Category Archives: Χερσόνησος του Αίμου

Μὲ ἀφορμή αὐτὴν τὴν ἀνάρτηση. Ἐπιγραμματικά: 1. Τὸ δίλημμα ἦταν μεταξὺ ἀνταλλαγῶν πληθυσμῶν καὶ σφαγῶν (ἐθνικὰ κράτη) καὶ ἀνταλλαγῶν πληθυσμῶν καὶ σφαγῶν (Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία). Ὄχι μεταξὺ συμβίωσης καὶ σφαγῶν. Πάμπολλα τὰ παραδείγματα ὑποχρεωτικῶν μετακινήσεων πληθυσμῶν, ἐποικισμῶν, σφαγῶν καὶ ὑποχρεωτικῶν ἐξισλαμισμῶν … Συνέχεια →

Ἂν οἱ Δεξιοί (ἀγγλόφιλοι ἢ γαλλόφιλοι) θέλησαν νὰ γίνουμε Δύση –προμαχώνας ὄχι κατὰ τῆς ἰσλαμικῆς Ἀσίας παρὰ κατὰ τῆς Ρωσίας–, μὲ τὴ σειρά τους οἱ Ἀριστεροὶ ξαναστραγγάλισαν τὸν Ρήγα μετατρέποντας τὴν παμβαλκανικὴ ἰδέα του* στὸ ὅραμα τῆς Φεντερασιὸν καὶ τῶν … Συνέχεια →

Πόσο ρηχὴ εἶναι αὐτὴ ἀλλὰ καὶ ἐτούτη ἡ χριστιανοκομμουνιστικὴ ἔμμεση χείρα βοηθείας στὴν ἀνιστόρητη ἄποψη (βλ. καὶ 1, 2,) ὅτι τάχα ἡ Μακεδονία μοιράστηκε σὲ τρία κομμάτια τὸ 1913 (ἀφοῦ ἡ Μακεδονία «είναι σίγουρο πως ανήκει στους λαούς της») μὲ … Συνέχεια →

Ὅ,τι καὶ νὰ πεῖ κάποιος γιὰ τὴ Βόρειο Ἤπειρο, γιὰ μιὰ περιοχὴ ποὺ ἀπελευθερώθηκε τρεῖς φορές, καὶ ξαναδόθηκε στοὺς τοποτηρητὲς τῶν Ὀθωμανῶν, εἶναι πολὺ λίγο.  Οἱ Ἀλβανοί, πέρα ἀπὸ τοὺς (ἀρκετὰ σχετικά) φιλέλληνες χριστιανούς, δυστυχῶς εἶναι σὰν τοὺς Τούρκους, εἶναι … Συνέχεια →

Πόσο πολὺ ἀγχωμένα προσπαθοῦν νὰ τὴν καταστήσουν στὴ συνείδηση τοῦ κόσμου γνωστὴ ὡς «προσάρτηση», «ἐνσωμάτωση», «παράδοση». Τὴν 26η Ὀκτωβρίου 1912. Καὶ μόνο ἕνας ὅμως νὰ τὴν πεῖ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ τῆς Θεσσαλονίκης, αὐτοὶ σκορπᾶνε, καίγονται, ἐξαερώνονται σὰ φτωχοδιάβολοι. Γιατὶ, γιὰ τοὺς «ἐνσωματιστές», … Συνέχεια →

Πιθανότατα χτίστηκε ἐνόσω ἡ περιοχὴ ἦταν βυζαντινή (12ος αἰ.), ἐνῶ οἱ τοιχογραφίες εἶναι στὰ ἑλληνικά. Γιὰ τοὺς Βούλγαρους εἶναι «τὸ κάστρο τοῦ Ἀσέν», βούλγαρου ἡγεμόνα τοῦ 13ου αἰ.

