Tag Archives: θρησκεία

Ἡ Νεοτερικότητα εἶναι ἀπόλυτα ἱκανὴ νὰ κατανοήσει καὶ νὰ ἀποδεχτεῖ τὴν χριστιανικὴ ἐξύμνηση τῆς Ἐλευθερίας (ἡ ὁποία διακηρυσσόταν ἐνάντια στὴν ἐξύμνηση τῆς Τύχης-Μοίρας, ποὺ διακήρυσσε ὁ Παγανισμός -τὸν ὁποῖο ἐξυμνεῖ ἡ Νεοτερικότητα), ἀλλὰ ἐντελῶς ἀνίκανη καὶ ἀπρόθυμη νὰ ἀποδεχτεῖ τὴν … Συνέχεια →

Miracles were indeed credited with inspiring conversions, but scholars have been plagued with uncertainty, even some embarrassment, as to how to handle this. To an outsider, a miracle is just an illusion. To an insider, it is evidence of divine … Συνέχεια →

Ἐκκλησία ποὺ ἔγινε κλάμπ: Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο αριθμός των χριστιανών μειώνεται και πολλές εκκλησίες μένουν άδειες. […] Στην Ιταλία ναοί μετατρέπονται σε γραφεία, συνεδριακά κέντρα, μουσεία ή ακόμα και κλαμπ, όπου την θέση του αγιασμού παίρνουν τα κοκτέιλ. … Συνέχεια →

  Ὁ σύλλογός τῶν μεταπτυχιακῶν καὶ τῶν ὑποψήφιων διδακτόρων τῆς Σχολῆς Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ ΑΠΘ ἔβγαλε ἕνα πολὺ καίριο ψήφισμα: Ψήφισμα της Γ.Σ του Συλλόγου σχετικά με την αλλαγή του λογότυπου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Η γέννηση του Πανεπιστημίου σχετίζεται … Συνέχεια →

Πολλοὶ ἀντιλαμβάνονται τὸν Χριστιανισμὸ ὡς παράρτημα ἢ συνέχεια τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, ὅσον ἀφορᾶ ὄχι ἁπλῶς τὴ θεματολογία τῶν δογματικῶν ἐνασχολήσεων ἢ τὴν ἀνάπτυξη καὶ δομὴ τῆς ἐπιχειρηματολογίας του ἀλλὰ καὶ τὸ περιεχόμενο τῆς θεολογικῆς «φιλοσοφίας» του. (Πέρα ἀπὸ πανηγύρια καὶ … Συνέχεια →

Οἱ ὑπογραμμίσεις μὲ ἔντονο δικές μου: To Ευαγγελιο θα μπορούσε να ήταν και σενάριο σπονδυλωτης ταινίας που δεν θα ειχε καμια σχεση με τις σχετικές θρησκευτικές χολιγουντιανές υπερπαραγωγές. Καποια απόπειρα είχε κάνει ο Καζαντζακης. Αυτο που με συγκινεί και με … Συνέχεια →

α. Sigrid Hunke Ἡ Γερμανίδα ὀριενταλίστρια Sigrid Hunke (1913-1999) ἔγινε διάσημη ἀπὸ ἕνα ἔργο της ποὺ κυκλοφόρησε στὴ Γαλλία τὸ 1960, μὲ τίτλο Ὁ ἥλιος τοῦ Ἀλλὰχ φωτίζει τὴ Δύση [Allahs Sonne über dem Abendland – Unser arabisches Erbe], ὅπου … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ αὐτό 1. Καζαντζακειάδα Ἀπὸ ποῦ ν’ ἀρχίσω καὶ ποῦ νὰ τελειώσω, δηλαδή. Ὅσα λέει ὁ Καζαντζάκης γιὰ τὰ στρώματα μπογιᾶς εἶναι ἐπαινετικὰ γιὰ τὸ ἔργο τῶν Σοβιετικῶν καὶ δίνουν μιὰ ἐντύπωση ὅτι «πῶς κάνετε ἔτσι;», εἰδικὰ μετὰ τὸν … Συνέχεια →

Πολλοὶ ἀναρωτιοῦνται γιατί δὲν γίνεται μιὰ πολιτικὴ συμμαχία σοβαρῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν «χῶρο τῆς Ἐκκλησίας». Ἀφήνοντας κατὰ μέρος τοὺς σοβαροὺς ἀνθρώπους, ὁ λόγος ποὺ εἶναι ἀνέφικτη τέτοια συμμαχία εἶναι ὅτι ἡ Ἐκκλησία (ὄχι ὁ θεσμός, ἀλλὰ ὅσοι κινοῦνται σὲ αὐτόν) … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ τὴ συζήτηση γιὰ τὸν Ἀμβρόσιο, ἂς συγκεφαλαιώσω κάποιες σκέψεις: 1. Ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴν Τουρκοκρατία δὲν ἔλεγε «δὲν πειράζει ποὺ βασανίζεστε, ἀρκεῖ ποὺ εἶστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας» ἀλλὰ «βασανίζεστε λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν σας». Ἂν ἔλεγε τὸ πρῶτο («δὲν … Συνέχεια →

Ὅπως ἔχει διαπιστωθεῖ, Few people attend church, but most believe in God: Even though relatively few people in many countries across Central and Eastern Europe say they attend church weekly, a median of 86% across the 18 countries surveyed say … Συνέχεια →

τοῦ αὐτοκράτορα ἢ τοῦ ἐρημίτη ἢ Ἡ ἄποψη ὅτι κάθε τὶ ποὺ καθένας ὑφίσταται εἶναι ταιριαστὸ γιὰ αὐτόν, καὶ τίποτε λιγότερο ὀδυνηρὸ δὲν ὑπάρχει. Τέλος πάντων: Γιατί, σάμπως οἱ ὀρθολογικὲς ἑρμηνεῖες, τὰ  Ἀόρατα Χέρια μὲ τοὺς ἀόρατους (ὄντας ἀνύπαρκτους) Νόες … Συνέχεια →

