Tag Archives: Παναγιώτης Κονδύλης

Α’ Ἀπὸ τὴν Εἰσαγωγὴ στὸ Ἰσχὺς καὶ Ἀπόφαση:  Ἡ στρατευμένη θεωρία τῆς ἀπόφασης βλέπει τὴν ἀπόφαση ὄχι ἁπλῶς ὡς ἀναπόδραστη πραγματικότητα, ἀλλὰ τὴν ἔχει ἀναγορεύσει σὲ καθῆκον καὶ συχνὰ τὴν μετέτρεψε σὲ παθητικὴ καὶ δραματικὴ τελετουργία˙ …Κατὰ τὴν ἄποψή της, … Συνέχεια →

Παΐσιος ἢ Κονδύλης. Ὁ ἕνας κοιμήθηκε σὰν σήμερα, ὁ ἄλλος πέθανε σὰν χτές.   Παΐσιος «Οι Τούρκοι θα μας χτυπήσουν, αλλά η Ελλάδα δε θα πάθει μεγάλη ζημιά. Δε θα περάσει πολύς καιρός μετά την επίθεση των Τούρκων στη χώρα … Συνέχεια →

Παλιὸ ἀλλὰ ἐπίκαιρο. Ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι προστατεύουν ἐνίοτε βίαια τὸ δικαίωμα στὴν ἐλευθερία τοῦ λόγου ἀπὸ ὅσους διακηρύσσουν τὴν κατάργησή του ἢ τὸ χρησιμοποιοῦν γιὰ νὰ τὸ καταργήσουν (π.χ. Ναζί) μὲ τὸ νὰ ἀπαγορεύουν στοὺς ἐχθροὺς τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου τῆν … Συνέχεια →

Μιὰ καλὴ ἀφετηρία γιὰ τὴν ἑρμηνεία τοῦ Καρναβαλιοῦ, τῆς μάσκας καὶ τῆς ἀνάγκης νὰ δείχνεις ὅτι εἶσαι κάτι ἄλλο.

Ἀπὸ τὸ Τὸ Πολιτικὸ καὶ ὁ Ἄνθρωπος, τ. 1β    

Εἶναι προτιμότερο τὸ καβούκι τῶν Τούρκων ἀπὸ τὸ φράγκικο καπέλο Θ. Κολοκοτρώνης (Θ. Ρηγόπουλου [γραμματέα τοῦ Κολοκοτρώνη], Ἀνέκδοτον ἡμερολόγιον τοῦ ἀγῶνος, τ. Γ’, σ. 103, στό: Κ. Σιμόπουλου, Πῶς εἶδαν οἱ ξένοι τὴν Ἑλλάδα τοῦ 21, τ. Α’, σ. 76). … Συνέχεια →

(ἤ: Κονδυλολογίες) Τὴν προηγούμενη φορὰ ποὺ ἀσχολήθηκα μὲ ὅ,τι θεωρῶ παρερμηνεία τοῦ Π.Κ., τὸ ζήτημα ἔγκειτο στὸ ἂν ἡ συμμόρφωση τοῦ ἀδύναμου μὲ τὰ προτάγματα τοῦ ἰσχυροῦ εἶναι κονδυλικὸ συμπέρασμα. Θεωρῶ ὅτι δὲν εἶναι, καὶ παρέθεσα κάποια ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ … Συνέχεια →

Ἀπὸ ἐδῶ ο Michel Maffesoli, κοινωνιολόγος της μεταμοντέρνας κοινωνίας, μιλά για «orientalisation» του δυτικού κόσμου. Είναι πολύ απλό αυτό το πώς γίνεται. Ο δυτικός κόσμος έχασε το παιχνίδι του πολιτισμού από την στιγμή που έγινε όλο και περισσότερο αφηρημένος. Liberal … Συνέχεια →

