Category Archives: αθεϊσμός

Δεν υπάρχει το κρυφό «νόημα του Πάσχα» ή κάποιος βαθύτερος «συμβολισμός της Αναστάσεως».Τίποτα απολύτως «πίσω από τις γραμμές». What you see is what you get: Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος. What you see is what you get: καὶ … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ τὸν Μπάιντεν. Τὸ νὰ ὁρκίζονται στὴ χριστιανικὴ ἁγία Γραφὴ οἱ ἄθεοι, οἱ ἄθρησκοι καὶ οἱ ἀ(ντι)χριστιανοὶ εἶναι ὅ,τι πιὸ ὑποτιμητικὸ γι’ αὐτήν, καὶ γιὰ τοὺς Χριστιανούς. Ὁρκίζονται στὴ Βίβλο, ἡ ὁποία θεωρεῖ ἁμαρτία π.χ. τὴν ὁμοφυλοφιλία (κι ὄχι … Συνέχεια →

Γιὰ νὰ μὴν αὐτοδικαιολογοῦνται στὸ μέλλον κάποιοι «Χριστιανοὶ» ὅτι «κανεὶς δὲν μίλησε τότε, ἄρα μὴν κατηγορεῖτε ἐμᾶς», καὶ γιὰ νὰ μὴν μένουν ἀναπάντητοι σὲ θεσμικὸ ἐκκλησιαστικὸ ἐπίπεδο οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς ψευτοθεολογίας τῆς «ἀτομικῆς λατρείας», καὶ τὰ τρὸλλ τοῦ Κούλη. Δὲν … Συνέχεια →

Ὁ πανέξυπνος, ἰδιοφυής, ὁ καλύτερος Εὐρωπαῖος, αὐτὸς ποὺ θὰ σώσει τὴν Ἑλλάδα καὶ θὰ σκοτώσει τὸ ἰσλαμοτουρκικὸ θεριό, τὰ κατάφερε ὥστε νὰ βάλει καὶ τὶς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες στὸν κύκλο τοῦ αἵματος μιὰν ὥρα ἀρχύτερα. Ἐπειδὴ ὁ πολιτικάντης Μακρόν, ὅμοιος τοῦ … Συνέχεια →

Πάλι ὁ Χριστιανισμὸς φταίει -εἰδικὰ ὅταν σφαγιάζονται Χριστιανοί. Γράφει ὁ Κ. Κουτσουρέλης: Όλο και συχνότερα πια, κάθε φορά που έχουμε ισλαμικές φρικωδίες όπως οι σημερινές σφαγές στον καθεδρικό της Νίκαιας στη Γαλλία, το δάχτυλο της κριτικής δείχνει τον κύριο ηθικό … Συνέχεια →

Τότε ὁλόκληρη ἡ κοινότητα ἄρχισε νὰ φωνάζει καὶ νὰ ὀδύρεται. Κι ὅλος ὁ λαὸς ξενύχτησε κλαίγοντας. Παραπονιοῦνταν ἐνάντια στὸν Μωυσῆ καὶ στὸν Ἀαρών, καὶ τοὺς ἔλεγαν: «Μακάρι νά ‘χαμε πεθάνει στὴν Αἴγυπτο ἢ σ’ αὐτὴν ἐδῶ τὴν ἔρημο. Γιατί μᾶς … Συνέχεια →

Ὁ Θεὸς τοῦ Διαφωτισμοῦ καὶ τοῦ ἀστοῦ ὑπῆρχε τόσο ὥστε νὰ δίνει σὲ ὅλους τὴν ἐπιθυμητὴ βεβαιότητα, ἐγγύηση κανονικότητας καὶ τὴν σταθερότητα, νὰ ἐξασφαλίζει τὴν θετικὴ συναίσθηση ὅλων (ἀστῶν καὶ μή) ὅτι ὑφίσταται κάποια ὑποταγὴ ὅλων σὲ κάποιες κοινὲς ἀρχές· … Συνέχεια →