Μὲ αφορμὴ αὐτό. Καταρχήν, μεταξὺ ὑποκρισίας καὶ περηφάνειας κατὰ τὴ διάπραξη μιᾶς γενοκτονίας, στὴν πρώτη περίπτωση ἔχουμε αὐτὸν ποὺ κατὰ τὴ διάπραξη τῆς γενοκτονίας «στὸ ὄνομα Τοῦ…» εἴτε ἀγνοεῖ ὅτι τὸ «ὄνομα Τοῦ» τοῦ ἀπαγορεύει ἄλλες θυσίες πέραν αὐτῆς τοῦ … Συνέχεια →

Περισσότερο τὸ ἀναρτῶ κατὰ ἐκείνων ποὺ ὑποστηρίζουν μιὰ γιανναρικὴ διαμάχη (ἂν καὶ ἀποστασιοποιοῦνται ἀπὸ τὸν Γιανναρᾶ λόγῳ τοῦ πολιτικοῦ ὑποβάθρου του) θρησκείας – Ἐκκλησίας, ἢ –πιὸ ἀριστερίστικα– «ὑποκρισίας» – «ἀληθινοῦ Χριστιανισμοῦ»: Τὸ εὐ ζῆν (ὁ «πραγματικὸς» Χριστιανισμός) προέρχεται ἀπὸ τὸ … Συνέχεια →

H. Sivan, Palestine in Late Antiquity, N. Y. 2008, σσ. 198-199. Once a year pilgrims saw a pitiful crowd of Jews praying on the site of the destroyed Temple. The spectacle, in fact a performance of an ancient duty and … Συνέχεια →

Ἂν δὲν ἐλπίζεις στὸ ἀνέλπιστο, δὲν θὰ τὸ βρεῖς, εἶναι αὐτό: ὅτι σὲ μερικοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ἡ ἐλπίδα ἔχει καθαρὰ χριστιανικὴ ὑφή, εἶναι πέραν τοῦ ὀρθολογισμοῦ καὶ τῆς στάθμισης τῶν πραγματικῶν δεδομένων. Γιατὶ τὰ πράγματα πᾶνε κατ’ ἐκεῖ ποὺ ξέρουμε, … Συνέχεια →

Δὲν εἴχαμε τόσα ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια, φέτος. Μᾶς χάλασε ἡ μασίνα στὸ Νὰγκ Χαμαντί, ποὺ τὰ παράγει. Πέρασαν κι οἱ παχιὲς ἐποχὲς τῶν πεφωτισμένων μαλλιαριστῶν τοῦ 2000, ποὺ θέλαν στανικῶς μεταφράσεις στὴν ΚΝΕ (μία εἶναι ἡ ΚΝΕ), γιὰ νὰ καταλαβαίνει τὰ … Συνέχεια →

αὐτά τὰ πεπαιδευμένα Σε όλα τα παραπάνω ταιριάζει αντί επιλόγου ένα σχόλιο του φιλοσόφου Στέλιου Ράμφου, που διατύπωσε στο πρόσφατο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών όταν έλαβε γνώση κάποιων από τα ευρήματα της έρευνας. «Η Ελλάδα έχει έναν τρόπο σκέψης και … Συνέχεια →

Ὡς γνωστόν, ἀπὸ πολὺ παλιὰ ἰσχύει ἡ ἀρχὴ «ἕνα πολίτευμα κι ἕνας θεσμὸς εἶναι καλὸς ἐφόσον συμφωνεῖ μαζί μου». Αὐτὸ δὲν εἶναι πίστη μόνο τῆς ἀντικληρικαλιστικῆς Ἀριστερᾶς, ἀλλὰ μὲ ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ ἐναντίον τῶν ἀπόψεών της εἶναι τώρα ἡ δική … Συνέχεια →

Νά, ἐννοῶ κάτι τέτοια ἄρθρα. Ποὺ τὰ λένε ὅλα ὡραῖα. Ὣς τὴν προτελευταῖα παράγραφο. Γιατὶ ἡ τελευταία κατηγορεῖ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν κακὴ ἐπιρροή της: Πέρα όμως, από τις ψυχολογικές εξαρτήσεις μας, υπάρχει κάτι πιο βαθύ και επικίνδυνο: Η επιρροή … Συνέχεια →

Ἡ κλασσικὴ μαρξιστικὴ καὶ φιλελεύθερη-ἀντιχριστιανικὴ ἀντίληψη γιὰ τὸ Βυζάντιο καὶ τὴ μυθικὴ διαμάχη «Οὑμανιστῶν» καὶ… «Σκοταδόψυχων» δείχνει πόση διανοητικὴ τεμπελιά –εἰδικὰ στὴν Ἑλλάδα– πρέπει νὰ καταπολεμήσει κάποιος γιὰ νὰ κατανοήσει τὴ βυζαντινὴ ἱστορία. Παρακάτω, ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν κλασσικὴ Βυζαντινὴ Χιλετία … Συνέχεια →

Ρήση τοῦ μακαρίτη Στ. Σάκκου ἐν ὥρᾳ μαθήματος νομίζω. Φαντάζομαι ὅτι θὰ τὸ δικαιολόγησε μὲ τὴν θέση ὅτι πουθενὰ στὶς Γραφὲς δὲν ἐμφανίζεται ὁ Χριστὸς νὰ γελᾶ. Καὶ δὲν ἦταν μόνο αὐτὸς ποὺ  ὑποστήριξε τὸ ἴδιο. Βέβαια, καλοῦ-κακοῦ, ὑπάρχει κι … Συνέχεια →

Ὅποιος ψάχνει, βρίσκει καὶ τοὺς παλαιοημερολογίτες ποὺ ἀρνοῦνται ὅλες τὶς αἰσιόδοξες προφητεῖες γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂν δὲν πιστεύατε ὅτι ἀθεοφιλελεύθεροι μοδέρνοι καὶ παλαιοημερολογίτες δὲν ἔχουν τίποτε κοινό, νά ποὺ ἔχουν: τὴν ἀπαξίωση γιὰ τὶς μοντέρνες … Συνέχεια →

