Tag Archives: Άραβες

After our post on the surrender of Jerusalem many friends wrote to us to say that «Christianity prospered under Islamic caliphs» and «Islam provided shelter for these Christians against the tyranny of the Empire». Actually, it was not the case, … Συνέχεια →

Στὴ βασιλεία τοῦ Μιχαὴλ Β΄ τοῦ Τραυλοῦ ἢ Ψελλοῦ (820 – 829), ἐπειδὴ τὰ ρωμαϊκὰ στρατεύματα ἦταν ἀπασχολημένα μὲ τὴν κατάπνιξη τῆς ἐπανάστασης τοῦ Θωμᾶ τοῦ Σλάβου, οἱ Ἄραβες κατέλαβαν τὴ Σικελία. Ὅταν ὁ βασιλιὰς ἔμαθε τὰ νέα, κάλεσε τὸν … Συνέχεια →

Ἕνας ἀπὸ τοὺς γνωστότερους ἄραβες φιλοσόφους, ὁ ἂλ Φαραμπὶ (872 – 951), χρησιμοποίησε ἐπιχειρήματα ἀπὸ τὸν Πλάτωνα, προκειμένου νὰ ὑπερασπιστεῖ καὶ νὰ διακηρύξει τὸν ἰσλαμικὸ ἀνεικονισμό. …his real legacy might be the philosophical rationale that Al-Farabi provided for controlling creative … Συνέχεια →

Πηγή these fake miniatures and objects are the product of a well-intentioned desire: a desire to integrate Muslims into a global political community through the universal narrative of science. That wish seems all the more pressing in the face of … Συνέχεια →

α. Sigrid Hunke Ἡ Γερμανίδα ὀριενταλίστρια Sigrid Hunke (1913-1999) ἔγινε διάσημη ἀπὸ ἕνα ἔργο της ποὺ κυκλοφόρησε στὴ Γαλλία τὸ 1960, μὲ τίτλο Ὁ ἥλιος τοῦ Ἀλλὰχ φωτίζει τὴ Δύση [Allahs Sonne über dem Abendland – Unser arabisches Erbe], ὅπου … Συνέχεια →

Σὲ παλιότερο ἄρθρο, παραθέτοντας Κονδύλη, ἀναφέρθηκα στὴ σχέση μεταξὺ ἀραβικοῦ ἀριστοτελισμοῦ κι ἀραβοϊσλαμικῆς φιλοσοφίας μὲ τὸν δυτικὸ Σχολαστικισμὸ καὶ στὴν ρωγμὴ ποὺ προκάλεσε ὁ ἴδιος ὁ Σχολαστικισμὸς στὴ θρησκευτικὴ πίστη τῆς Δύσης, καταστρέφοντάς την (τὴν πίστη) καὶ ἐμμέσως ἀνοίγοντας δρόμο … Συνέχεια →

Λέγεται, συνήθως δηκτικά, ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς χρησιμοποίησε τὴ φιλοσοφία τῶν Ἀρχαίων ἁπλῶς ὡς ὑπηρέτρια τῆς θεολογίας. Ἂν καὶ αὐτὸ ἔχει ἀρκετὰ σφάλματα, ἀκόμη καὶ ὅσον ἀφορᾶ τὴ Δύση, εἶναι ἐνδιαφέρον νὰ δοῦμε γιατί μετέφρασαν οἱ Ἄραβες (δηλαδή, οἱ Χριστιανοὶ ὑπὸ … Συνέχεια →

Ἕνας ἀπὸ τοὺς τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους Ἄραβες ἀλλὰ καὶ φιλομουσουλμάνοι Εὐρωπαῖοι (Ἀριστεροί, Φιλελεύθεροι κ.λπ.) θέλουν νὰ δείξουν τὴ συσχέτιση μεταξὺ Ἰσλὰμ καὶ Δύσης εἶναι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἀραβικὸ Ἀριστοτέλη, δηλαδὴ στὰ ἔργα τοῦ Ἀριστοτέλη ποὺ μεταφράστηκαν στὴν ἰσλαμικὴ ἐπικράτεια … Συνέχεια →

Ἡ κριτικὴ τῆς μεταφυσικῆς, τ. 1: Ἡ ἀντίκρουση τῆς μεταφυσικῆς στοὺς πρώιμους Νέους Χρόνους στάθηκε ἀμφίπλευρη καὶ δίσημη, ἀφοῦ μέσα της οἱ νεωτερικὲς θύραθεν τάσεις συγχωνεύτηκαν μὲ τὴν ἀντίδραση εὐρύτερων ὀρθόδοξων θεολογικῶν κύκλων ἐνάντια στὴν θωμιστικὴ προσπάθεια σύζευξης θεολογίας καὶ … Συνέχεια →

Τοῦ A. Ramadan, μὲ ὡραῖες θαυματουργικὲς ἱστορίες, αἰχμαλώτους ποὺ ἀποδροῦν ἀνεξήγητα, μοναχοὶ καὶ ἄλλοι ποὺ προστατεύουν καὶ ἀποτρέπουν ἀπὸ μάχες, καὶ ἄλλα.

