Tag Archives: ιστορία

Τὸ μάταιο τῆς φιλοσοφίας, κι ἐδῶ συμπεριλαμβάνω καὶ τὶς λεγόμενες πολιτικὲς ἐπιστῆμες καθὼς  καὶ τὴν κοινωνιολογία, ἢ ἀκόμη καὶ τὰ νεοφιλελεύθερα τοῦ μάνατζμεντ (κι ὅλη τὴν Ἀριστερά, φυσικά), βρίσκεται στὸ γεγονὸς ὅτι τὰ πορίσματά τους δὲν εἶναι ἱστορικὰ ἀποδείξιμα, ἀλλὰ … Συνέχεια →

Πόσο παραπλανητικὴ εἶναι ἡ εἰκόνα τῶν ἄλλων λαῶν γιὰ ὅσους ἀπὸ ἐμᾶς δὲν ἔχουμε ἱστορικὸ βάθος στὴν ἀνάλυσή μας καὶ ἔχουμε μόνο πολιτικὴ ἀνάλυση. Θεωροῦμε τοὺς Κούρδους ἡρωικοὺς ἀγαθούληδες μάρτυρες, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ἦταν πιστοὶ σύμμαχοι τῶν Τούρκων ἐπὶ 500-1.000 … Συνέχεια →

Ἕνα ποντιακὸ τραγούδι γιὰ τὸ ‘22. Τμῆμα του εἶχα πρωτοδιαβάσει στὴν παλιὰ καλὴ Ἑλλοπία, ἀγνοῶ ὅμως ποιὸς ἔκανε τὴν ἀπόδοση ἀπὸ τὴν ποντιακὴ διάλεκτο στὴν κοινὴ νεοελληνική -καὶ θά ‘θελα νὰ τὸ διαβάσω καὶ στὴν ποντιακή. Καὶ στὴν κοινὴ νεοελληνική, … Συνέχεια →

Τὸ ποίημα τοῦ Ἀμποὺ Ταμμὰμ γιὰ τὴν Ἅλωση τοῦ Ἀμορίου τὸ 838 μ.Χ. , στὸ ὁποῖο βλέπει κανεὶς πῶς οἱ Μουσουλμάνοι ἐκθειάζουν τὰ κτηνώδη ἔνστικτά τους. Τοῦρκοι μισθοφόροι τῶν Ἀράβων πολιορκοῦν τὸ Ἀμόριο. Ρωμαίικο χειρόγραφο.  Νεκροὶ τοῦ Ἀμορίου:   Ἦταν … Συνέχεια →

Στὴν Ἀντιόχεια, τὸ 363. Ἀφότου εἶχε φύγει γιὰ τὸ μέτωπο ὁ Ἰουλιανὸς καὶ πολεμοῦσε τοὺς Πέρσες. Ρώτησε εἰρωνικὰ ὁ παγανιστὴς Λιβάνιος ἕναν χριστιανὸ δάσκαλο, ὁ ὁποῖος ἦταν φίλος του: «Τί κάνει ὁ μαραγκός σας;» ἀποκαλώντας τὸν Χριστὸ μαραγκό, ἐπειδὴ αὐτὸ … Συνέχεια →

Αὐτὸ τὸ «Τὸ ἔθνος πρέπει νὰ μάθει νὰ θεωρεῖ ἐθνικὸ τὸ ἀληθὲς» τοῦ Δ. Σολωμοῦ -ὡς τάχα παρακαταθήκη τοῦ Σολωμοῦ κατὰ τῶν «ἐθνικῶν μύθων»– τὸ ἀκοῦμε δεκαετίες τώρα, κάθε 25η Μαρτίου, ἀπὸ ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι οὔτε καταλαβαίνουν τί ἐννοοῦσε ὁ … Συνέχεια →

Ἐνδιαφέρον καὶ σύντομο βίντεο, γιὰ ὅσους μπερδεύεστε μὲ τὴν ἀλληλουχία τῶν αὐτοκρατόρων (Αὐγούστων, Καισάρων) ἀπὸ τὸν Διοκλητιανὸ μέχρι τὸν Κωνσταντίνο.  