Δὲν ἔχω καταλάβει τί ἀκριβῶς σπουδαῖο γίνεται τὶς ἀπόκριες, οὔτε εἶχα καταλάβει ποτέ. Οἱ ἀπόκριες ἔχουν νόημα σὲ μιὰ κοινωνία ὅπου κατὰ τὰ ἄλλα ὑπάρχει μιὰ συντηρητικότητα, μιὰ αὐστηρότητα, μιὰ λιτοδίαιτη στάση ζωῆς. Σὲ ἐκείνη τὴν κοινωνία, ὑπάρχουν μέρες στὶς … Συνέχεια →

όσο πιο «μορφωμένος» είναι ο Ελλαδίτης σήμερα τόσο πιο φανατικά προσκολλημένος σε «βεβαιότητες», «πεποιθήσεις» και «πληροφορίες» γεννήματα της ψυχολογικής του ανάγκης. δ Είναι απίστευτο πόσο «πρωτόγονα» ο Ελλαδίτης σήμερα ταυτίζει την υπεράσπιση των πολιτικών του επιλογών με την εγωιστική του … Συνέχεια →

Πολλοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀναρωτιῶνται γιὰ τὸν κοινωνικὸ ρόλο τῆς Ἐκκλησίας. Ἂν καὶ πιστεύω ὅτι κάνει κάποια σημαντικὰ πράγματα, νομίζω ὅτι θὰ μποροῦσε ὑπὸ προϋποθέσεις νὰ κάνει πολλὰ περισσότερα ὅπως σὲ παλιότερες ἐποχές. Τὸ κράτος ἔχει ἀποδείξει ὅτι δὲν μπορεῖ … Συνέχεια →

Μὲ τὶς ταινίες καὶ τέτοια κινούμενα, τὰ καταφέρνουν καλά.

Πηγή. Βιβλίο Τὸ νὰ εἶσαι ὁλότελα σύγχρονος (ποὺ πολὺ λίγοι ἐξ ἡμῶν εἶναι) σημαίνει νὰ μὴν πιστεύῃς σὲ τίποτε. Ὄχι νὰ μὴν ἔχῃς πεποιθήσεις: ὁ ἀληθινὰ σύγχρονος ἄνθρωπος ἐνδέχεται νὰ πιστέψῃ σὲ ὁτιδήποτε σχεδόν, ἢ ἀκόμα καὶ στὰ πάντα, ἀρκεῖ … Συνέχεια →

Καὶ τὸ δέντρο τῆς πόλης: Δὲν φτάνει ποὺ εἴχαμε / ἔχουμε τὸ βρέφος Χριστὸ-Μουσουλμάνο πρόσφυγα, φέτος ἔχουμε χριστουγεννιάτικα δέντρα, βαρετὲς ἀπομιμήσεις τῆς σοβιετικῆς πρωτοπορίας. Μερικοὶ δὲν ἀντέχουν νὰ μὴ σέβονται τοὺς συμβολισμοὺς τῶν Χριστιανῶν καὶ τὴν παράδοση. Ὁ σοβιετικὸς πύργος-μνημεῖο: … Συνέχεια →

Ξεχωρίζοντας τὸν πραγματικὸ ἀπὸ τὸν αἱρετικό:  

Ὅπως εἶναι λίγο-πολὺ γνωστὸ ἢ ἄγνωστο, ἕνα ἀπὸ τὰ πεδία τοῦ ἰδεολογικοῦ πολέμου (ναί) στὴ Δύση συνίσταται στὸ ἂν θὰ εὔχονται Καλὰ Χριστούγεννα ἢ κλιντονικὲς-ὀμπαμικὲς Καλὲς Γιορτές (τί γιορτάζουν βέβαια, μένει ἄγνωστο). Ὅπως στὰ δικά μας, ὑπάρχει μιὰ ἀκαθόριστη ἀντιπαλότητα … Συνέχεια →

Σχετικά με τα διάφορα δάνεια από παλιές λατρείες, ίσως δεν θα ήταν υπερβολή να αναφέρω ότι το ‘Λάβετε, φάγετε, τοῦτο ἐστι τὸ αἷμά μου…’ της χριστιανικής θείας μεταλήψεως, της κοινωνίας, θύμιζε πιθανόν κάτι από την τελετουργία για τον διαμελισμό του … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ τὴ «Σύναξη» Πηγή Δεν θα ήθελα να αδικήσω το έργο των συγγραφέων, από τα άρθρα των οποίων «απομόνωσα» κάποια ενδεικτικά, για εμένα, αποσπάσματα. Εξακολουθώ όμως να τα θεωρώ ενδεικτικά μίας «εργαλειακής» χρήσης δεδομένων της Πατερικής, συνοδικής και βιβλικής … Συνέχεια →

Κοινοὶ ἱεροὶ τόποι κ.ἄ. Κάπως ἔτσι (ἀπὸ τὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ Σπ. Βρυώνη γιὰ τὴ Μικρὰ Ἀσία:

Σχόλιο στὸν τοῖχο Μέσου Κοινωνικῆς Δικτύωσης τοῦ διευθυντῆ τῆς Συναξης: Προτεστάντες, Ρωμαιοκαθολικοί… Χριστιανικές Εκκλησιες ..οι οποίες μπορεί να μην έχουν την Χάρι του Αγίου πνεύματος στο 100% αλλά σίγουρα έχουν την Χάρι του Αγίου Πνεύματος .. ((με ότι συνεπάγεται αυτό)). … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὴ Χρονογραφία τοῦ σύριου Μονοφυσίτη Γρηγόριου Βὰρ Ἑβραίου. And in the year in which Wathek began to reign, which is the year eleven hundred and fifty-five (A.D. 844), Michael, the son of Theophila, [began] to reign over the Rhomaye, … Συνέχεια →