Σὲ συνέχεια τῆς ἀνάρτησης αὐτῆς: Ἕνα φάντασμα πλανιέται πάνω ἀπὸ τὰ μυαλὰ τῶν ἀναρχικῶν καὶ τῶν φιλελεύθερων, ὅταν καταγγέλλουν τὴ θεσμικὴ Ἐκκλησία: Τὸ φάντασμα τοῦ Πρωτοχριστιανισμοῦ. Πιστεύουν ὅτι αὐτοὶ ξέρουν κι ἐκφράζουν τὶς θεμελιώδεις ἀρχὲς τοῦ Χριστιανισμοῦ, τὶς ὁποῖες διαστρέφει ἡ … Συνέχεια →

Π. Κονδύλης, Τὸ Πολιτικὸ καὶ ὁ Ἄνθρωπος

Ἡ βιβλιοθήκη τοῦ Παναγιώτη Κονδύλη στὴν πόλη ποὺ τῆς ἀξίζει. Ἕνας κονδυλικὸς θὰ μποροῦσε νὰ ψάξει, στὰ πλαίσια ἑνὸς μεταπτυχιακοῦ ἢ διδακτορικοῦ του γιὰ τὸν Κονδύλη τὶς σημειώσεις του στὰ βιβλία του. Στοιχηματίζω ὅτι θὰ ἔβρισκε ἀρκετὸ καὶ καλὸ ὑλικὸ … Συνέχεια →

Ἡ εἰσαγωγὴ εἶναι τεράστια, βέβαια. Κοντολογίς, ἡ δυτικὴ ἐκκλησία δὲν μποροῦσε νὰ παίξει ρόλο ἀντισταθμιστικὸ στὴν τάση γιὰ ἀποσύνδεση τοῦ κράτους ἀπὸ τὴν ἠθικὴ γιατὶ πρακτικὰ υἱοθετοῦσε τὴν τάση ἐκείνη.       Ἔτσι, ἀπὸ τὴν μεσαιωνικὴ λογικὴ «ἠθικὴ > … Συνέχεια →

Ἀξιέπαινη κάθε σχετικὴ προσπάθεια, εἰδικὰ ὅσον ἀφορᾶ τοὺς ὁμιλητὲς τῆς Κυριακῆς. Ὁ νεοφιλελεύθερος Ἀνδριανόπουλος καὶ ὁ συριζαῖος ὑπουργὸς Ξυδάκης μαζὶ μὲ τὸν («ἀντιεθνικιστὴ ἀ λὰ 90’s») Π. Μπουκάλα (καὶ τὶς δακρύβρεχτες ἱστορίες του γιὰ τὸ ὀσμανικὸ παρελθὸν τῆς Λέσβου) δὲν … Συνέχεια →

Στὸ απόσπασμα αὐτὸ ἀπὸ τὸ Πολιτικὸ καὶ ὁ Ἄνθρωπος ὁ Κονδύλης ἐκφράζει τὴ διαφωνία του μὲ τὴν μαρξικὴ ἀναγωγὴ τῆς οἰκονομίας σὲ βάση ἀπὸ τὴν ὁποία παράγεται τὸ ἐποικοδόμημα.

Τέλος τοῦ κυρίαρχου κράτους ἢ ἀλλαγὴ τῆς λειτουργίας του; Ἀπόσπασμα:  

Καὶ γιὰ τὸν Ξένο. Κείμενα ἀπὸ τὸ Πολιτικὸ καὶ ὁ Ἄνθρωπος, τὴν Πλανητικὴ ἐποχὴ μετὰ τὸν ψυχρὸ πόλεμο, καὶ τὸ Ἀπὸ τὸν 20ὸ στὸν 21ο αἰώνα: Δημογραφικὸ καὶ μεταναστευτικό. Ρατσιστικὰ κινήματα καὶ τὸ ἰδεολογικό τους περιεχόμενο: Ἀλλότριοι πολιτισμοὶ Ὁ Ξένος

