Category Archives: Ύστερη Αρχαιότητα

Τὸ Βυζάντιο εἶχε ἀπορριφθεῖ τὸν 18ο αἰ. ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες Διαφωτιστὲς καὶ μή, ὡς κεντρικὸς ἐθνικὸς μύθος, λέει ἡ θεωρία, γιατὶ εἶχε χάσει ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Σὲ κάθε μάχη ἔχανε, ποδοπατιόταν, ἐξευτελιζόταν. Ἡ ἥττα του ἦταν ὁρατὴ ἀκόμη κατὰ τὸ … Συνέχεια →

In the 1960s, economic history was highly fashionable, because it played an integral part in Marxist interpretations of the past. When the attraction of Marxist theory declined, as it did with the demise of Communism, most historians, and the reading … Συνέχεια →

(Καλύτερη ἀνάλυση) (Καλύτερη ἀνάλυση) Διαβάζουμε: Στὰ ἀριστερά: Theodosii iussis, gemino nec mense peracto, Constantinus ovans haec moenia firma locavit. tam cito tam stabilem Pallas vix conderet arc. καί, στὴν ἐπάνω κεντρικὴ ἐπιγραφή: Ἤμασιν ἑξήκοντα φιλοσκήπτρῳ βασιλῆι Κωνσταντῖνος ὕπαρχος ἔδείματο τείχει … Συνέχεια →

Ἡ περίπτωση τῆς Συρίας: Ἡ εὐημερία τῶν πόλεων πήγαινε χέρι-χέρι μὲ ἐκείνη τῶν χωριῶν. Τὰ χωριὰ δὲν ἀπομυζοῦνταν ἀπὸ τὴν αὔξηση τοῦ πληθυσμοῦ τῶν πόλεων, ἴσα-ἴσα: Κέρδιζαν τροφοδοτώντας τες. Ἄλλωστε, μετὰ τὸν 2ο-3ο μ.Χ. αἰ. παρατηρεῖται μιὰ κατάληψη τῆς ὑπαίθρου … Συνέχεια →

Chrysostom would like all his audience to live like monks in relation to the rest of the city. He often cites them to strive to change and perfect their behaviour. This often meant that he wanted this audience to hold … Συνέχεια →

Γράφει κάπου ὁ Ν. Σαραντάκος, μὲ ἀφορμὴ τὸ ποίημα Ἀθανάσιος τοῦ Καβάφη:  Ο Καβάφης διάβασε το περιστατικό που ενέπνευσε το ποίημα σε ένα αγγλικό βιβλίο για την ιστορία της εκκλησίας της Αιγύπτου. Όμως, στο χειρόγραφο του ποιήματος υπάρχει σημείωση του … Συνέχεια →

Στὸ ἐγχειρίδιο τῆς Ὀξφόρδης (1.637 σελίδων) γιὰ τὴν Ὕστερη Ἀρχαιότητα, διαβάζουμε γιὰ διάφορα λεπτὰ ἰδεολογικά ζητήματα: Alphabetical order Entries are arranged in alphabetical order of headwords. Arabic al- is ignored in forming alphabetical order and the prefix S. (for saint) … Συνέχεια →

Ὅποιος ἔχει τύχει νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὰ τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, καὶ νὰ χαζέψει χειρόγραφα τῆς Notitia Dignitatum (ἕνα ρωμαϊκὸ ἔγγραφο ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 4ου μ.Χ. αἰ. καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ 5ου), θὰ ἔχει παρατηρήσει ὅτι σὲ αὐτὰ τὰ εἰκονογραφημένα … Συνέχεια →

Μυθικοὶ τόποι. Δὲν θὰ τοὺς φτάσουμε ποτὲ ξανά.

Μιὰ καλὴ Ἑλληνίδα, ἡ Βήρα, κάπου στὸν 3ο ἢ τὸν 4ο αἰ. ἀναφέρει ὅτι πῆγε στὴν Πάτμο, τόπο καταγωγῆς της, καὶ θυσίασε στὴν Ἄρτεμη μιὰ ἔγκυο κατσίκα: ἀγαθῆι τύχηι. αὐτὴ παρθενικὴ Ἐλαφηβόλος ἀρήτειραν θήκατο κυδαλίμην Γλαυκίεω θύγατρα ὑδροφόρον Βήραν, Πατνίηι … Συνέχεια →