Θεωρῶ τόν Στέλιο Ράμφο ὡς ἐπικεφαλή τή στιγμή αὐτή, στήν Ἑλλάδα, τῆς ἰδεολογίας τοῦ συγκουσιακοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ. Ὁ «Καημός τοῦ Ἑνός» εἶναι πράγματι ἕνας κῆπος ἐπιλεγμένων καταφορῶν, συγκρούσεων βεβιασμένων ἑρμηνειῶν πού ἀποσκοπεῖ μανιχαϊστικά σχεδόν, στήν ἄμεση κατατρόπωση (πλήν ὀλίγων στοιχειωδῶν ἐπιβιωμάτων) … Συνέχεια →

Μὴν τὸ ψάχνετε πολύ. Τὸ Ἰσλὰμ δὲν ἄλλαξε ἀπὸ τότε. Ἡ Δύση εἶναι ποὺ ἄλλαξε. Perfectus, who served at the basilica of St. Aciscius just outside the city walls, was stopped one day on his way to market by a … Συνέχεια →

Ἕνα μοτίβο ἀντιπαράθεσης ὑποτίθεται πατερικὸ καὶ ultra Ὀρθόδοξο ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα προτεσταντικό εἶναι ἡ ἀντιπαράθεση θρησκείας καὶ Χριστιανισμοῦ ἢ θρησκείας καὶ ἐκκλησίας / ἐκκλησιαστικότητας. Προτεσταντικὴ εἶναι ἡ ἀπώτατη καταγωγή του γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι οἱ πρῶτοι Προστεστάντες (τονίζοντας τὴ … Συνέχεια →

Πετᾶμε μία φράση στὸν Ἀέρα, καὶ ὅλοι θαυμάζουν. Καὶ λένε: «Μὰ πῶς ἵπταται στὸν ἀέρα; Θὰ πρέπει νὰ εἶναι πολὺ σπουδαία!»  Νομίζουν ὅτι ἡ κοινωνία εἶναι τὸ κοινωνικὸ συμβόλαιο, μὲ τὸ αὔταρκες ἄτομο. Μὴν τὰ ἐκκλησιάζετε τὰ παιδιά (γιὰ τὸν … Συνέχεια →

Παλιότερα, εἶχα ἀναφερθεῖ στὸ νέο φαινόμενο ἐντὸς τοῦ κύκλου τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδας, νὰ εἰσάγονται στὴν Ἑλλάδα προτεσταντικὲς ἀντιλήψεις περὶ Χριστοῦ ὄχι ἀπὸ τοὺς συντηρητικοὺς τῶν μετεμφυλιακῶν παραεκκλησιαστικῶν «Ὀργανώσεων» (Ζωή, Σωτὴρ κ.λπ.) ἀλλὰ ἀπὸ Ἕλληνες «reborn» Ἀριστεροὺς κι Ἀναρχικούς. Τὸ … Συνέχεια →

Τὸ ἔχω ξαναγράψει, ἄρα γιατί νὰ μὴν τὸ ξαναπῶ; Χίλιες φορὲς καλύτεροι οἱ ἀντιχριστιανοὶ κι αὐτοὶ ποὺ δὲν θέλουν καθόλου θρησκευτικά (ὀρθόδοξα) στὸ σχολεῖο, παρὰ οἱ «κι ἐμεῖς σεβόμαστε τὸ Χριστό» ἀλλὰ ἐννοοῦν κάποιον ἄλλον Χριστό, ὄχι τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ … Συνέχεια →

Βουρλίζεται ἕνας θεολόγος «στὶς ἐπάλξεις» (ὄχι τῆς Πόλης) ἢ χαίρεται -διαλέξτε-, ποὺ ἀπὸ τὸ Σεπτέμβρη οἱ μαθητοκαθηγητὲς θὰ ἔχουν στὸ μάθημα φάκελους ἀντὶ γιὰ βιβλία καὶ ἄλλα τέτοια ὀπισθοδρομικὰ πράγματα τοῦ Γουτεμβέργιου. Τὸ παλιὸ εἶναι κακό, βρέ, καὶ ξεπερασμένο. Τὸ νέο … Συνέχεια →

Ἡ ἀπάντηση τοῦ μητροπολίτη Πειραιᾶ πρὸς τὸν μητροπολίτη Ἀργολίδας καὶ ἡ προηγούμενη ἐπιστολή, τοῦ μητροπολίτη Ἀργολίδος πρὸς τὸν Πειραιῶς. Ὅπου τίθενται μὲ πολὺ ὡραῖο, ρητορικό, τρόπο πολλὰ ζητήματα. Ἀποσπάσματα: Ἀκολούθως γράψατε τὸ ἀπίστευτο: «Μοῦ φαίνεται λοιπὸν παράλογο νὰ ἀναθεματίζουμε ὅλους τους … Συνέχεια →

Ἰωάννης Περγάμου, Ἑλληνισμός – Χριστιανισμός: Η συνάντηση των δύο κόσμων Ἀποσπάσματα: …ἐκεῖνοι ποὺ ἔκαναν τὴν πρώτη αὐτὴ προσπάθεια ἐκχριστιανισμοῦ τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἦταν οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὁ ἐκχριστιανισμὸς αὐτὸς δὲν ἦταν μία ἄρνηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἦταν μία … Συνέχεια →

φ   Ἄρθρο τοῦ Θανάση Ν. Παπαθανασίου τῆς Σύναξης, ποὺ φυσικὰ ἔχει τὴν ἀντίθετη ἄποψη, τῆς ἀναδιατύπωσης τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀλήθειας καὶ μὲ δεδομένα καὶ ἀντιλήψεις τοῦ κάθε μὴ δυτικοῦ (ἐν τέλει: μὴ ἑλληνικοῦ) πολιτισμοῦ. Τὸ ἄρθρο σὲ κάνει νὰ τρομοκρατεῖσαι … Συνέχεια →

«Προκαλώ τον οποιονδήποτε να μου βρει θεολογική τεκμηριώση της σύνδεσης της ελληνικής παράδοσης με την Ορθοδοξία» Ὅταν ἡ νεορθόδοξη-γιανναρικὴ «προσέγγιση» τῆς Ὀρθοδοξίας τελικὰ λέει ἀκριβῶς τὰ ἴδια μὲ τὸν Ἰουλιανὸ καὶ τὸν Νεοπαγανισμό. Ἡ τελευταία λέξη τῆς ὀρθόδοξης θεολογικῆς ἔρευνας, λέμε. … Συνέχεια →