Ὅπως μὲ τὰ Ἡλιούγεννα, ἄλλοι γράφουν ὅτι τὰ Σατουρνάλια ἔχουν σχέση μὲ τὰ Χριστούγεννα. Φυσικά, εἶναι ἀκόμη πιὸ ἄσχετα μὲ τὰ Χριστούγεννα ἀπ’ ὅ,τι τὰ «Ἡλιούγεννα». Ἀποφασίστε, καλοί μου ἄνθρωποι, ποιὸν ἀντέγραψαν οἱ Χριστιανοί. Πάντως, ὁ Κρόνος οὔτε τμῆμα μιᾶς … Συνέχεια →

Ἡ Εὐρώπη ἐξισλαμίζεται, οἱ γειτονιὲς τῆς Ἑλλάδας γεμίζουν μαντῆλες, οἱ ἄθεοι μειώνονται παγκοσμίως. Ὅλα αὐτὰ πρέπει νὰ διαγραφοῦν καὶ νὰ ξαναγραφτοῦν: Γιατὶ τὸ «περιοδικὸ τῶν βιβλίων» στοχάζεται γιὰ τὴν «θρησκευτικότητα σ’ έναν κόσμο χωρίς θεό«. Αὐτὲς οἱ φαντασιακὲς σαπουνόφουσκες ὅπου … Συνέχεια →

Στὶς γιορτὲς τῶν παπάδων ὅλοι στὴ δουλειά. Κυριακὴ δὲν εἶναι πιὰ καὶ Χριστούγεννα δὲν ἔχουν τὰ καλὰ παιδιά. Ἦταν δίκαιο ἔγινε πράξη: Θὰ πεθάνετε δουλεύοντας, γιὰ νὰ σκάσουν ἀπ’ τὸ κακό τους οἱ παπάδες. Ἀρκεῖ ποὺ θὰ σκάσουν αὐτοί: ἐσᾶς … Συνέχεια →

Τώρα καταλαβαίνω γιατί οἱ Νεοέλληνες φιλοδυτικοὶ ἐξοργίζονται τόσο πολὺ μὲ τοὺς Ἀνθενωτικούς, ἐξαιτίας τῶν ὁποίων δὲν ἑνώθηκε ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ τὴ Δυτική: Γιατὶ ἔχασαν, κι αὐτοὶ κι ἐμεῖς, τὴ μεγάλη εὐκαιρία νὰ παίζουμε γκὸλφ στὶς ἐκκλησίες. Ὅπως στὴ Δύση. … Συνέχεια →

ἀντὶ νὰ τὸν πλακώσει στὸ ξύλο, ὡς ἐχθρός του (ὁ ἕνας τρώει κρέας ἀπάνθρωπα σφαγιασμένων ὑπάρξεων, κι ὁ ἄλλος ἐπιτίθεται στὰ κρεοπωλεῖα), συνάντησε τὸν δίδυμο ἀδελφό του. Τί; ψέμματα; Ἑλλάδα, ἡ μοναδικὴ χώρα στὸν πλανήτη ὅπου Ἄθεοι σχηματίζουν μὲ τὰ … Συνέχεια →

Δὲν ἐννοῶ τὴ «Χριστιανικὴ Δημοκρατία» τοῦ μασωνομάχου Ψαρουδάκη, ποὺ (μαζὶ μὲ τοὺς σημερινοὺς συνεχιστές του) σὰν παντογνώστης  προτεστάντης πάστορας  κατακεραύνωνε τοὺς «ὑποκριτὲς χριστιανοὺς τῆς Δεξιᾶς», μόνο καὶ μόνο  γιὰ νὰ μερακλώνει σήμερα ὁ Μπόλαρης διαλέγοντας ὡραῖες γυναῖκες γιὰ τὸ γραφεῖο … Συνέχεια →