Qasr Libya, 50 χλμ. δυτικὰ τῆς Κυρήνης. Παλιὰ πόλη, τὴν ξαναέκτισε ὁ Ἰουστινιανὸς δίνοντάς της τὸ ὄνομα τῆς συζύγου του. Ψηφιδωτὰ τοῦ 6ου αἰ.   Ὁ Φάρος τῆς Ἀλεξάνδρειας:   Πρόσοψη κτηρίου, ἴσως τῆς ἐκκλησίας:   Πάνας:   Κασταλία, προσωποποίηση … Συνέχεια →

Ὅπως ἔχει διαπιστωθεῖ, Few people attend church, but most believe in God: Even though relatively few people in many countries across Central and Eastern Europe say they attend church weekly, a median of 86% across the 18 countries surveyed say … Συνέχεια →

H. Sivan, Palestine in Late Antiquity, N. Y. 2008, σσ. 198-199. Once a year pilgrims saw a pitiful crowd of Jews praying on the site of the destroyed Temple. The spectacle, in fact a performance of an ancient duty and … Συνέχεια →

Ὁ Δανιὴλ στὸ λάκκο τῶν λεόντων. Κατακόμβη ἁγίων Μαρκελλίνου καὶ Πέτρου.   Σαμψὼν καὶ τὸ λιοντάρι. Κατακόμβη Via Latina, Ρώμη Ὁ Ἡρακλῆς σκοτώνει τὴ Λερναία Ὕδρα (σὲ χριστιανικὴ κατακόμβη, Via Latina, 4ος αἰ.)   Ὁ Χριστὸς θεραπεύει τὴν αιμορροούσα. Κατακόμβη ἁγίων … Συνέχεια →

Προσωποποίηση τοῦ καλοκαιριοῦ

Τέλη 3ου αἰ.  

Ἡ τελευταία φορὰ ποὺ ἀπεικονίστηκε σὲ ρωμαϊκὸ νόμισμα κάποια ἀρχαία θεότητα. Λικίνιος, νόμισμα μὲ τὸ Δία στὴν ἄλλη ὄψη του, στὰ 321-322 μ.Χ.: Ἡ τελευταία ἀπεικόνιση θυσίας σὲ κρατικὸ ρωμαϊκὸ ἀνάγλυφο. Γαλέριος, Θεσσαλονίκη, 298-299:

Ἐκκλησία τοῦ 500 μ.Χ.     Πηγή    

    ,       Ἡ κοροϊδία σὲ βάρος τῆς Παναγίας εἶναι πράξη χειρότερη ἀπὸ τοὺς μπαμποῦλες «σατανιστὲς ροκάδες». Ὡστόσο, εἶναι πολὺ πιὸ εὔκολο γιὰ τοὺς ὀργανωσιακοὺς ψευδοταλιμπὰν νὰ κουνήσουν τὸ σκιάχτρο τοῦ τρομακτικοῦ Σατανιστῆ παρὰ τοῦ ἐγχώριου πρὸς … Συνέχεια →

Σὰν τὴν παραπάνω εἰκόνα, περίπου, θὰ ἦταν στὸ παλάτι τῆς Κωνσταντινούπολης.    

Ἢ cod. theol. gr. 31 τῆς αὐστριακῆς ἐθνικῆς βιβλιοθήκης. Χειρόγραφο τοῦ α’ μισοῦ τοῦ 6ου αἰ., μὲ προέλευση τὴ Συρία. Σώζεται, σήμερα, τὸ ἕνα τέταρτο περίπου τοῦ ἀρχικοῦ κειμένου καὶ τῶν εἰκόνων. λεπτομέρεια:

Ἢ Codex Purpureus Rossanensis. Χειρόγραφο τῆς Ὕστερης Ἀρχαιότητας (6ος αἰ.). Ὀνομάζεται ἔτσι ἐπειδὴ φυλάσσεται στὴν πόλη Rossano τῆς Ἰταλίας. Περιέχει ἑλληνικὰ κείμενα τοῦ Κατὰ Μᾶρκον καὶ Κατὰ Ματθαῖον. Παρακάτω, ἡ ἀνάκριση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Πιλᾶτο. Προσοχή, ὅμως. Ἐπειδὴ οἱ … Συνέχεια →

(R. Lavagnini, “Sette nuove poesie bizantine di Costantino Kavafis”, Rivista di studi bizantini e neoellenici 25 (1988), 276-277: Ἡ φαντασία μου μὲ πιαίνει τώρα ὄχι στὴν Ἀλεξάνδρεια τῶν Πτολεμαίων, ἀλλὰ τοῦ πέμπτου ἢ τοῦ ἕκτου αἰῶνος. Κάθε μορφή της καὶ … Συνέχεια →

H. R. Horsley, A. L. Connoly and others, New Documents Illustrating Early Christianity. A Review of the Greek Inscriptions and Papyri published in 1979, (13)    

Ἐνδιαφέρον καὶ σύντομο βίντεο, γιὰ ὅσους μπερδεύεστε μὲ τὴν ἀλληλουχία τῶν αὐτοκρατόρων (Αὐγούστων, Καισάρων) ἀπὸ τὸν Διοκλητιανὸ μέχρι τὸν Κωνσταντίνο.  