Ὡραῖα τὰ περάσαμε. Ἀντιχριστιανοὶ ἀρχαιοκεντρικοὶ καὶ μπολσεβικοφάγοι (ἐξ ἀναρχικῶν-καταστασιακῶν οἱ δεύτεροι) ποὺ εἴχαμε βρεῖ μπροστά μας, καὶ πολεμήσαμε κατὰ τὴ δεκαετία τοῦ 2000: Νά τοι, πετιοῦνται καὶ σήμερα, καὶ παρουσιάζονται μπροστά μας, ἔνδοξα στὸ κοινό -δείχνοντας ὅτι οἱ Μῆδοι πάντοτε διαβαίνουν. Ἡ Ἑλλάδα μπορεῖ μὲν … Συνέχεια →

Δημήτρη Καϊμάκη ΩΣΗΕ ΣΤ’ 2 ὑγιάσει ἡμᾶς μετὰ δύο ἡμέρας, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἐξαναστησόμεθα καὶ ζησόμεθα ἐνώπιον αὐτοῦ ΙΕΖΕΚΙΗΛ ΛΖ’ 1 ΚΑΙ ἐγένετο ἐπ’ ἐμὲ χεὶρ Κυρίου, καὶ ἐξήγαγέ με ἐν πνεύματι Κύριος καὶ ἔθηκέ με ἐν μέσῳ … Συνέχεια →

Καταρρίφθηκε ἡ συκοφαντία τῆς Κεντροαριστερᾶς τῆς δεκαετίας τοῦ 2000 (κόμματα, ΜΜΕ, «διανοούμενοι») ποὺ εἶχε σκοπὸ τὴν ἀπόκτηση / ἁρπαγὴ τῆς ἐξουσίας ἀπὸ τὴν τρισκατάρατη Δεξιὰ-Μπαμπούλα μὲ ἀφορμὴ καὶ θύμα μιὰ μονὴ στὸ Ἅγιο Ὅρος. Μακάρι κάποτε νὰ μάθουμε περισσότερα καὶ … Συνέχεια →

  Lecture on the occasion of the 2017 Spring Workshop of the European Research Group on Maximus the Confessor Philippe Vallat (Universität Wien) THE THEOLOGICAL AND LOGICAL DIFFICULTIES WITH MAXIMUS THE CONFESSOR’S CONTRADISTINCTION BETWEEN NATURAL AND GNOMIC WILL Wednesday, 22 … Συνέχεια →

Δυὸ ὀπτικές, ἡ μία αὐτοπροσδιοριζόμενη ὡς δεξιά (ἂν καὶ θὰ ἔλεγα «πολὺ πιὸ πέρα ἀπὸ σκέτη καθημερινὴ δεξιά»). Ἡ δεύτερη προερχόμενη ἀπὸ μιὰ φιλομεσαιωνικὴ ἀλλὰ κεντροαριστερὴ ὀπτική. Προφανῶς, ἡ πρώτη θέλει νὰ δικαιολογήσει καὶ νὰ ἐξυμνήσει, ἐνῶ ἡ δεύτερη θέλει … Συνέχεια →

The Christian Travelers Guide to France       Χορτᾶστε, λοιπόν:  

Manolisgvardis Βλέπω τις γνωστές επαναλήψεις του Μικρό σπίτι στο λιβάδι, από τα πολύ βαθιά 70’s. Διαπιστώνω πως μόνο λίγες δεκαετίες έχουν περάσει και έχουν αλλάξει, επί τα χείρω, το τηλεοπτικό τοπίο. Όλη η σειρά είναι ενδιαφέρουσα, διότι συνδυάζει τη νοσταλγία … Συνέχεια →

Pope Francis: better to be an atheist than a hypocritical Catholic Καλά, ἂς μὴν χαλᾶμε τὶς καρδιές μας. Κι ὁ Ντοστογιέφσκι εἶπε ὅτι ὁ ἄθεος εἶναι καλύτερος ἀπὸ ἕναν Καθολικό -ὄχι ἕναν ἁπλὰ ὑποκριτὴ Καθολικό. Μὴν κάνουμε σημαία ὅ,τι ἁπλῶς … Συνέχεια →

Μέρες ποὺ ἔρχονται, κι ἀφοῦ ὅλοι θὰ πνιγοῦν στὸ κρέας τὴν Καθαρὰ Δευτέρα, τὴν Τρίτη καὶ μέχρι τὸ Μεγάλο Σάββατο, θὰ βρεθοῦν καὶ μερικοὶ νὰ τονίσουν τὸν σωστὸ τρόπο τῆς νηστείας. Ὅτι γιατί κάνεις  νηστεία ἂν δὲν κάνεις καὶ καλὰ … Συνέχεια →

Προτιμῶ τοὺς φιλοεκκλησιαστικοὺς ἀπὸ τοὺς φιλοχριστιανούς. Οἱ δεύτεροι ἔχουν τὴν ἀπαίτηση νὰ ὁρίζουν αὐτοὶ -ἂν καὶ μὴ Χριστιανοί- τί εἶναι χριστιανικό, πράγμα τὸ ὁποῖο εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀναίδεια τέτοιων «φίλων». Ἀσχολοῦνται μὲ κάτι τοῦ ὁποίου συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα ἀμφισβητοῦν ἀκόμη … Συνέχεια →

Πολὺ μελάνι καὶ πολλὰ ΜΒ ἔχουν σπαταληθεῖ γιὰ τὸν προσδιορισμὸ τοῦ βαθμοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ἑλλήνων, ἐννοεῖται τοῦ βαθμοῦ ποὺ ὑπῆρχε πρὸ τῆς μεταπολεμικῆς καὶ μεταπολιτευτικῆς βοθροποίησης καὶ ἀνωμαλίας. Τὸ φάσμα κυμαίνεται ἀπὸ τοὺς ὁπαδοὺς τῆς ὕπαρξης «κρυπτοεθνικῶν» κι ἐκείνους ποὺ … Συνέχεια →