Εἶναι ὡραῖο αὐτὸ τὸ στὺλ δικαιωμένου δεκαπεντάχρονου «μὲ τὴν ἀλήθεια ποὺ μᾶς κρύβουν ἀλλὰ τὰ καταφέραμε». Μεγάλη πλάκα τὰ δημοσιογραφικὰ καὶ τὰ χαρδαβελλικά, ἀλλὰ δὲν πιστεύουμε σὲ δημοσιογράφους. Μόνο ἀπὸ Βαξεβάνη – Κούλογλου καὶ πάνω, γιὰ νὰ κάνω κι ἐγὼ … Συνέχεια →

Σήμερα θέλουν, στο όνομα του Ουμανισμού, να ερμηνεύσουν το παρόν διά του παρελθόντος, τον άνθρωπο διά του ζώου και το ζώο διά της ύλης, τη θρησκεία διά της κοινωνίας και την κοινωνία διά της οικονομίας, τις αξίες διά του συμφέροντος, … Συνέχεια →

Ἐκκλησία ποὺ ἔγινε κλάμπ: Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο αριθμός των χριστιανών μειώνεται και πολλές εκκλησίες μένουν άδειες. […] Στην Ιταλία ναοί μετατρέπονται σε γραφεία, συνεδριακά κέντρα, μουσεία ή ακόμα και κλαμπ, όπου την θέση του αγιασμού παίρνουν τα κοκτέιλ. … Συνέχεια →

  Ὁ σύλλογός τῶν μεταπτυχιακῶν καὶ τῶν ὑποψήφιων διδακτόρων τῆς Σχολῆς Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ ΑΠΘ ἔβγαλε ἕνα πολὺ καίριο ψήφισμα: Ψήφισμα της Γ.Σ του Συλλόγου σχετικά με την αλλαγή του λογότυπου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Η γέννηση του Πανεπιστημίου σχετίζεται … Συνέχεια →

Ἂν μιὰ μερίδα τῆς Ἀριστερᾶς (ἡ χριστιανική) θὰ ἤθελε ἐναρμονιζόμενη μὲ τὴν μόδα τῆς πολυπολιτισμικότητας νὰ ἐξοβελίσει τὸν Ἑλληνισμὸ ἀπὸ τὰ δόγματα (π.χ. οὐσία, ὑπόσταση) καὶ τὴ δογματικὴ ἀναζήτηση τοῦ ἱστορικοῦ Χριστιανισμοῦ (δηλ. τὸ γεγονὸς ὅτι μόνο οἱ Ἕλληνες καὶ … Συνέχεια →

Ἂν ἡ Οἰκολογία, ἡ Ἀριστερὰ κ.λπ. δὲν καταλαβαίνει τὴν χριστιανικὴ ἐμμονὴ νὰ τίθεται πρῶτα τὸ ζήτημα τῆς σχέσης τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ Θεὸ καὶ μετὰ μὲ τὴ φύση, εἶναι γιατὶ δὲν μπορεῖ νὰ φανταστεῖ τὸ Θεὸ ἀλλιῶς. Ὡς τὸ «ἀληθινὸ» … Συνέχεια →

Εἴτε Χριστιανοὶ εἴτε ἄθρησκοι / ἄθεοι στὶς ΗΠΑ πιστεύουν σὲ νεοεποχίτικες ἀντιλήψεις (βλ. τὴν εἰκόνα). Ὄμορφο εἶναι τὸ ὅτι ἕνας στοὺς πέντε Ἀμερικάνους ἄθεους πιστεύει σὲ μιὰ τουλάχιστον ἀπὸ τὶς νεοεποχίτικες ἀντιλήψεις. Δέν θά ‘θελα κἂν νὰ σκεφτῶ τί συμβαίνει … Συνέχεια →

Ὁ θάνατός του τελικὰ ἦταν ἕνα διαδικτυακὸ ψέμμα ἀνάλογο μὲ τὶς χονδροειδεῖς ἀνακρίβειες ἑνὸς βίντεό του. Σὲ αὐτὸ δείχνονται ἀνθρωπάκια πού, ὅπως ὁ ἴδιος μόνος του φαντάστηκε (δὲν ἀναφέρονται ἀπὸ κανέναν ἱστορικὸ καὶ καμμία ἐπιγραφικὴ ἢ ἀρχαιολογικὴ-ἀνασκαφικὴ ἔνδειξη δὲν βρέθηκε), … Συνέχεια →