«Ἡ σταλινικὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση νίκησε τὸν ἐθνικοσοσιαλισμό, ὄχι ἡ φιλελεύθερη Γαλλία καὶ ἡ κοινοβουλευτικὴ Ἀγγλία. Καὶ οἱ προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἐπιτυχῆ στρατιωτικὴ ἐπέμβαση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν στὴ Δυτικὴ Εὐρώπη τὸ 1944 δημιουργήθηκαν καὶ αὐτὲς στὸ Στάλινγκραντ. […] Ἡ βίαιη κολλεκτιβοποίηση … Συνέχεια →

Ὡς γνωστόν, ἡ ἰδέα τοῦ πληροφορημένου ἀτόμου ποὺ ἀποφασίζει ὀρθολογικὰ δὲν ἀνταποκρίνεται πλέον σὲ κάποια πραγματικότητα, ἂν ὄχι γιατὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀποφασίζει τελείως ὀρθολογικά, τουλάχιστον γιατὶ στὴ σημερινὴ ἐποχὴ ὁ ὄγκος τῶν πληροφοριῶν εἶναι τόσος ποὺ ἡ ταξινόμησή … Συνέχεια →

Επιστολή του Friedrich Engels στον Karl Marx για την ομοφυλοφιλία… Μάντσεστερ 22 Ιουνίου 1869 Αγαπητέ Μαυριτανέ (Dear Moor), […] Το Ουρανιοειδές βιβλίο [λογοπαίγνιο Uranus/Your anus] που μου έστειλες είναι ένα πολύ περίεργο κατασκεύασμα. Περιέχει πολύ ανώμαλες αποκαλύψεις. Οι παιδεραστές έχουν … Συνέχεια →

Στὸ καλὸ ἱστολόγιο Danger Few εἷς ἐκ τῶν μελῶν του ἀνάρτησε ἀπόσπασμα ἀπὸ συνέντευξη τοῦ Π. Κονδύλη, τὸ ὁποῖο ἀφορᾶ τὴν ἄποψή του γιὰ τὴν ἐπιστήμη. Στὰ σχόλια, ὁ χρήστης καὶ μέλος τῶν D.F. Hollowsky θεωρεῖ, κάπως χαιρέκακα, ὅτι ὁ … Συνέχεια →

Ἀποσπάσματα:

Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐπέτειο ἀπὸ τὴν Ὀκτωβριανὴ Ἐπανάσταση (7-8/11/1917 (ν. ἡ.)) Ἀποσπάσματα:

Πηγή Ἀποσπάσματα: παρά τις ιδεολογικές υπερασπίσεις της τεχνικής, το γόητρό της έχει μειωθεί στα τελευταία 20 χρόνια. Πρακτικά αποφασιστικό παραμένει ωστόσο το γεγονός ότι κανείς δεν έχει να προτείνει μια ρεαλιστική εναλλακτική λύση προς την τεχνική πρόοδο. Οσο καθαρότερα διαγράφεται … Συνέχεια →

Ἀναφορὰ στὴν ἐπιστημονικὴ μέθοδο τοῦ πειράματος καὶ στὶς γενικεύσεις της κάνει ὁ Παναγιώτης Κονδύλης στο Ἐπιστήμη, ἰσχὺς καὶ ἀπόφαση. Αποσπάσματα:     

Πηγή (καὶ ἐδῶ). Μιὰ πιὸ ποιητικὴ-ἀφοριστικὴ παρουσίαση ὁρισμένων πτυχῶν τῆς κονδυλικῆς σκέψης. Μὲ ἔντονα ὅσα μὲ ἄρεσαν περισσότερο. (1) Συμβολὲς στὴ θεωρία τῆς ἐπικοινωνίας καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον Ἀκριβῶς οἱ πνευματωδέστερες συζητήσεις ἀποδεικνύουν τὸ ἀδύνατο τῆς συναίνεσης: αὐτὲς … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὸ βιβλίο του Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς μαρτυρίας, στὸ ὁποίο ὑπάρχουν δυὸ ὡραῖα ἐκτενὴ κεφάλαια ἀφιερωμένα στὸν Κονδύλη. Ὁ Γκανᾶς εἶναι ἱερέας καὶ ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, ἦταν φίλος τοῦ Κονδύλη. Ἡ ἀπὸ χριστιανικὴ σκοπιὰ ἑρμηνεία του εἶναι πολὺ πιὸ ἐνδιαφέρουσα … Συνέχεια →