Τὴν πρώτη φορά, τὸν διέγραψα γιατὶ ἀναπαρήγαγε παγανιστικὲς ἀπόψεις γιὰ τὸν Χρυσόστομο, παρ’ ὅλο ποὺ παλιότερα τοῦ εἶχα ἐξηγήσει τὰ σχετικά. Ἤμουν καλόκαρδος. Τώρα, τὸν διαγράφω ὁριστικά, ἀφοῦ ἀνάρτησε αὐτό, κάποιου ἀνορθόγραφου σκιτσογράφου: πού, ἂν τὰ σχετικὰ μὲ τὸ Χρυσόστομο … Συνέχεια →

Πάντα μοῦ ἔκανε ἐντύπωση γιατί θεωρεῖ ἐπιστήμη τὴν ψυχολογία ὁ κόσμος. Εἶναι ἁπλὰ λόγῳ τῆς μόδας; Εἶναι ἕνα ὑποκατάστατο τῆς θρησκείας, ὅταν αὐτὴ παραμεριστεῖ; Ἀντὶ τῆς ἐξομολόγησης ἡ ψυχανάλυση, ἀντὶ τῆς ἁμαρτίας ἡ «ψυχικὴ νόσος»; Ἀλλὰ εἶχα κι ἄλλες ἀπορίες: … Συνέχεια →

Εἶναι προτιμότερο τὸ καβούκι τῶν Τούρκων ἀπὸ τὸ φράγκικο καπέλο Θ. Κολοκοτρώνης (Θ. Ρηγόπουλου [γραμματέα τοῦ Κολοκοτρώνη], Ἀνέκδοτον ἡμερολόγιον τοῦ ἀγῶνος, τ. Γ’, σ. 103, στό: Κ. Σιμόπουλου, Πῶς εἶδαν οἱ ξένοι τὴν Ἑλλάδα τοῦ 21, τ. Α’, σ. 76). … Συνέχεια →

γ) Έχουμε θεοκρατία στην Ελλάδα; Αυτή η διάκριση είναι πολύ βασική για την κατανόηση της κατάστασης στην Ελλάδα σήμερα. Στο πλαίσιο της ιδεολογικού τύπου αναπαραγωγής τσιτάτων του Μπακούνιν αλλά και του νεαρού Μαρξ, τόσο εξέχοντες θεωρητικοί του εγχώριου αναρχομαρξισμού σαν … Συνέχεια →

Ή πως οι διωγμοί και το αίμα μετατρέπονται σε λόγους διοικητικής σταθερότητας και κοινωνικής ειρήνευσης. Είναι γνωστά τα βασανιστήρια και οι gothic ιστορίες αίματος που συναντάμε στα χριστιανικά μαρτυρολόγια. Ενδιαφέρει ότι αυτή η «μαύρη» πλευρά στην περίοδο της ύστερης ρωμαϊκής … Συνέχεια →

Ο Jacques Julliard (πιο κάτω, στη φωτογραφία) είναι μια από τις σημαντικές μορφές της Γαλλικής Αριστεράς. Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, ιστορικός και συγγραφέας του σημαντικού έργου Οι Αριστερές της Γαλλίας (μετάφραση: Χριστιάννα Σαμαρά, επιστ. επιμέλεια: Δημήτρης Αντωνίου, Πόλις 2015) τοποθετείται με ενάργεια … Συνέχεια →

The Martyred City Glory and Queen of Island Sea Was Smyrna, the beautiful city, And fairest pearl of the Orient she — O Smyrna the beautiful city! Heiress of countless storied ages, Mother of poets, saints and sages, Was Smyrna, … Συνέχεια →

Γιὰ νὰ φανταστῶ, τί ἀπάντησε: –Νὰ κάνεις τὸ καλὸ στοὺς Μουσουλμάνους, ποὺ σὲ μισοῦν, σημαίνει νὰ ἀφήνεις ἀφύλακτα τὰ σύνορα καὶ νὰ μὴν ἀποτρέπεις κανέναν ἀπὸ τὸ νὰ εἰσέλθει. Νὰ μὴν τοὺς κάνεις καλὸ σημαίνει ὅτι φυλάγεις τὰ σύνορα καὶ ἀποτρέπεις … Συνέχεια →

Ἔγραφα τὶς προάλλες: τί ἔλεγαν οἱ Νεορθόδοξοι π.χ. γιὰ τὴ γεννητικότητα; Ἔλεγαν ὅτι εἶναι καλή; Ἀμφιβάλλω. Μήπως ἔψαχναν ἀποσπάσματα τοῦ Ἰωάννη Χρυσόστομου ὅτι ἔχει γεμίσει (!) ὁ κόσμος ἀπὸ ἀνθρώπους, καὶ δὲν χρειάζονται νὰ γεννιοῦνται ἐπιπλέον παιδιά, οὔτε συνεπῶς νὰ … Συνέχεια →

Δὲν μπορῶ νὰ ἀποφανθῶ γιὰ τὸ κατὰ πόσο ἡ βία στὴν Ἀμερικὴ ἀπὸ Ρ/Καθολικούς καὶ Ἀγγλοσάξωνες ὄντως ὀφείλεται ἢ δικαιολογήθηκε μὲ βάση τὰ χριστιανικὰ ἱερὰ κείμενα. Θὰ μιλήσω γιὰ ὅσα ξέρω, γιὰ τὴν Ὕστερη Ἀρχαιότητα. Τότε, χρειάστηκε μιὰ ὑπερεπεξεργασία ὁρισμένων … Συνέχεια →