Σὲ παλιότερο ἄρθρο, παραθέτοντας Κονδύλη, ἀναφέρθηκα στὴ σχέση μεταξὺ ἀραβικοῦ ἀριστοτελισμοῦ κι ἀραβοϊσλαμικῆς φιλοσοφίας μὲ τὸν δυτικὸ Σχολαστικισμὸ καὶ στὴν ρωγμὴ ποὺ προκάλεσε ὁ ἴδιος ὁ Σχολαστικισμὸς στὴ θρησκευτικὴ πίστη τῆς Δύσης, καταστρέφοντάς την (τὴν πίστη) καὶ ἐμμέσως ἀνοίγοντας δρόμο … Συνέχεια →

Πότε θὰ γίνει καὶ στὴν Ἑλλάδα πράξη τὸ προοδευτικὸ αἴτημα τοῦ Χωρισμοῦ Κράτους – Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ μπορέσει καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νὰ ραντίζει καὶ νὰ λιβανίζει – καθαρίζει τοὺς δρόμους τὴν ἑπομένη τῶν γκαίη πράιντ σὲ Ἀθήνα καὶ … Συνέχεια →

α. Π. Κονδύλης, Ἀπὸ διάφορα: …Ὡστόσο, στὴν σκέψη τοῦ Petrarca [Πετράρχη, 1304-1374] διαφαίνονται καὶ τὰ σημάδια τῶν νέων καιρῶν, π.χ. ὁ συχνὸς σιωπηρὸς παραμερισμὸς τῆς διδασκαλίας γιὰ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα ἢ γιὰ τὸν ἐπίγειο κόσμο ὡς «κοιλάδα δακρύων»… Στὸν Grotius … Συνέχεια →

«Δεν θα το έλεγα ακριβώς βανδαλισμό, ίσως είναι υπερβολική αυτή η έκταση. Θεωρούμε ότι ήταν κάποιες κυρίες οι οποίες άπλωναν κάποιο λάδι. Το αξιοπερίεργο ήταν ότι δεν έγινε αντιληπτό και αυτό ερευνούμε, πώς έγινε και δεν έγινε αντιληπτό», δήλωσε ἡ … Συνέχεια →

Τὸ τί βλακεῖες γράφονται κάθε Δεκαπενταύγουστο ἀπὸ ἄθεους κι ἄθρησκους συμπαθοῦντες τὴν Ὀρθοδοξία δὲν χρειάζεται νὰ τὸ ποῦμε ἐδῶ (π.χ. γιὰ τὰ Παναθήναια!). Ρὲ παιδιά, ἅμα εἶστε φίλοι γίνετε μέλη. Ἀλλιῶς, μὴν σᾶς πιάνει ὁ ἀβάστακτος πόνος γιὰ τοὺς φιλελεύθερους … Συνέχεια →

Γιὰ τὰ ἄστρα ἡ διάλεξη στὸ Ἀστεροσκοπεῖο Ἀθηνῶν. Μετά, εἴδαμε τὸν Κρόνο καὶ τὸν Δία. Στὸ μεσοδιάστημα, ὅλα τὰ ἐπιστημολογικά, κι ὁ ἔπαινος τῆς Ἐπιστήμης. Ὅ,τι μπόρεσα συγκρατῶ, φυσικά: «Παλιὰ δὲν ἦταν καλύτερα, ὅπως λέει ὁ φίλος ποὺ θυμᾶται τὴ … Συνέχεια →

Ἡ ὀπτικὴ ἀπάτη ὅτι ἡ κριτικὴ τῆς μεταφυσικῆς τοῦ 19ου καὶ τοῦ 20οῦ αἰ. ὑπῆρξε στὸ σύνολό της ρηξικέλευθη μέσα στὴν ἱστορία τῶν ἰδεῶν ὀφείλεται σὲ μιὰ σύγχιση ἀνάμεσα στὰ περιεχόμενα καὶ τὶς δομὲς τῆς σκέψης, ἀπὸ τὴ μιά, καὶ … Συνέχεια →