Γιὰ νὰ θυμοῦνται οἱ σχετικὰ παλιοὶ καὶ νὰ μαθαίνουν οἱ νεότεροι τί παραμύθια πουλοῦσε ἡ φιλοτουρκικὴ Ἀριστερὰ καὶ Δεξιὰ γιὰ τὴν Τουρκία καὶ τοὺς Τούρκους λίγα χρονάκια μόλις πρίν. Μετὰ τὴ διπλωματία τῶν σεισμῶν, τὶς τουρκοερωτικὲς σειρὲς τοῦ Μέγκα καὶ … Συνέχεια →

Ἔχουν μεγάλη πλάκα οἱ Ἀλβανοὶ ποὺ μὲ τὸν α ἢ β τρόπο ἐκδηλώνουν τὸ μίσος τους γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Συνήθως, ὑποστηρίζουν ἐνάντια στὰ ἐπίσημα κείμενα τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821 ὅτι ἡ Ἑλλὰς τοῦ 1821 ἦταν ἕνα κράτος ποὺ εἶχε γιὰ … Συνέχεια →

Μερικὲς παρατηρήσεις στὸ κείμενο τοῦ διευθυντῆ τῆς Σύναξης: 1. Ἐπαναλαμβάνεται ἡ λαθεμένη χρήση τοῦ σολωμικοῦ «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές«, ἡ ὁποία δὲν εἶχε καμμία, μὰ καμμία, σχέση μὲ αὐτὸ ποὺ διαδίδεται σήμερα πὼς … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ αὐτό. Φυσικά καὶ εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ ἐθνικοφροσύνη δὲν συνεπάγεται ἀπαραίτητα ἢ πάντα (ἢ τὶς περισσότερες φορές) πράξεις. Ὑποτέλεια καὶ κοτζαμπασισμὸ συνεπαγόταν (1920, 1954, Δεκέμβριος 1967, 1974). Αὐτὸ ὅμως δὲν ἐπηρεάζει τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ «ἐθνομηδενισμὸς» τις πιὸ … Συνέχεια →

Κι ἄλλες φορὲς ἡ Μακεδονία «μετακόμισε» σὲ ἄλλες περιοχές. Πάντοτε ὅμως ἡ «μετακόμιση» γινόταν ἀπὸ Ἕλληνες. Τώρα εἶναι ἡ πρώτη φορὰ στὴν Ἱστορία ποὺ ἀναγνωρίζεται ἀπὸ Ἕλληνες ὅτι ἡ Μακεδονία σημαίνει μὴ ἑλληνικὴ ἱστορία, πληθυσμό, καὶ μάλιστα κατ’ ἀποκλειστικότητα. Γιατὶ, … Συνέχεια →

Ὅλα τὰ ὀνόματα ποὺ ἔχουν προταθεῖ καὶ ἀπὸ τὰ ὁποῖα θὰ διαλέξει ὁ πρωθυπουργὸς τῆς ΠΓΔΜ εἶναι τὸ ἕνα χειρότερο ἀπὸ τὸ ἄλλο. Νέα Μακεδονία παραπέμπει στὴν μακεδονικὴ Ἀρχαιότητα, ἀκριβῶς ὅπως οἱ Νεοέλληνες κατάγονται ἀπὸ τοὺς Ἀρχαίους Ἕλληνες. Δὲν εἶναι … Συνέχεια →

Τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ οἱ σλαβόφωνοι Ὀρθόδοξοι εἶναι ἐπισήμως πρόθυμοι νὰ ἀλλάξουν τὸ ὄνομά τους ἀπὸ Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σὲ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδας, οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ συζητοῦν τὴν ἀναγνώριση τῆς μακεδονικότητας κάποιας μορφῆς (ἀλύτρωτικῆς σίγουρα, ἐὰν ἔχει τὸν προσδιορισμὸ «Βόρεια» ἢ … Συνέχεια →

Γιὰ νὰ τὴν δώσουμε σὲ κείνους ποὺ διακηρύσσουν ὅτι ἡ Μακεδονία ὡς γεωγραφικὸς χῶρος μοιράστηκε τὸ 1913 σὲ Ἑλλάδα (51%), Σερβία (39%) καὶ Βουλγαρία (10%). Φυσικά, δὲν ὑπῆρχε ὀθωμανικὸ βιλαέτι Μακεδονίας, καὶ πρὸ τοῦ 1912 καθένας διεκδικητὴς τῶν ὀθωμανικῶν ἐδαφῶν … Συνέχεια →

