Ἐντάξει, ὁ Μάο Μάο σκότωνε σπουργίτια κι ἔκαιγε ὅ,τι δὲν τοῦ ἄρεσε, καὶ ὁ τωρινὸς κινέζος πρόεδρος θέλει μηδενικὰ κρούσματα. Τὸ ἔχουν στὸ αἷμα τους. Ἄλλο τὸ ὅτι εἶναι ἀστεῖο τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ διάφοροι λελέδες τώρα «ἐκφράζουν ἀποτροπιασμὸ» γιὰ τὴν Κίνα (γιατὶ εἶναι σύμμαχος τῆς Ρωσίας, ὄχι γιὰ κάτι ἄλλο) ἐνῶ αὐτοὶ ἀντέγραψαν -τὸ κατὰ δύναμιν- ὅλα τὰ μέτρα της ἐπὶ δύο ὁλόκληρα χρόνια, μὲ ντρόουν, καραντίνες καὶ τέτοια δημοκρατικά. Τώρα, μᾶς λένε «εἴδατε πόσο ἁπαλὲς καὶ δημοκρατικὲς ἦταν οἱ δικές μας καραντίνες;», αὐτοὶ ποὺ τότε ἰσχυρίζονταν ὅτι τὰ κρούσματα δὲν μειώνονται γιατὶ «δὲν ἐφαρμόζεται σωστὰ ὁ σοσιαλι… συγγνώμη, ἡ καραντίνα». Σωστά = κινεζικά, ἐννοοῦσαν αὐτοὶ ποὺ μᾶς ἔβριζαν μέρα-νύχτα.
Ἡ Ρωσία δὲν μπορεῖ νὰ ἀνταγωνιστεῖ τὴ σύμμαχό της Κίνα. Εἶναι διαφορὰ στὸν κολλεκτιβισμό. Ἄλλο νὰ ἔχεις διδαχθεῖ ἀπὸ τοὺς φτωχοΜογγόλους ἐπιδρομεῖς τῆς Χρυσῆς Ὁρδῆς, κι ἄλλο νὰ εἶσαι τὸ Ἀπόλυτο Κράτος-Τέρας, ποὺ μάσαγε Μογγόλους ἐπιδρομεῖς γιὰ πρωινὸ ἐπὶ 2.000 χρόνια. Αὐτὸ ὅμως εἶναι δευτερεῦον. Ἅμα σᾶς ἀρέσει αὐτὸς ὁ πολιτισμός, καὶ σὲ πολλοὺς ἀρέσει πολύ, ἡ ἐπιστήμη σηκώνει ψηλὰ τὰ χέρια, καὶ εἴμαστε ἄξιοι τῆς μοίρας μας.
Χρονογραφίες 