Τὴν ἐκμηδένισαν τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, καὶ ἔκαναν τὴν ἀνακοίνωσή της κουρελόχαρτο. Ἀντὶ γιὰ «μιὰ εἰκόνα, χίλιες λέξεις», νά ἀπὸ ἐμένα μιὰ πρόταση μὲ μόνο ἑβδομήντα ἐννιὰ λέξεις-χωρὶς εἰκόνα: «Ἡ σημερινὴ Ἱερὰ Σύνοδος, τοῦ 2016, ποὺ ἔβγαλε ἀνακοίνωση κατὰ τῶν ἀντιεξουσιαστῶν, εἶναι … Συνέχεια →

Σὲ συνέχεια τῆς ἀνάρτησης αὐτῆς: Ἕνα φάντασμα πλανιέται πάνω ἀπὸ τὰ μυαλὰ τῶν ἀναρχικῶν καὶ τῶν φιλελεύθερων, ὅταν καταγγέλλουν τὴ θεσμικὴ Ἐκκλησία: Τὸ φάντασμα τοῦ Πρωτοχριστιανισμοῦ. Πιστεύουν ὅτι αὐτοὶ ξέρουν κι ἐκφράζουν τὶς θεμελιώδεις ἀρχὲς τοῦ Χριστιανισμοῦ, τὶς ὁποῖες διαστρέφει ἡ … Συνέχεια →

Ὅταν διαβάζω τέτοια ἄρθρα, διαφωνῶ. Ὅταν, ὅμως, βλέπω νὰ τὰ ἀναρτοῦν στὰ μ.κ.δ. την ἐπαύριο ἐπιθέσεων σὲ ἐκκλησίες, τότε διαφωνῶ ἀκόμη περισσότερο, καὶ ἐναντιώνομαι σὲ ὅσους τὰ ἀναρτοῦν (δὲν ἀναφέρομαι στὸν ἱστολόγο, σὲ ὅσους τὰ ἀναρτοῦν στὰ μ.κ.δ. τώρα) Εἶναι … Συνέχεια →

Ὁ ἄρχοντας-ἱερέας (ἢ μήπως καὶ θεός;), τί πρωτότυπο. Ἀπὸ ἐσᾶς ἄραγε, ποὺ βαρᾶτε προσοχὴ στὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση, ἔκλεψαν τὴν ἰδέα οἱ ἐθνικοὶ Ρωμαῖοι Αὐτοκράτορες, ποὺ εἶχαν τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀνώτατου ἱερέα (Pontifix Maximus); «Παγκόσμια θρησκεία», μὰ τί πρωτότυπο κι αὐτό!   Δύο … Συνέχεια →

Μὲ ἀφορμὴ αὐτό ἀλλὰ καὶ αὐτό, δυὸ κείμενα τοῦ Πέτρου Χαριτάτου (στὸ ἑξῆς Π.Χ.). Ὁ Π. Χ. δηλώνει ἐξαρχῆς ὅτι τοῦ «είναι δύσκολο ακόμα και ως χαλαρά θρησκευόμενος, να γράψει τις σελίδες που ακολουθούν. Νιώθει άσχημα διότι περιγράφει πράξεις που έκανε … Συνέχεια →

Πάντα εἶχα τὴν παρακάτω σκέψη-ἀπορία: Κάποιοι θεωροῦν ὅτι οἱ παπάδες καὶ ἡ Ἐκκλησία ζοῦν «τζάμπα» (δὲν πληρώνουν φόρους, μισθοδοτοῦνται δίχως λόγο κ.λπ.). Ὣς ἐδῶ, καλά. Οἱ ἴδιοι πιστεύουν ὅτι τὸ νόημα τῆς ζωῆς ποὺ οἱ κοινωνίες καὶ τὰ ἄτομα θέτουν … Συνέχεια →

Alexander Alexakis, «Was There Life beyond the Life Beyond? Byzantine Ideas on Reincarnation and Final Restoration«, DOP 55 (2001) in this paper I discuss several views on reincarnation that were considered beyond the accepted boundaries of Orthodox belief and trace the … Συνέχεια →

Ὅλο τὸ ποίημα […] Ὄχι ἔτσι ἐμεῖς: τοὺς νιοσκαμμένους τάφους θὰ τοὺς ἀνοίγουν οἱ νεκροὶ γιὰ τοὺς νεκρούς τους, ἄφετε τούτους θάπτειν, ὄχι ἐμεῖς,… «τὴν τῶν Ἑλλήνων νεκρὰν φωνὴν καταθάπτει »ὅλος ὁ Δῆμος τῶν Ἀποστόλων, καθὼς θεολογεῖ». Ἂς καταθάπτει, ἀλλὰ … Συνέχεια →

-Πές μου ἕναν μεγάλο θεολόγο τοῦ 4ου αἰώνα. -Ὁ Ἄρειος;      

«Ἀρνητικὴ κριτική», Διάφορα ἀποσπάσματα κειμένων τοῦ Σ. Σάκκου. Ἀρχικά, γιὰ τὴν παράδοση τοῦ κειμένου τῆς Κ. Διαθήκης. Ἔπειτα, γιὰ τὰ γνωρίσματα τῆς γραφῆς τῶν συγγραφέων τῶν Εὐαγγελίων. Τρίτον, γιὰ τὴν ἀρνητικὴ κριτική, καὶ τέταρτον, γιὰ τὴν Ἀνάσταση βάσει τῶν Καινοδιαθηκικῶν … Συνέχεια →

Πασχαλιάτικες καμπάνες Ἀπὸ τὴ Μόσχα, γιὰ ρωσόφιλους καὶ ρωσόφοβους.  

Θὰ περιμένει πολὺ καιρό. Τὸ «Ἂν πεθάνεις πρὶν πεθάνεις, δὲν θὰ πεθάνεις ὅταν πεθάνεις» ἀκούγεται πιὸ εὔκολο.

