τὴν ἴδια, ἂν δὲν θέλουμε νὰ εἴμαστε χαζοὶ καὶ «ἀδιάφοροι». Ἔπειτα, σοῦ ἀρχίζουν τὰ κνίτικα μελὼ μὲ τὰ περσινὰ ξυνὰ Ἑλλὰς-Ἑλλήνων-Χριστιανῶν.
Ἄλλα ΜΜΕ τὸ ἔχουν ρίξει στὸ πολὺ βαθὺ μελώ:
«Νοσηλεύτρια περιγράφει με συγκίνηση ένα συγκλονιστικό περιστατικό όταν τραγούδησε για ένα ζευγάρι λίγο πριν και οι δύο «χαθούν» χτυπημένοι από τον κορονοϊό […] Τα δράματα αυτά βιώνει καθημερινά και η νοσηλεύτρια Σ.Χ. που συχνά τραγουδάει στους ασθενείς για να απαλύνει την οδύνη τους«
Ἡ μία συγκρατεῖ τὸ θυμό της πρὸς τοὺς ἀνεμβολίαστους, ἡ ἄλλη τραγουδάει συχνὰ στοὺς μελλοθάνατους ἀνεμβολίαστους. Δὲν λέω ὅτι δὲν τὰ πιστεύω, ἀλλὰ…
σὲ ποιὰ θέση εἴπαμε τῆς παγκόσμιας κατάταξης εἶναι τὰ ἑλληνικὰ ΜΜΕ;
Χρονογραφίες 