Λίγο προτοῦ δεχτεῖ ἐπίθεση ἀπὸ τὸ Τρίτο Ράιχ ἡ σεμνὴ Κόρη τῆς (καθολικῆς) Ἐκκλησίας, ἡ Πολωνία, εἶχε φάει -μὲ τὴν ἔγκριση τοῦ Χίτλερ- ἕνα τόσο δὰ μικρούλι κομμάτι τῆς Τσεχοσλοβακίας ἀπὸ τὰ ἀνατολικά της, μὲ βάση τὴ χιτλερικὴ συνθήκη τοῦ Μονάχου. Ὅμως πολὺ σύντομα, οἱ Πολωνοὶ ἔγιναν σάντουιτς ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς καὶ πιὸ πολὺ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Ρώσους. Καὶ ἔμαθαν τί καλὰ ποὺ εἶναι. Ἄλλο ποὺ μυξοκλαίγονται ὅτι ὑπέστησαν… ἐμπλοκὴ ἀπὸ Ρώσους καὶ Γερμανούς. Ὄχι ὅτι τὰ γερμανικὰ στρατόπεδα ὅπου ἔκαιγαν Ἑβραίους κτίστηκαν στὴν Πολωνία. Χωροθετικὴ τυχαιότητα τῶν Γερμανῶν ἦταν. Καὶ σήμερα ἔχουν ἀποκτήσει πρεστίζ καὶ φήμη ὡς τὸ θλιμμένο ἔθνος-θύμα τῶν Ρώσων ποὺ τοὺς σκλάβωσαν τὸ 1945 ἐνῶ γιὰ χάρη τους ἐμεῖς οἱ Δυτικοὶ ἀρχίσαμε ὁλόκληρο Β’ Παγκόσμιο.
Ἡ ἀδερφή μας, ἡ κουκλίτσα ἀληθινή, ἡ Οὐκρανία, μετὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιο ἔφαγε κάτι κομματάκια τῆς Πολωνίας, ἡ ὁποία μετακόμισε στὴν Πρωσία. Ἡ Οὐκρανία πεινοῦσε κι ἄλλο ὅμως, μετὰ τὸν πόλεμο, καὶ ἔφαγε καὶ ἕνα καλὸ κομμάτι Τσεχοσλοβακίας. Ἔφαγε καὶ ἀρκετὰ καλὰ κομμάτια τῆς Ρουμανίας τὸ 1945. Μάλιστα, τῆς ἔφαγε καὶ κάτι νησάκια τὸ 1948. (Παρ’ ὅλα αὐτά, βλέπω Ρουμάνους ρωσοφάγους στὰ ΜΚΔ νὰ κραυγάζουν ὑπὲρ τῆς Οὐκρανίας.) Ἡ ἀδερφή μας ἄρχισε νὰ χοντραίνει πραγματικά, καὶ τὸ 1954 ἔφαγε καὶ τὴν Κριμαία.
Ἡ Οὐγγαρία στὸν Β΄ Παγκόσμιο ἔφαγε κομματάκια τῆς σημερινῆς Σλοβακίας, τῆς Ρουμανίας, καὶ τῶν Σέρβων Ὀρθόδοξων ὑπανθρώπων φυσικά (τὸ τελευταῖο δὲν πειράζει). Ἂς μὴ μιλήσουμε τώρα γιὰ Βούλγαρους, Ἀλβανοὺς καὶ ἄλλα ἐνάρετα ἔθνη, τί διέπραξαν κατὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιο. Γνωστὰ εἶναι. Ἡ καλή μας Ρουμανία κάτι προσπάθησε νὰ κάνει μὲ τοὺς Βλάχους τῆς Ἑλλάδας -500 χιλιόμετρα νότια ἀπὸ τὰ ρουμανικὰ σύνορα (!)-, ἀλλὰ ἀπέτυχε… (Οἱ ἀπόγονοι ἐκείνων τῶν ναζὶ δεξιούληδων ἔχουν μοῦτρα καὶ φωνάζουν σήμερα κατὰ τοῦ ρώσικου ἰμπεριαλισμοῦ.)
Ἡ Ἑλλαδάρα μας, ὑπέστη πολλὰ ἀπὸ τὸ 1940 ὣς τὸ 1949. Μετά, ἑκατοντάδες χιλιάδες ἄνθρωποι ἔφυγαν σ’ ἄλλη γῆ σ’ ἄλλα μέρη. Μαφιόζοι δὲν ἔγιναν ὅμως, οὔτε ἐδῶ οὔτε στὴν Ἑλλάδα. Μπορεῖ νὰ μὴν καταδικάστηκαν οἱ μαυραγορίτες καὶ οἱ γερμανοτσολιάδες, ἀλλὰ μαφιοζοκρατία διὰ νόμου δὲν ἔγινε ἡ Ἑλλάδα. Πόρνες καὶ ἐγκληματίες δὲν ἔγιναν οἱ Ἑλληνίδες καὶ οἱ Ἕλληνες ποὺ πῆγαν στὶς Γερμανίες, τὶς ΗΠΑ, τὶς Αὐστραλίες. Οὔτε στὴν Ἑλλάδα. Πόρνες καὶ ἐγκληματίες ἔγιναν -σὲ παρατηρήσιμο βαθμό, ἐννοῶ- οἱ πρώην σοβιετικοὶ λαοὶ αὐτοὶ μετὰ τὴ δική τους κατάρρευση, τὸ 1991. Δὲν ἐννοῶ ὅτι εἶναι μαζικὰ καὶ συλλογικὰ ἐγκληματίες ἢ πόρνες, ἀλίμονο, λέω ὅτι ἕνα ποσοστὸ μεγαλύτερο τοῦ «ἀναμενόμενου» ἀσχολεῖται μὲ τέτοιες δραστηριότητες στὶς χῶρες ὅπου ξενιτεύτηκαν. Δὲν φταίει ὁ σοβιετισμός, φυσικά. Οὔτε καὶ ἡ «ἀντιδημοκρατικὴ Ὀρθοδοξία» (καθολικὲς εἶναι ἡ Πολωνία καὶ ἡ Οὐγγαρία.) Τὸ «ξεβλάχεμα», ἡ ἐκπόρνευση τῶν μυαλῶν, ἀντιθέτως, ἔγινε στοὺς Ἕλληνες τὸ 1996 καὶ μετά, πολλὲς δεκαετίες μετὰ τὸν πόλεμο καὶ τὴν πτώση τῆς χούντας. Ἄλλοι καιροί, ἄλλα ἔθιμα, θὰ πεῖ κάποιος. Μόνο ὣς ἕνα βαθμὸ ἰσχύει αὐτό, θὰ πῶ κι ἐγώ.
Ὑπάρχουν λαοὶ-ὑποχείρια καὶ μακριὰ χέρια Μεγάλων Δυνάμεων, καὶ λαοὶ ποὺ πρῶτα πολεμοῦν μόνοι τους καὶ μόνο μετὰ δέχονται βοήθεια ἢ συνεργάζονται μὲ Μεγάλες Δυνάμεις. Ἡ Ἑλλάδα τοῦ 1821 εἶναι παράδειγμα τῆς δεύτερης περίπτωσης. Ἄλλοι λαοί, τοῦ πρώτου παραδείγματος, πρὸς τὰ δυτικὰ ΜΜΕ πουλᾶνε δάκρυα ἢ ἐκδυτικισμὸ τῶν Μακντόναλντς.
Χρονογραφίες 