Ἀθάνατοι διάλογοι γιὰ κάθε περίοδο τῆς Ἱστορίας: –Ἔτσι διοίκησες, ἄθλιε, τὴν Πολιτεία;; -Γιατί, ἐσὺ θὰ τὴ διοικήσεις καλύτερα;

Πηγή

Ἂς μὴν ξεχνᾶμε, κοάζοντας στὸν μικρόκοσμο τοῦ παρόντος καὶ τῆς νεοελληνικῆς ἱστορίας τῶν τελευταίων 72 χρόνων, ὅτι σὰν σήμερα, στὶς 21 Ἀπριλίου 753 π.Χ. ἱδρύεται ἡ Ρώμη. Νά ἕνα νόμισμα τοῦ Μ. Κωνσταντίνου γιὰ τὴν ἐπέτειο αὐτήν, μόνο 1080 χρόνια … Συνέχεια →

Ἦταν ὁ Ὀδυσσέας Ἀνδροῦτσος ἐνάντιος στὴν Ἐκκλησία; Ἀντὶ νὰ διαβάζεις, ἀρθρογράφε, τὶς ἀπόψεις τῆς θρησκείας σου γιὰ τὸ 1821 ἀπὸ δεύτερο χέρι (Κορδᾶτος), διάβασέ τες ἀπὸ πρῶτο (Ἔνγκελς, 19-4-1853): «Εκατοντάδες Ρώσσοι πράκτορες περιέρχονταν την Τουρκία παρουσιάζοντας στους Ελληνορθόδοξους τον ορθόδοξο … Συνέχεια →

Ἁγία Βαρβάρα, παλιὰ μητρόπολη Βέροιας, 13ος αἰώνας. Ἂν σκεφτοῦμε ὅτι κάθε λαὸς ζωγράφιζε τοὺς ἁγίους καὶ τὸ Θεὸ / τοὺς θεούς του σύμφωνα μὲ τὴ φυσιογνωμία καὶ τὰ ροῦχα τῆς κοινωνίας του καὶ τῆς ἐποχῆς του, τότε ἔχουμε μπροστά μας … Συνέχεια →

Ὄχι οἱ τωρινοί ἐποικισμοὶ-ἔχετε λίγη ὑπομονὴ καὶ πίστη στὰ ἰδεώδη τῆς Ἀριστερᾶς. Ἀλλὰ οἱ Ὀθωμανικοὶ ἐποικισμοί (Γιουροῦκοι, Κόνιαροι) στὴ Μακεδονία τοῦ 14ου-15ου αἰ. Σὲ αὐτοὺς προστέθηκαν ἀργότερα ἐξισλαμισμένοι (Βαλαάδες, Καρατζοβαλῆδες κ.ἄ.). Ἡ κατάσταση αὐτὴ μὲ τὸ Ἰσλὰμ διατηρήθηκε γιὰ 5 … Συνέχεια →

Γεννιέται ὁ Κωνσταντίνος, ὁ ἱδρυτὴς τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ (Ἑλλάδα, Ρώμη, Χριστιανισμός), ὁ ὁποῖος συμπλήρωσε κι ὁλοκλήρωσε τὴν τριάδα τῶν στοιχείων ποὺ τὸν ἀπαρτίζουν μιὰ γιὰ πάντα. Σκόπιμα κάνω λόγο γιὰ εὐρωπαϊκὸ πολιτισμὸ  καὶ ὄχι γιὰ Εὐρώπη. Τὴν Εὐρώπη καὶ τὴ «γέννηση τῆς … Συνέχεια →

Αὐτὸ ἄκουσε ὁ βασιλιάς, καὶ καταδίκασε ὡς αἱρετικὸ τὸν Νεστόριο. Τοὺς Πέρσες ὅμως, νίκησε ὁ Ἡράκλειος.

Μιὰ ποὺ μοιραζόμαστε τὸ Αἰγαῖο, ἐμεῖς οἱ φίλοι ποὺ τρῶμε τὸ σταφύλι, Ἕλληνες, ΝΑΤΟ, Τοῦρκοι: Στὴν ἐπίσημη σελίδα τοῦ Τουρκικοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ τὸ 1081 μ.Χ. θεωρεῖται ὡς τὸ ἔτος ἵδρυσης τοῦ τουρκικοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ (στὰ ἀγγλικά). Ἀλλὰ τὸ ἔμβλημα τοῦ … Συνέχεια →