Μὲ χαρὰ πληροφορήθηκα ὅτι κάποια Ἕνωση μαχητικῶν Ἄθεων θὰ κάνει τσιμπούσι τὴν Μεγάλη Παρασκευή: Πρῶτον, γιατὶ ἡ ἐνέργεια αὐτὴ θὰ τσατίσει τοὺς χορτοφάγους ἄθεους, ἄρα νά μιὰ αἰτία διάσπασης. Δεύτερον, γιατὶ σκασμένοι ἀπὸ τὸ φαγητὸ δὲν θὰ χαλάσουν τὸ δικό … Συνέχεια →

Πῶς λένε μερικὲς γιὰ κάποιους ἄντρες: «Δὲν μοῦ τὴν ἔπεσε, ἄρα εἶναι γκέι»;; Στὸ ἴδιο πνεῦμα: Η Κασσιανή, υπηρετώντας με συνέπεια τον ναρκισσισμό της, αποτραβήχτηκε από τα εγκόσμια, έχτισε ένα μοναστήρι και αφοσιώθηκε στη συγγραφή ύμνων, ποιημάτων και τη λατρεία … Συνέχεια →

Μεγἀλη Τρίτη σήμερα, κι ἀκόμα νὰ βγοῦν στὸ φῶς οἱ ἐτήσιες καθιερωμένες ἀνακαλύψεις γιὰ τὰ (γνωστικά) χαμένα-Ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια «ποὺ κατέστρεψε ἡ Ἐκκλησία», ἢ γιὰ τὸν «τάφο τοῦ Ἰησοῦ», τὴ ληξιαρχικὴ πράξη γάμου του μὲ τὴ Μαγδαληνή, καὶ γιὰ ἄλλα πολλὰ ποὺ ἀνακαλύπτονται … Συνέχεια →

Ἀντὶ νὰ νοιαζόμαστε γιὰ ἄλλους λαοὺς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς δῆθεν ἀγωνιζόμενους γιὰ τὴ Δημοκρατία, τὴν Ἐλευθερία κ.λπ., οἱ ὁποῖοι συμμαχοῦν καὶ μὲ τὸν Διάβολο (ἐπὶ 900 χρόνια, αὐτὸ ἔκαναν) γιὰ νὰ πετύχουν ὅσα θέλουν, καλύτερα νὰ προστατεύσουμε πρῶτα τοὺς δικούς μας ἀνθρώπους, … Συνέχεια →

Δημοσιεύθηκε αρχικά στο manolisgvardis:
Ιερεμίας, κεφ. 27: 5“εγώ δημιούργησα τη γη, τους ανθρώπους και τα ζώα που βρίσκονται πάνω σ’ αυτήν με τη μεγάλη και ακαταμάχητη δύναμή μου και σ’ όποιον θέλω τη δίνω. 6 Τώρα λοιπόν δίνω όλες αυτές τις χώρες στα χέρια του…

«υπάρχουν πολλές «Ευρώπες». Με αφορμή τον χάρτη θέλω να αναδείξω δύο από αυτές. Τι δείχνει ο χάρτης; Με λευκό χρώμα αποτυπώνονται τα κράτη που έχουν μηδενικά ποσοστά μουσουλμάνων στα εδάφη τους, ενώ με διαβαθμίσεις πράσινου χρώματος αποτυπώνονται τα κράτη που … Συνέχεια →

Τοῦρκος (Προσκυνητάριον ἁγίας πόλης Ἱερουσαλήμ, Βιέννη 1799, ἀπὸ παλαιότερο ἀντίστοιχο Βιέννη 1749) ἢ Ἄραβας, ποὺ  ἐκτελέστηκε στὰ Ἱεροσόλυμα ἔχοντας δεῖ τὸ Ἅγιο Φῶς καὶ διακηρύσσοντας στοὺς πρώην ὁμόθρησκούς του τὴ νέα του πίστη (18 Ἀπριλίου). Δὲν εἶχε προλάβει νὰ διαβάσει Καλόπουλο … Συνέχεια →

Θεολογικὲς συζητήσεις τοῦ Γρηγόριου Παλαμᾶ μὲ πιστοὺς τοῦ Ἰσλάμ καὶ τοῦ Ἐφέσου Ματθαίου μὲ Μουσουλμάνους στὶς πρόσφατα τουρκοκατακτημένες περιοχὲς τῆς Νίκαιας-Προύσας καὶ τῆς Ἐφέσου. Δὲν ξέρω ἂν εἶναι στὸν 14ο αἰ. (ἕνα αἰώνα πρὶν ἀπὸ τὴν Ἅλωση, δηλαδή, ἐνόσω ὑπῆρχε … Συνέχεια →

Τὸ μικρὸ ἀπόσπασμα τοῦ ποιήματος Amentü (1974) τοῦ Ismet Ozel, ποὺ ἀπήγγειλε ὁ τοῦρκος ΥΠ. ΟΙΚ. στὴν τουρκικὴ βουλὴ τὶς προάλλες: Δὲν ἀκούγεται τὸ ἐζὰν [σημ. τὸ κάλεσμα τοῦ χότζα ἀπὸ τὸ τζαμί, γιὰ προσευχή] / Ἔβαλαν σταυρὸ στὸ μινμπάρ … Συνέχεια →

Οἱ κάτοικοι τῆς χώρας αὐτῆς ἀρχίζουν νὰ μοιάζουν μὲ Ἰνδιάνους τὴ χρονιὰ τῆς ἄφιξης τῶν πρώτων μεταναστῶν Λευκῶν. Ὅπως εἶχε γράψει πρὶν δυὸ δεκαετίες ὁ Παναγιώτης Κονδύλης, ἀκόμη κι ἂν ἔπεφταν σὲ ὅλη τὴ Γῆ ὅλα τὰ σύνορα καὶ ἐξαφανίζονταν … Συνέχεια →

Εἶναι 3-4 οἱ μεμονωμένες περιπτώσεις ἐπὶ Τουρκοκρατίας κατὰ τὶς ὁποῖες Μουσουλμάνοι καὶ Ἕλληνες/Ρωμιοὶ προσπάθησαν νὰ τὰ βροῦν καὶ νὰ εἶναι ἰσότιμοι πολίτες σὲ ἕνα κοινὸ κράτος. Ὅλες ἀπέτυχαν. Ὁ κύριος λόγος εἶναι ὅτι οἱ μουσουλμανικὲς μάζες δὲν δέχονταν νὰ ἐκπέσουν … Συνέχεια →