«Τοὺς αἱρετικοὺς ἢ τοὺς Ὀρθόδοξους;» εἶχε πεῖ ἕνας καθηγητὴς θεολογίας ΑΠΘ γιὰ διαθρησκευτικοὺς διαλόγους, ὅπου λέγονταν ὄργια ἀπὸ τοὺς μὲν ἐνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι ἀπαντοῦσαν μὲ κοτσάνες. Τὸ ἴδιο θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κάποιος μὲ ἀφορμὴ τὸ θαῦμα (;) ποὺ παρουσίασε … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ τὴ συζήτηση γιὰ τὸν Ἀμβρόσιο, ἂς συγκεφαλαιώσω κάποιες σκέψεις: 1. Ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴν Τουρκοκρατία δὲν ἔλεγε «δὲν πειράζει ποὺ βασανίζεστε, ἀρκεῖ ποὺ εἶστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας» ἀλλὰ «βασανίζεστε λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν σας». Ἂν ἔλεγε τὸ πρῶτο («δὲν … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὸν Εὐρωπαϊκὸ Διαφωτισμό: Θὰ ἦταν ἀσφαλῶς ἐπιφανειακὸ νὰ ἀποδώσουμε τὴν ἐμφάνιση τοῦ νεότερου σκεπτικισμοῦ στὴ γενικὴ ἀναβίωση τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας κατὰ τὴν Ἀναγέννηση. Γιατὶ πρῶτα θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξηγήσουμε γιὰ ποιὸν λόγο οἱ ἀρχαῖοι σκεπτικοὶ προκάλεσαν τὸ ἐνδιαφέρον. Ἐπίσης, … Συνέχεια →

Σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραῖα τοῦ Κονδύλη στὸν Εὐρωπαϊκὸ Διαφωτισμό, βλέπουμε πῶς ἡ ἔννοια τῆς Φύσης, ἀπὸ τὴν αὐγὴ τῶν Νέων Χρονων καὶ ὕστερα, χρησιμοποιήθηκε καὶ τροποποιήθηκε κατὰ τὰ συμφέροντα τῆς ἀντιχριστιανικῆς πολεμικῆς. Ἀρχικά, ἡ Φύση θεωρήθηκε ὡς ἑνιαῖο πράγμα, … Συνέχεια →

Συνηθίζουν, «δημοκράτες» καὶ ἀντιδημοκράτες νὰ τονίζουν τὴ συνάφεια μεταξὺ θρησκείας καὶ ὀλιγαρχίας ἢ μοναρχίας, ἀπὸ τὴ μία, καὶ ἀθεΐας καὶ δημοκρατίας, ἀπὸ τὴν ἄλλη. Ὁ ἄθεος εἶναι δημοκράτης, ὁ θρῆσκος εἶναι ἀντιδημοκρατικός. Ἄλλοι πάλι, συμμεριζόμενοι τὴν πίστη τῆς Ἀριστερᾶς, πὼς … Συνέχεια →

Ὁ Ἀσκληπιὸς…ἔγινε χειρουργὸς κι ἀσκώντας τὴν τέχνη αὐτὴ γιὰ πολὺν καιρὸ ὄχι μόνο ἐμπόδιζε μερικοὺς ἀνθρώπους νὰ πεθαίνουν, ἀλλὰ ἀνάσταινε καὶ τοὺς πεθαμένους. Γιατὶ πῆρε ἀπ’ τὴν Ἀθηνὰ τὸ αἷμα τῆς Γοργόνας ποὺ ἔτρεξε ἀπ’ τὶς φλέβες της κι ἐκεῖνο … Συνέχεια →

Δίνω τὴ θέση μου στὴν καλοντυμένη γριά, στὸ ἀστικό. Μοῦ χαμογελᾶ καὶ μοῦ ἀπαντᾶ «θὰ πᾶς στὸν παράδεισο», γιὰ νὰ συμπληρώσει γελώντας «Ἐδῶ εἶναι ὁ παράδεισος κι ἡ κόλαση». Δηλαδή, ἤμουν καὶ λίγο βλάκας, ποὺ ἐκχώρησα τὸν παράδεισο τῆς θέσης … Συνέχεια →