Μέσα σὲ 60 χρόνια, τὸ δυτικὸ Ρωμαϊκὸ Κράτος ἔπαψε νὰ ὑπάρχει. Τὰ ἀποτελέσματα τῆς κατάρρευσης τῶν συνόρων: Σίγουρα, στὴ δυτικορωμαϊκὴ κοινωνία θὰ ὑπῆρχαν διάφορες ἀπόψεις γιὰ τὸν χαρακτήρα τῶν «Βαρβάρων». Ὁρισμένοι δυτικοὶ Ρωμαῖοι θὰ θεωροῦσαν τοὺς Βάρβαρους κακούς, ἐνῶ ἄλλοι … Συνέχεια →

«Ἡ σταλινικὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση νίκησε τὸν ἐθνικοσοσιαλισμό, ὄχι ἡ φιλελεύθερη Γαλλία καὶ ἡ κοινοβουλευτικὴ Ἀγγλία. Καὶ οἱ προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἐπιτυχῆ στρατιωτικὴ ἐπέμβαση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν στὴ Δυτικὴ Εὐρώπη τὸ 1944 δημιουργήθηκαν καὶ αὐτὲς στὸ Στάλινγκραντ. […] Ἡ βίαιη κολλεκτιβοποίηση … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὴν Ἑλληνορωμαϊκὴ αὐτοκρατορία Ὁ ρωμαῖος αὐτοκράτορας, ὅπως καὶ στὴ Ρωμανία, εἶναι ἀπόλυτος κυρίαρχος, γιὰ ὅσο πείθει ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπερασπίζεται τὰ «συμφέροντα τῆς Ρώμης». Δὲν ὑπάρχει κληρονομικὴ μοναρχία ὅπως στὴ γαλλικὴ μοναρχία. Ἡ ἐξουσία εἶναι ἀπόλυτη, ὑπὸ τὴν προϋπόθεση … Συνέχεια →

Τότε, ἀπὸ μέσα οἱ ἀμυνόμενοι πολιτισμένοι Ἀπ’ ἔξω οἱ βάρβαροι Τώρα: Ἀπὸ ἔξω ἡ ὀκταώροφη Γνώση. Ἀπὸ μέσα; Τότε, ἀπὸ μέσα οἱ ἀμυνόμενοι κι ἀπ’ ἔξω οἱ  Ἀβαρο-… Τώρα: Ἀπ’ ἔξω, θυσίαζε στὶς κεχαριτωμένες Μοῦσες. Ἀπὸ μέσα «ὅ,τι φᾶμε κι … Συνέχεια →

Ἀθωώθηκε ἀπὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο τῶν Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ἕνας τοῦρκος πολιτικὸς ὁ ὁποῖος ἀμφισβήτησε τὴν Γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων καὶ τὴν ἀποκάλεσε ἕνα «Διεθνὲς Ψέμα». Ἔτσι, οἱ Τοῦρκοι ὄχι μόνο διέπραξαν τὸ ἔγκλημα ἀλλὰ ἀπέκτησαν καὶ τὴν ἄδεια -εὐρωπαϊκή- νὰ μὴ … Συνέχεια →

Τὸν 5ο αἰ. π.Χ. οἱ Ἀθηναῖοι πλήττονται ἀπὸ λοιμό, χάνουν μεγάλο τμῆμα τοῦ πληθυσμοῦ τους καὶ ὑφίστανται συντριπτικὴ ἥττα, ἀπὸ τὴν ὁποία δὲν θὰ συνέλθουν, οὐσιαστικά, ποτέ. Ὅσοι ἐπέζησαν, μπορεῖ νὰ διατήρησαν κάποιαν ἀπὸ τὴν ὁρμὴ τοῦ 5ου αἰ., ἀλλὰ … Συνέχεια →

30-10-1944

Ὁ αὐτοκράτορας ποὺ εφαρμόζοντας ἀποτελεσματικὴ κοινωνικὴ φιλοαγροτικὴ πολιτική ἐνίσχυσε τὴν ντόπια παραγωγὴ καὶ οἰκονομία. Δημιούργησε στρατιωτικὰ ἀγροκτήματα ὑπὸ τὸν ὅρο τῆς προσφορᾶς στρατιωτικῆς ὑπηρεσίας καὶ ἀποκατέστησε στὰ σύνορα μὲ τοὺς Σελτζούκους τὸ σύστημα τῆς ἄμυνας τῶν συνόρων κτίζοντας ὀχυρά. Μὴ … Συνέχεια →