Ὁ αὐτοκράτορας Θεόφιλος (829-842) στέλνει στὸ χαλιφάτο τὸν Ἰωάννη Σύγκελλο ὡς πρέσβη, κι αὐτὸς καταπλήσσει τοὺς Ἄραβες μὲ τὸν βυζαντινὸ πλοῦτο. Ἀπὸ τὴ Συνέχεια τοῦ Θεοφάνη, Γ’, 9, γιὰ τὴν ὁποία περιμένουμε κάποτε κάποιος Νεοέλληνας νὰ κάνει μιὰ ἑλληνικὴ μετάφρασή … Συνέχεια →

Πηγή: Θεοδοσίου τοῦ Διακόνου, Περὶ τῆς Κρήτης ἁλώσεως ἀκροάσεις πέντε. Μετάφραση Α’ 48-69 Ὁ Νικηφόρος… στάθηκε στὸ μέσον καὶ ἄρχισε νὰ προσεύχεται στὸ Θεό: «..Ἐνθάρρυνε τὶς καρδιές τους.. ντρόπιασε τὰ λόγια τῶν προφητῶν τῶν ἐχθρῶν μας, δεῖξε ποιὸς εἶναι ὁ Πέτρος καὶ ποιὸς ὁ … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὴ Χρονογραφία τοῦ σύριου Μονοφυσίτη Γρηγόριου Βὰρ Ἑβραίου. And in the year in which Wathek began to reign, which is the year eleven hundred and fifty-five (A.D. 844), Michael, the son of Theophila, [began] to reign over the Rhomaye, … Συνέχεια →

Γράφει ὁ Κ. Κουτσουρέλης Φυλλομετρώντας τη διατριβή του φίλου Ηλία Μαλεβίτη για τις πρώιμες αραβοβυζαντινές σχέσεις («The Formation of Byzantine Views on Muslims during the ‘Dark Century’, ca. 650-750», University of London, 2015), βασική εντύπωση: η υποτονικότητα της βυζαντινής αντίδρασης. … Συνέχεια →

Κάθε συγκεκριμένη κατάσταση ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τὸν κατάλληλο ἀνθρωπολογικὸ τύπο. Ὄχι ἀπὸ τὸν καθένα Δὲν μπορεῖς νὰ ἀνεβάζεις ἀναρτήσεις ἐπὶ ἀναρτήσεων ἢ νὰ ἀμπελοφιλοσοφεῖς γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἀντέχεις, εἴτε ἀτομικὰ εἴτε συλλογικά, νὰ ὑποστηρίξεις. Ὡστόσο, ἡ ἔσχατη ἀλήθεια εἶναι ὅτι … Συνέχεια →

Ἕνα κείμενο ἀπὸ «ἀπελευθερωτικὴ σκοπιά» γιὰ τὴν Παλαιστίνη. Ἀσχέτως τοῦ ἀρθρογράφου, εἶναι βέβαιο ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συμμεριζόμενους τὸ ἄρθρο του ἀντιεθνικιστὲς θὰ ἦταν ἱκανοὶ νὰ κατηγορήσουν ὡς «παράνομους ἐποικιστὲς τῆς Παλαιστίνης» τοὺς Σιωνιστὲς τοῦ 1918-1948, ἐνῶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι … Συνέχεια →

I am one of hundreds of thousands of Jews who once lived in countries like Iraq and Libya. All told, we numbered close to 900,000 in 1948. Today we are fewer than 5,000, mostly concentrated in two moderate countries—Morocco and … Συνέχεια →

a close look at medieval Arabic literature and Arabic poetry in particular will convince us that al-Rūm [=οἱ Βυζαντινοί], interchangeably called banū al-aṣfar (the Yellow Ones) –and derogatorily ʿulūj, plural ʿilj (barbarians, unknown, and by derogative implication, especially in some … Συνέχεια →

Ἀντὶ νὰ ἀποδίδονται ὅλα τὰ κακὰ τοῦ Ἰσλάμ καὶ εἰδικὰ ἡ ἔξαρση τοῦ ἰσλαμικοῦ φανατισμοῦ στὴ Δύση, ἡ ὁποία ὄντως γιὰ διάφορους λόγους (ἀντικομμουνισμός κ.λπ.) ἐνίσχυσε ποικιλοτρόπως τὸν ἰσλαμισμὸ συνεργαζόμενη μὲ ἰσλαμιστικὰ καθεστῶτα (Σ. Ἀραβία), θὰ ἔπρεπε ταυτόχρονα νὰ ἀναδεικνύεται … Συνέχεια →

Ποιός; Αὐτός.

Στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, ποὺ βολοδέρνει μεταξὺ Ἰσλὰμ καὶ Δυτικῶν ἐδῶ καὶ 8 αἰῶνες, καὶ σήμερα βρίσκεται στὰ πρόθυρα καταστάσεων σὰν κι αὐτῶν τοῦ 1204 ἢ τοῦ 1453, ὑπάρχει διάχυτη ἡ ἐντύπωση (ἄλλοτε λόγω ἀντιδυτικισμοῦ λόγω τῆς πενταετίας 2010-2015, ἄλλοτε ὄχι) … Συνέχεια →

Ἡ Δύση εἶναι μιὰ Κοινωνία ποὺ φοβᾶται τὸ Θάνατο γιατὶ νομίζει πὼς «Ἐδῶ εἶναι ὁ Παράδεισος κι ἡ Κόλαση» Τὸ Ἰσλὰμ εἶναι μιὰ Κοινωνία ποὺ πιστεύει πὼς πηγαίνει στὸν Παράδεισο σκοτώνοντας. Μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο, στὸ α … Συνέχεια →

Ἀπὸ ἐδῶ (ὁ κάτοχος τοῦ ἱστότοπου εἶναι Μουσουλμάνος): The most expensive enslaved group in Arabian societies were the eunuchs who were castrated men drawn from Europe but also Darfur, Abyssinia, Korodofan and other African nations. Ironically because of their lack … Συνέχεια →

Μιὰ ποὺ ἔχει ἀποφασιστεῖ ἡ χρήση στρατοπέδων γιὰ «προσωρινὴ» παραμονὴ «προσφύγων» καὶ προσφύγων, ξανά, λίγη ρωμαϊκὴ ἱστορία, γιὰ τὰ ρωμαϊκὰ στρατόπεδα στὴν Εὐρώπη: Many settlements in Europe originated as Roman military camps and still show traces of their original pattern … Συνέχεια →

Πηγή: Προνόμιο βαρύ σαν ιστορία Ὁ Καστοριάδης ἔχει τὰ ἀντιχριστιανικὰ προβλήματά του. Ὅμως, εἶναι ἄλλο πράγμα ἡ αὐτοκριτικὴ ὡς συλλογικὸ αὐτομαστίγωμα (ἔστω καὶ) μετὰ τὴν ἐπικράτηση ἑνὸς πολιτισμοῦ, κι ἄλλο οἱ μεμονωμένες φωνὲς «ἀντιπολίτευσης» ἐντὸς ἑνὸς νικηφόρου πολιτισμοῦ. Τὸ Ἰσλὰμ ποτὲ … Συνέχεια →

Πηγή 170 μηνύσεις στην Κολωνία, πάνω από 100 στο Αμβούργο, σωρεία καταγγελιών επίσης από τη Στουττγάρδη και το Μπίλεφελντ, από τους 32 ώς τώρα υπόπτους οι 22 βεβαιωμένα πρόσφυγες, ο επικεφαλής της αστυνομίας σε «αναγκαστική αργία», η ζήτηση για σπρέυ … Συνέχεια →

Μοῦ ἔδωσαν τὶς προάλλες γιὰ τὴν Παγκόσμια ἡμέρα τοῦ Μετανάστη ἕνα φυλλάδιο μὲ διάφορα αἰτήματα κι ἀπόψεις ἀπὸ τὶς γνωστὲς ὀργανώσεις καὶ κινήματα. Στὴν ἀνάλυση ποὺ ἔκαναν ὅλοι αὐτοὶ γινόταν δυὸ-τρεῖς φορὲς (τουλάχιστον) λόγος γιὰ τὸν ἰμπεριαλισμὸ τῶν δυτικῶν ἐπεμβάσεων … Συνέχεια →

Ἀπὸ ἕνα ἄρθρο του στὰ 1848: The conquest of Algeria is an important and fortunate fact for the progress of civilisation. The piracies of the Barbaresque states, never interfered with by the English government as long as they did not … Συνέχεια →

Στὸ προηγούμενο ἄρθρο σύγκρινα τὶς ἀπόψεις τοῦ Χίτλερ καὶ τοῦ Ἔνγκελς γιὰ τὴ σημασία τῆς μάχης στὸ Πουατιέ. Παρακάτω, παραθέτω κάποια τμήματα ἀπὸ τὸ ἄρθρο τοῦ Darío Fernández-Morera, The Myth of the Andalusian Paradise, ποὺ καταδεικνύει ὡς ἐσφαλμένη τὴν διαδεδομένη εἰκόνα … Συνέχεια →

Ἡ νικηφόρα μάχη στὸ Πουατιέ κατὰ τῶν Μουσουλμάνων, τὸν Οκτώβριο τοῦ 732 μ.Χ. Οἱ Μωαμεθανοὶ εἶχαν φτάσει ὣς τὴν Τούρ, ὅπως δείχνει ὁ χάρτης, καὶ παρέμειναν στὴ νότια Γαλλία ὣς τὰ 759. Γιὰ τὶς ἀντίστοιχης ἀποφασιστικῆς σημασίας νίκες τοῦ Λέοντα Γ’ … Συνέχεια →