Μιὰ ὄντως περιεκτικὴ συμπύκνωση βασικῶν ἀρχῶν τῆς, ἂς τὴν ποῦμε ἔτσι, κονδυλικῆς ἀνθρωπολογίας. Καὶ μιὰ καλὴ εἰσαγωγὴ στὴ φιλοσοφία τοῦ Κονδύλη. Πηγή Ἀπ’ ὅσο ἔχω διαπιστώσει, οι «(φιλο)κονδυλικοὶ» ἐνδιαφέρονται κυρίως γιὰ τὰ πολιτικὰ ἢ ἐθνικὰ θέματα ποὺ θίγει ὁ Κονδύλης. … Συνέχεια →

Ὅπως εἴδαμε ἀλλοῦ, ὁ Κονδύλης ἔχει πλήρη κατανόηση τοῦ γεγονότος ὅτι «Ὂἱ ὑλιστικὲς κοσμοθεωρίες, ποὺ ἀπέρριπταν γιὰ κοσμοθεωρητικοὺς λόγους τὴν πρωτογενὴ σύνδεση τοῦ νοήματος μὲ κάποιο πνευματικὸ ἢ θεῖο κοσμικὸ θεμέλιο, ἦταν ὑποχρεωμένες νὰ εἰσάγουν λαθραῖα καὶ μὲ ἀπονενοημένο ἀπὸ … Συνέχεια →

Ποιὸ τὸ νόημα τῶν παρακάτω; Ὁ Ζιρὰρ λέει ὅτι οἱ ἀπαγορεύσεις δὲν τέθηκαν λόγω κάποιας σαδιστικῆς διάθεσης ἀπὸ κάποια παντοδύναμη καὶ παντογνώστρια ἐξουσία, ποὺ ἤθελε νὰ ἐλέγχει καὶ νὰ κάνει δυστυχισμένους τοὺς ἀνθρώπους. Ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τῆς πιθανότητας νὰ … Συνέχεια →

Ἀπὸ ἐδῶ

Σὲ ἕνα σύντομο ἀλλὰ πολὺ ὡραῖο μέρος τῆς Εἰσαγωγῆς τοῦ Ἰσχὺς καὶ Ἀπόφαση ὁ Παναγιώτης Κονδύλης μέμφεται τὴν ἀσυνέπεια τῶν φιλελεύθερων θετικιστῶν ἢ «κριτικῶν ἀναλυτῶν τῶν ψευδαισθήσεων». Αὐτοὶ σύμφωνα μὲ τὸν Κονδύλη, εἶναι πρόθυμοι νὰ ὑπερασπιστοῦν τὴν Ἐπιστήμη ἀπὸ τὴν … Συνέχεια →

Π. Κονδύλης, Μελαγχολία καὶ πολεμική «Ἡ ἀμιγὴς μελαγχολικὴ ἢ ἀπαισιόδοξη κοσμοθεωρητικὴ τοποθέτηση καθρεφτίζεται στὴν ἄποψη ὅτι ὅλα εἶναι παράλογα καὶ δίχως νόημα, ὅτι ἡ ζωὴ καθ’ ἑαυτὴν δὲν ἔχει, ὅπως λέγεται, καμμία ἀξία. Τὸ τί μπορεῖ νὰ συνεπάγεται αὐτὴ ἡ … Συνέχεια →