Εἶναι κάπως παράξενο νὰ εὔχεσαι ὁτιδήποτε, γιατὶ δὲν ξέρεις τί ἀποτέλεσμα θὰ ἔχει ἡ εὐχή σου. Τὸ σίγουρο εἶναι ὅτι ἡ φασαρία γίνεται γιὰ νὰ μποῦν στὸ ΝΑΤΟ τὰ Σκόπια, ὥστε ἡ Ρωσία νὰ χάσει γιὰ πάντα ἕναν ἀκόμη σλαβικὸ … Συνέχεια →

Εἶναι κοινὸ μυστικὸ ὅτι οἱ Ἀριστεροὶ τοῦ 19ου αἰ. ἔψαχναν μανιωδῶς γιὰ παραδείγματα κομμουνισμοῦ κατὰ τὸ παρελθὸν ἢ γιὰ ἀντιλήψεις κομμουνιστικές. Ἀπὸ τὴν φανταστικὴ ἐξισωτικὴ πρωτόγονη κοινωνία καὶ τὶς μητριαρχικὲς ὑστερίες ὣς τὸν Σπάρτακο. Ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου αὐθαίρετες προεκτάσεις … Συνέχεια →

Μὲ καμμία δυσκολία, διαβάζω: Μιὰ πρωτοβουλγαρικὴ ἐπιγραφὴ ποὺ ἀναφέρει ἕναν βούλγαρο Χάν, τὸν Ὀμουρτάγ. Στὰ ἑλληνικά, φυσικά. Καὶ πρὸ τῆς δημιουργίας τοῦ κυριλλικοῦ ἢ τοῦ γλαγολιτικοῦ ἀλφαβήτου. Φυσικά.

Μὲ ἀφορμὴ αὐτό Ὅπως σωστὰ παρατηρεῖ ἕνας ἀνθέλληνας, ὁ Σ. Μάνγκο*, ὁ Ρήγας ἀπὸ τὴ μιὰ ἔλεγε στοὺς Μουσουλμάνους νὰ συναγωνιστοῦν μὲ τοὺς Ἕλληνες κατὰ τοῦ τυράννου Σουλτάνου μὲ σκοπὸ τὴν ἰσότητα-ἐλευθερία, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τοὺς προέτρεπε νὰ ὑποταχθοῦν … Συνέχεια →

Μαντάτα ὀκτὼ αἰώνων Τὸ Βυζάντιο ἦταν ἡ τελευταία Σοβιετία, λοιπόν. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο κατέρρευσε: Διότι ἡ Βασιλεία τῶν Ρωμαίων ἔβαζε ὅλο φόρους, φόρους, ὅλο καὶ περισσότερους φόρους στοὺς πολίτες της. Ἔτσι, ὅμως, ἀπηύδησαν οἱ βυζαντινοὶ ἀγρότες, κι ἔτρεχαν δικαίως στὰ … Συνέχεια →

  Αριστερά: Ὁ Καλογιάννης  ἢ Σκυλογιάννης, Βούλγαρος ἡγεμόνας, μὲ τὴ σύζυγό του. Δεξιά: ὁ Ἅι Δημήτρης θανατώνει τὸν Σκυλογιάννη, ποὺ τόλμησε νὰ πολιορκήσει τὴ Θεσσαλονίκη (βουλγαρικὴ εἰκόνα).  

Πολλοὶ στὴν Ἑλλάδα ἢ τὸ ἐξωτερικὸ ἀναρωτιοῦνται πρὸς τί τὸ μίσος κι ὁ ἀλληλοσπαραγμὸς μὲ τοὺς Τούρκους, καὶ γιατί δὲν ἀναγνωρίζουμε καὶ δὲν σεβόμαστε τὴν τουρκοϊσλαμικὴ κληρονομιὰ καὶ παράδοση στὰ Βαλκάνια. Μεγάλο τὸ ζήτημα. Ἐπιγραμματικά, καὶ χρησιμοποιώντας ἐπιχειρήματα ἀπὸ τὴν … Συνέχεια →