Τὰ ψυχολογικά

Ἡ διαφήμιση στὸ ΜΚΔ: Ἡ καλὴ ψυχολόγος λέει (στὰ παιδιάκια ἢ τοὺς γονεῖς τους) ὅτι ἂν δὲν σὲ παίζουν δὲν πειράζει. Μὴν στεναχωριέσαι. Μπορεῖς νὰ πεῖς μέσα σου κι ἔξω σου ὅτι «Δὲν πειράζει (θὰ μὲ παίξουν ἀργότερα ἢ περνῶ καλύτερα τώρα, κ.ο.κ.», καὶ ἔτσι νὰ ξεπεράσεις τὸ ὅτι δὲν σὲ παίζουν (ἢ ἀναγνωρίζουν καὶ σέβονται).

Ἡ αὐταπάτη τῆς ψυχολογίας ἔγκειται στὸ ὅτι θεωρεῖ τὸν ἄνθρωπο σὰν ἠλεκτρικὴ κουζίνα. Μπορεῖς νὰ γυρίσεις τὸ διακόπτη, καὶ νὰ σβήσει τὸ μάτι. Τόσο ἁπλὰ κι εὔκολα, χωρὶς κόπο. Ἐγὼ πάλι, πιστεύω, ἀντίθετα, ὅτι δὲν μπορεῖς νὰ βρίσκεσαι σὲ τόσο 50-50% καταστάσεις (ἐκτὸς ἀπὸ λίγες περιπτώσεις) ὥστε εὔκολα νὰ εἶσαι καὶ τὸ ἕνα ἀλλὰ καὶ τὸ ἄλλο, ἀνάλογα μὲ τὸ τί θὰ ἐπιλέξεις ἐκείνη τὴ στιγμή. Ὁ χαρακτήρας τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἀλλάζει ὥστε νὰ νοιώθει ἄνετα καὶ μὲ τὸ Α καὶ μὲ τὸ -Α ὡς ἐπιλογές. Ἕνας ἄθρησκος ποὺ παινεύει τὸν ἑαυτό του γιὰ τὴν ὑγεία καὶ τὴν ἐξυπνάδα του καὶ χλευάζει τοὺς φιλάσθενους καὶ τοὺς ἠλίθιους ἢ ἀνεπίδεκτους μαθήσεως, εἶναι πιθανότερο ὅτι γινόμενος ἀργότερα θρῆσκος θὰ περηφανεύεται γιὰ τὴν πίστη του (τὸ ὅτι κατέληξε πιστός, ἢ γνώστης τῆς πίστης) συγκριτικὰ μὲ τοὺς ταλαίπωρους ποὺ θέλουν κήρυγμα ἤ (ἅμα εἶναι στὸ χέρι του) ἁλυσίδα καὶ βούρδουλα: Θὰ βρίσκει ἄλλες ἀφορμὲς γιὰ τὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα, τὴν αὐτολατρεία. Δηλαδή, τὰ περιεχόμενα καὶ οἱ ἰδέες ἀλλάζουν, ὁ χαρακτήρας (ἐξουσιομανὴς ἢ μὴ ἐξουσιομανής, ἀφελὴς ἢ δόλιος κ.ο.κ.) δὲν ἀλλάζει. Αὐτὸ δὲν ἀποδεικνύει τὴν ματαιότητα ὅλων τῶν πραγμάτων καὶ προσπαθειῶν. Γιατὶ ἀλλιῶς θὰ κριθεῖ ἕνας ἄνθρωπος ποὺ χωρὶς νὰ τὸ θέλει ἔχει σκληρότητα ἐγγενή, στὴν «γονιδιακή του ψυχοσύνθεση», μὲ ἐλαφρότερο κριτήριο. Κι ἀλλιῶς ἕνας ποὺ δὲν ἔχει κληρονομημένη τέτοια ψυχοσύνθεση κι ὅμως εἶναι σκληρόκαρδος. Ὡστόσο, δὲν πρέπει νὰ αὐτοεξαπατόμαστε.

Κι ἕνα ἀνέκδοτο. Πάει κάποιος στὸν ψυχολόγο. Τοῦ λέει, Γιατρέ, ἔχω πρόβλημα. Περπατοῦν πάνω μου συνέχεια μικρὰ ἀνθρωπάκια. Τοῦ ἀπαντᾶ ὁ γιατρός, Μὴν ἀνησυχεῖτε, κύριε. Σὲ τρεῖς συνεδρίες θὰ ἔχει λυθεῖ τὸ πρόβλημα. Πραγματοποιοῦνται οἱ συνεδρίες. Ἔρχεται στὴν τρίτη συνεδρία ὁ ἀσθενὴς χαρούμενος, καὶ τοῦ λέει,

Γιατρέ μου, ἔφυγαν τὰ ἀνθρωπάκια!

Πάρτα, πάρτα ἀμέσως ἀπὸ πάνω μου! τοῦ ἀπαντᾶ ὁ γιατρός…

Advertisement
This entry was posted in Χωρίς κατηγορία. Bookmark the permalink.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s