Π. Κονδύλης: Τὸ Δαιμονικὸ δὲν εἶναι κάποιο σκοτεινὸ ὁρμέμφυτο, ἀλλὰ ἡ ἔσχατη συνέπεια τῆς σκέψης. (Στοχασμοὶ καὶ ἀποφθέγματα)  Ἀββᾶς (ὅσιος) Ποιμήν (4ος αἰ.): Σὲ πολεμοῦσιν οἱ δαίμονες; Οὐ πολεμοῦσι μεθ’ ἡμῶν, ἐφ’ ὅσον τὰ θελήματα ἡμῶν ποιοῦμεν. Τὰ θελήματα ἡμῶν … Συνέχεια →

Ἕνα ἀπὸ τὰ ζητήματα ποὺ θίγει ὁ Κονδύλης στὸ Ἰσχὺς καὶ Ἀπόφαση ἦταν τί σχέση ὑφίσταται μεταξὺ τῶν Ἰδεῶν καὶ τῆς ἑκάστοτε κοινωνίας-πραγματικότητας. Ἔτσι, γράφει:  Καὶ συνεχίζει:   Ἔτσι ἐξηγεῖ (σελίδα 159) τὸν λόγο ποὺ ἄτομα τὰ ὁποῖα διακηρύσσουν Ὑψηλὲς Ἀρχὲς … Συνέχεια →

«Οἱ προνεωτερικὲς κοινωνίες χειρίζονταν ἐπίσης τὴν τεχνικὴ καὶ τὴν παραγωγὴ βάσει τῆς ἐργαλειακῆς ὀρθολογικῆς σχέσης μεταξὺ μέσων καὶ σκοποῦ (οἱ λιτανεῖες καὶ οἱ προσευχὲς δὲν σήμαιναν ὅτι κατὰ τὰ ἄλλα οἱ ἄνθρωποι δὲν ἔκαναν ὅ,τι τοὺς φαινόταν πρόσφορο γιὰ μιὰ … Συνέχεια →

Ὁ Παναγιώτης Κονδύλης δὲν εἶχε ἀσχοληθεῖ εἰδικὰ μὲ τὸ ζήτημα τῆς ἐλευθερίας. Ὡστόσο, στὰ πλαίσια τῆς ἔρευνάς του γιὰ τὴν «ἀπόφαση» ἦταν ἀναγκασμένος νὰ κάνει ὁρισμένα σχόλια πάνω στὸ ζήτημα αὐτό. Παρακάτω, παραθέτω μερικὲς ἀναφορὲς στὴν ἐλευθερία, ἔμμεσες καὶ μή. … Συνέχεια →

Ἀπὸ τὸ Ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός, τ. Α’, Θεμέλιο […] Από τη μυθολογία του φιλελευθερισμού προέρχεται, πρώτα – πρώτα, η ταύτιση του Διαφωτισμού γενικά με την ηθική-κανονιστική του εκδοχή. Η φιλελεύθερη αντίληψη παραιτείται κάποτε από την ταύτιση του Διαφωτισμού με την … Συνέχεια →

Παρέθεσε κάπου στὸ διαδίκτυο ὁ Κώστας Κουτσουρέλης ἀπόσπασμα ἀπὸ ἕνα ἔργο τοῦ Παναγιώτη Κονδύλη σχετικὰ μὲ τὸ διάλογο Μηλίων-Ἀθηναίων στὸ Θουκυδίδη. Τὸ ἀπόσπασμα παρατέθηκε ὡς ἑξῆς: «Το αληθινό πρόσωπο της Φύσης είναι το πρόσωπο των Αθηναίων όταν ζητούν από τους Μηλίους … Συνέχεια →

Εἶναι σαφὲς ὅτι κάθε συνομιλητὴς προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ παρελθὸν καὶ τὴν προέλευσή του. Ὅσο ὅμως κι ἂν ἀληθεύει ὅτι ὁ καθένας δέχεται νὰ συζητήσει (ἢ δὲν δέχεται νὰ συζητήσει) μὲ τὸν Χ γιὰ τὸ Ψ θέμα ἐπειδὴ ἔχει συγκεκριμένη διανοητικὴ κ.λπ. … Συνέχεια →