Tag Archives: Βούλγαροι

Μερικὲς παρατηρήσεις στὸ κείμενο τοῦ διευθυντῆ τῆς Σύναξης: 1. Ἐπαναλαμβάνεται ἡ λαθεμένη χρήση τοῦ σολωμικοῦ «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές«, ἡ ὁποία δὲν εἶχε καμμία, μὰ καμμία, σχέση μὲ αὐτὸ ποὺ διαδίδεται σήμερα πὼς … Συνέχεια →

…στὸ χωριό μου: «Περὶ τὰ μέσα Μαΐου 1902 παρουσιάστηκε μιὰ ὁμάδα 8 [Βουλγάρων] ἀνταρτῶν στὸ τυροκομεῖο τοῦ Παπαφώτη. Ἀπ’ αὐτοὺς οἱ δυὸ ὁμιλοῦσαν τέλεια τὰ ἑλληνικά. Ὁ ἕνας (προφανῶς ὁ ἀρχηγός) ζήτησε τὸ Γούλια τὸν Μπάτζιο … ἀπάντησε τότε ὁ … Συνέχεια →

Περιδιαβαίνοντας κάποιος τὰ ΜΚΔ, μπορεῖ νὰ δεῖ διάφορες σελίδες ποὺ ἀσχολοῦνται καὶ προωθοῦν τὸν βυζαντινὸ πολιτισμὸ καὶ τὴν βυζαντινὴ ἱστορία. Ὁ ἕλληνας χρήστης νοιώθει κάποια ἔκπληξη ὅταν διαπιστώνει ὅτι τὶς διαχειρίζονται ὄχι Ἕλληνες ἀλλὰ ξένοι καὶ μάλιστα Βούλγαροι κ.ἄ. Σλάβοι. … Συνέχεια →

Ὁ Θ. Τζήμερος τὶς προάλλες εἶχε πεῖ ὅτι οἱ κομμουνιστὲς ἀντάρτες τοῦ ΕΛΑΣ δροῦσαν ἀδιαφορώντας γιὰ τὴν τύχη τῶν χωριῶν δίπλα στὰ ὁποῖα ἐπιτίθονταν στοὺς Γερμανούς. Δηλαδή, ἔκαναν μιὰ ἀνοητη ἐπίθεση, σκότωναν ἢ τραυμάτιζαν 2-3 Γερμανούς, κι ἔπειτα ἔφευγαν στὰ … Συνέχεια →

Εἶναι κοινὸ μυστικὸ ὅτι οἱ Ἀριστεροὶ τοῦ 19ου αἰ. ἔψαχναν μανιωδῶς γιὰ παραδείγματα κομμουνισμοῦ κατὰ τὸ παρελθὸν ἢ γιὰ ἀντιλήψεις κομμουνιστικές. Ἀπὸ τὴν φανταστικὴ ἐξισωτικὴ πρωτόγονη κοινωνία καὶ τὶς μητριαρχικὲς ὑστερίες ὣς τὸν Σπάρτακο. Ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου αὐθαίρετες προεκτάσεις … Συνέχεια →

Μὲ καμμία δυσκολία, διαβάζω: Μιὰ πρωτοβουλγαρικὴ ἐπιγραφὴ ποὺ ἀναφέρει ἕναν βούλγαρο Χάν, τὸν Ὀμουρτάγ. Στὰ ἑλληνικά, φυσικά. Καὶ πρὸ τῆς δημιουργίας τοῦ κυριλλικοῦ ἢ τοῦ γλαγολιτικοῦ ἀλφαβήτου. Φυσικά.

Ἰωάννη Σκυλίτζη, Σύνοψις Ἱστοριῶν, Ioannis Scylitzae, Synopsis Historiarum, έκδ. I. Thurn, CFHB 5, Berlin 1973, 91.73-85 Ο βούλγαρος χαγάνος Βόρις έφτιαξε ένα καινούργιο οίκημα και διέταξε κάποιον μοναχό Μεθόδιο [αιχμάλωτο των Βουλγάρων] να το γεμίσει ζωγραφιές. Σαν να τον καθοδηγούσε … Συνέχεια →

Τὴν μετονόμασε σὲ «Νέα Ποτίδαια» κάποιος ἄσχετος, κι ἔτσι διέγραψε 2300 χρόνια ἱστορίας, ἀφοῦ Ποτίδαια ἦταν τὸ ὄνομα τῆς ἀποικίας τῶν Κορινθίων, ἐνῶ Κασσάνδρεια ἦταν τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὸν Κάσσανδρο (316 π.Χ.) καὶ μετά, καθ’ ὅλη τὴν ρωμαϊκή, βυζαντινὴ … Συνέχεια →

