Tag Archives: Καβάφης

Τί ἀπαίσιο πράγμα αὐτὲς ἡ νέες φιλοσοφικὲς ἰδέες τῆς σκληρότητος, τοῦ σωστοῦ τῆς ὑπερισχύσεως τοῦ δυνατοῦ, τοῦ τάχα ἐξυγιαντικοῦ εργου τῆς πάλης τῆς ἐξαλείφουσας τοὺς μικροὺς καὶ ἀσθεντικοὺς κτλ. κτλ. Ἀφοῦ πρέπει νὰ ζήσουμε ἐν κοινωνίᾳ, ἀφοῦ ὁ πολιτισμὸς ἀπορρέει … Συνέχεια →

Βέβαια εἶναι ἀτύχημα ποὺ αὐτὴ ἡ ζωντανὴ ἑλληνικὴ γλώσσα ποὺ εἶπα δὲν εἶναι ὅλως διόλου ἡ ἴδια γιὰ ὅλους τοὺς δημοτικιστάς. … Στὴν ἀρχή –εἴκοσι χρόνια πρίν– μιὰ κοινὴ ἐξέγερσι κατὰ τῆς καθαρευούσης, μιὰ κοινὴ προσπάθεια ἕνωνε τοὺς δημοτικιστάς, καὶ … Συνέχεια →

Γράφει κάπου ὁ Ν. Σαραντάκος, μὲ ἀφορμὴ τὸ ποίημα Ἀθανάσιος τοῦ Καβάφη:  Ο Καβάφης διάβασε το περιστατικό που ενέπνευσε το ποίημα σε ένα αγγλικό βιβλίο για την ιστορία της εκκλησίας της Αιγύπτου. Όμως, στο χειρόγραφο του ποιήματος υπάρχει σημείωση του … Συνέχεια →

…ἀπὸ τοὺς ἄλλους; Μὲ τί ἐνοχλεῖται, λοιπόν, ὁ Κ. Κουτσουρέλης; Βάζει κάποια δῆθεν ἀντικειμενικὰ κριτήρια ἀνωτερότητας ἢ κατωτερότητας τῆς «ποιητικῆς τέχνης» τῶν ποιητῶν: Τὴν «κυκλοφορία των βιβλίων τους«, τὴν «απήχηση στο εξωτερικό«, τὰ διαδικτυακὰ εὑρήματα τῆς ἀναζήτησης μὲ τὸ ὄνομα … Συνέχεια →

(R. Lavagnini, “Sette nuove poesie bizantine di Costantino Kavafis”, Rivista di studi bizantini e neoellenici 25 (1988), 276-277: Ἡ φαντασία μου μὲ πιαίνει τώρα ὄχι στὴν Ἀλεξάνδρεια τῶν Πτολεμαίων, ἀλλὰ τοῦ πέμπτου ἢ τοῦ ἕκτου αἰῶνος. Κάθε μορφή της καὶ … Συνέχεια →

(1896)   Ἐπάνω σέ χρυσό σινί ἡ Σαλώμη φέρνει τή κεφαλή τοῦ Ἰωάννη Βαπτιστῆ στόν νέον Ἕλληνα τόν σοφιστή πού ἀπό τόν ἔρωτα μέ ἀδιαφορία γέρνει. «Σαλώμη τήν δική σου» ἀπαντάει ὁ νέος «ἤθελα νά μέ φέρουνε τήν κεφαλή». Ἀστειευόμενος … Συνέχεια →

Μιὰ ποὺ ψηφίζεται τὸ σύμφωνο ὁμόφυλης συμβίωσης, τρεῖς ὁμοφυλόφιλοι Ἕλληνες ἀπὸ τὰ παλιὰ γράφουν: «Οι Τούρκοι είναι ένας λαός που δεν μ’ αγγίζει ιδιαίτερα, ούτε αισθητικά, ούτε ερωτικά. Βέβαια τους προτιμώ σαν εχθρούς παρά σαν φίλους. Ως φίλοι μου δημιουργούν … Συνέχεια →

Κι ἂν δὲν μπορεῖς νὰ κάμεις τὴν ζωή σου ὅπως τὴν θέλεις, τοῦτο προσπάθησε τουλάχιστον ὅσο μπορεῖς: μὴν τὴν ἐξευτελίζεις μὲς στὴν πολλὴ συνάφεια τοῦ κόσμου, μὲς στὲς πολλὲς κινήσεις κι ὁμιλίες. Μὴν τὴν ἐξευτελίζεις πηαίνοντάς την, γυρίζοντας συχνὰ κ’ … Συνέχεια →