…Ἡ ἑλληνικὴ περίπτωση εἶναι οὐσιωδῶς διαφορετική. … Διατηρῶ τὶς ἐπιφυλάξεις μου ἀπέναντι στὶς ἀπόψεις τοῦ Max Weber γιὰ τὶς αἰτιώδεις σχέσεις θρησκεύματος καὶ τρόπου τοῦ οἰκονομεῖν, καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μπορῶ νὰ μιλήσω γιὰ παραδόσεις ποὺ ἔθεσαν «ἀξεπέραστα ἐμπόδια στὴν … Συνέχεια →

Λήθη τοῦ θανάτου;  Ναί, ἐσκεμμένη λήθη τοῦ θανάτου, ἀφοῦ ἡ τέφρα μπορεῖ νὰ σκορπιστεῖ. Δὲν θὰ ὑπάρχει κάποιο μέρος νὰ ἐπισκεφτεῖς τὸ νεκρό. Χωρὶς νεκροταφεῖα σκέφτεσαι λιγότερο τὸ θάνατο, κι αὐτὸ εἶναι πολὺ καλὸ γιὰ τὴν καταναλωτικὴ ἰδεολογία τοῦ αἰώνιου … Συνέχεια →

ὅπως τοὺς κατατάσσει ἕνας ἄθεος. Οἱ ἄθεοι ποὺ βλέπουν τὴν θρησκεία ὡς ἀποτυχημένη ἐπιστήμη. Οἱ οὑμανιστὲς ἄθεοι, ποὺ ἑνοποιοῦν κι ὑποστασιοποιοῦν τὴν καλὴ Ἀνθρωπότητα, ἀντιγράφοντας τὸν μονοθεϊστικὸ Θεό. Ὁ τρίτος τύπος ἄθεου εἶναι αὐτὸς ποὺ πιστεύει στὴν ἐπιστήμη ὡς σωτήρα … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὸν πρόλογο τοῦ Κονδύλη στὸν α’ τόμο τῶν ἁπάντων τοῦ Μακιαβέλλι …Στὸ Μεσαίωνα οἱ ἄνθρωποι ἀρκοῦνταν στὰ δεδομένα κατὰ προσέγγιση, οὔτε καὶ μποροῦσαν νὰ βάλουν καλὰ μὲ τὸ νοῦ τους τὴν ἔννοια τοῦ «ἀκριβοῦς» καὶ οἱ ἁπλούστεροι λογαριασμοὶ ποὺ … Συνέχεια →

Περισσότερο τὸ ἀναρτῶ κατὰ ἐκείνων ποὺ ὑποστηρίζουν μιὰ γιανναρικὴ διαμάχη (ἂν καὶ ἀποστασιοποιοῦνται ἀπὸ τὸν Γιανναρᾶ λόγῳ τοῦ πολιτικοῦ ὑποβάθρου του) θρησκείας – Ἐκκλησίας, ἢ –πιὸ ἀριστερίστικα– «ὑποκρισίας» – «ἀληθινοῦ Χριστιανισμοῦ»: Τὸ εὐ ζῆν (ὁ «πραγματικὸς» Χριστιανισμός) προέρχεται ἀπὸ τὸ … Συνέχεια →

Ὅταν τὸ 1990 ὁ Γιάννης Ἀγγελάκας καὶ οἱ Τρύπες νόμιζαν ὅτι περιέγραφαν τὸν Παράδεισο τῶν Χριστιανῶν κοροϊδεύοντάς τον, στὴν πραγματικότητα περιέγραφαν τὸν παράδεισο τοῦ Μουσουλμανισμοῦ: Τρύπες: Ω, είναι ωραία στον παράδεισο καθένας βρίσκει όσα πάντοτε ποθούσε… Έχει λεωφόρους, έχει κορίτσια, … Συνέχεια →