Ή πως οι διωγμοί και το αίμα μετατρέπονται σε λόγους διοικητικής σταθερότητας και κοινωνικής ειρήνευσης. Είναι γνωστά τα βασανιστήρια και οι gothic ιστορίες αίματος που συναντάμε στα χριστιανικά μαρτυρολόγια. Ενδιαφέρει ότι αυτή η «μαύρη» πλευρά στην περίοδο της ύστερης ρωμαϊκής … Συνέχεια →

-Πές μου ἕναν μεγάλο θεολόγο τοῦ 4ου αἰώνα. -Ὁ Ἄρειος;      

Πηγή

Στὸ Lullingstone      

Εκφράσεις Εξουσίας. Η εικόνα του πολιτικού ανδρός από τον Περικλή ως τον Θεοδόσιο Β’ Το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας διοργανώνει Έκθεση με τίτλο «Εκφράσεις Εξουσίας. Η εικόνα του πολιτικού ανδρός από τον Περικλή ως τον Θεοδόσιο Β΄». Τα εγκαίνεια της Έκθεσης … Συνέχεια →

«Τί μᾶς λές, τώρα…». Ἐντάξει, ἀλλὰ ἡ φθορὰ τῶν γλυπτῶν λόγω τῶν καυσαερίων ἐπιβάλλει τὴν τακτικὴ φωτογράφισή τους.

Ρώμη, 1ος καὶ 3ος αἰ.

Ψηφιδωτὸ ἀπὸ ἐκκλησία τῆς ἰορδανικῆς πόλης    

Ἀνὰ περιοχή: Searchable Greek Inscriptions. A Scholarly Tool in Progress. The Packard Humanities Institute Project Centers. Attica (IG I-III) Peloponnesos (IG IV-[VI]) Central Greece (IG VII-IX) Northern Greece (IG X) Thrace and the Lower Danube (IG X) North Shore of … Συνέχεια →

Ὅταν μεταξὺ τῶν δυὸ εὐγενῶν καὶ πανάρχαιων ἐθνῶν, Ἑλλήνων καὶ Περσῶν, δὲν εἶχαν παρεισφρήσει ἀκόμη Τουρανοὶ καὶ Σαρακηνοί.

Βυζαντινοὶ πολυτελεῖς δίσκοι. Χρειάστηκαν πολλοὶ  Ἄβαροι καὶ Σλάβοι νὰ ρημάζουν τὴ χερσόνησου τοῦ Αἵμου, καὶ –ταυτόχρονα– πολλοὶ Πέρσες νὰ καταστρέφουν πόλεις στὴ Μ. Ἀσία, γιὰ νὰ σταματήσει ἡ παραγωγὴ καὶ νὰ μποῦμε στοὺς Σκοτεινοὺς Αἰῶνες (β’ μισὸ 7ου – ἀρχὲς … Συνέχεια →

  Ἡ προσωποποίηση τῆς πόλης μὲ μιὰ γυναίκα (ποὺ ταυτίζεται ἐνίοτε μὲ τὴν Τύχη της πόλης) ἡ ὁποία φορᾶ ὡς διάδημα τὰ τείχη τῆς πόλης εἶναι μια ἑλληνικὴ συνήθεια, ποὺ ἀνιχνεύεται ἀπὸ τουλάχιστον τὰ ἑλληνιστικὰ χρόνια. Ἡ Τύχη τῆς Ἀντιόχειας … Συνέχεια →

Ἕνας διοικητὴς (ὑπαρχίας ἢ ἐπαρχίας) τοῦ 4ου αἰώνα, ἀξιωματοῦχος τοῦ Μ. Κωνσταντίνου. Οἱ ρυτίδες εἶναι ἀπαραίτητες σύμφωνα μὲ τὴν αἰσθητικὴ τῆς τέχνης τῆς ἐποχῆς, ὥστε νὰ καταδειχθεῖ ἡ ἔγνοια καὶ ἡ φροντίδα τοῦ ἀπεικονιζόμενου προσώπου γιὰ τὸ κοινὸ καλό καὶ … Συνέχεια →