(1) ἡ στάση του πρὸς τοὺς φτωχοὺς (Ἀλληλέγγυον): «Κατὰ τὴν ἴδια ἰνδικτιώνα [1004] ἔβγαλε νόμο νὰ πληρώνουν οἱ Δυνατοὶ τοὺς φόρους ὅσων φτωχῶν εἶχαν χαθεῖ. Καὶ ὀνομάστηκε ἀλληλέγγυον τὸ  θέσπισμα αὐτό. Καὶ μολονότι ὁ πατριάρχης Σέργιος καὶ πολλοὶ ἀρχιερεῖς καὶ … Συνέχεια →

Ἀπὸ μία συζήτηση μεταξὺ τοῦ Τρότσκυ καὶ τῶν  κατοπινών Ἀρχειομαρξιστῶν στὰ 1932. Πρωτοδημοσιεύτηκε στὸ περιοδικὸ Intercontinental Press, σὲ τεῦχος τοῦ 1976, καὶ στὸ ἑλληνικὸ διαδίκτυο ἐδῶ, ἀλλὰ ἡ ΟΚΔΕ κατέβασε ἀπὸ τὸν ἱστότοπό της τὸ κείμενο, μᾶλλον ἐπειδὴ σὲ αὐτὸ … Συνέχεια →

13-10-1904, θάνατος Π. Μελᾶ. Ὁ Μακεδονικὸς Ἀγώνας θεωρήθηκε εἴτε ὡς προσπάθεια τῶν «ἀριθμητικὰ λίγων Ἑλλήνων νὰ κυριαρχήσουν μὲ σφαγὲς στὴ Μακεδονία» εἴτε ὡς φιλοπόλεμη προσπάθεια κάποιων (παρα)στρατιωτικῶν ἑλλαδιτῶν καραβανάδων νὰ αἱματοκυλήσουν τὴν περιοχὴ χωρὶς κανένα οὐσιαστικὸ νόημα γιὰ τὸ ἑλληνικὸ … Συνέχεια →

Ἡ μάχη τοῦ Κλειδίου εἶναι ἡ πιὸ γνωστὴ ἀπὸ ὅλες τὶς βουλγαροβυζαντινὲς μάχες. Ἔγινε στὶς 29 Ἰουλίου 1014, πρὶν ἀπὸ 1001 χρόνια. Ἡ σκληρότητα τοῦ Βουλγαροκτόνου, ποὺ τύφλωσε τόσες χιλιάδες στρατιῶτες, πρέπει νὰ ἐκτιμηθεῖ στὴ βάση ἑνὸς πολέμου τριάντα χρόνων … Συνέχεια →

  Αριστερά: Ὁ Καλογιάννης  ἢ Σκυλογιάννης, Βούλγαρος ἡγεμόνας, μὲ τὴ σύζυγό του. Δεξιά: ὁ Ἅι Δημήτρης θανατώνει τὸν Σκυλογιάννη, ποὺ τόλμησε νὰ πολιορκήσει τὴ Θεσσαλονίκη (βουλγαρικὴ εἰκόνα).  

Γιὰ τὶς παραπάνω τοιχογραφίες ἡ Ann Wharton Epstein εἶχε ὑποστηρίξει ὅτι συνιστοῦν ἔνδειξη τοῦ προγράμματος ἐπιβολῆς τοῦ ἐξελληνισμοῦ στὴν περιοχή. Βέβαια, ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ περιοχὴ εἶχε ἤδη μεικτὸ πληθυσμό (ντόπιους Ρωμιούς, Ρωμιοὺς ποὺ μετέφερε παλαιότερα ἀπὸ τὴ Λάρισα ὁ … Συνέχεια →

Μιὰ ἀνώνυμη Ρωμιά. Τῆς βγάλαν τὸ καπέλο οἱ Ὑπερβόρειοι. «…Κάποιος ἀπὸ τοὺς Βαράγγους ποὺ εἶχαν σκορπιστεῖ στῶν Θρακησίων τὸ Θέμα γιὰ νὰ ξεχειμωνιάσουν, συνάντησε στὴν ἐρημιὰ κάποια γυναίκα ντόπια καὶ προσπαθοῦσε νὰ τὴς κλέψει τὴν ἁγνότητα. Ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν τὴν … Συνέχεια →

Στὰ 811, ὁ αὐτοκράτορας Νικηφόρος ἀποφάσισε νὰ ξεμπερδέψει μὲ τοὺς Βούλγαρους τοῦ Κρούμμου, ποὺ κρατοῦσαν τὰ μέρη ἀπὸ τὸν Αἷμο καὶ βόρεια. Συγκέντρωσε πολὺ στρατὸ ἀπὸ τὰ Βαλκάνια καὶ τὴν Μ. Ἀσία, ὥστε τρομαγμένος ὁ Κροῦμμος τοῦ ζήτησε εἰρήνη. Ὁ … Συνέχεια →