Μεγάλη δόση χαιρεκακίας ἀπὸ τὰ δεξιάκια ἐξαιτίας τοῦ Μπόγδανου. Χαρούμενα τὰ δεξιάκια ποὺ ἐπαληθεύτηκαν γιὰ χιλιοστὴ φορὰ οἱ ἀπόψεις τους γιὰ τὴν λοατκι-ζωόφιλη-ποδηλατόφιλη-δωρεὰν 100 GB-ἀντιεθνικιστικὴ ΝΔ τοῦ Κυριάκου, ἀπευθύνονται στοὺς ὑγιῶν φρονημάτων (!) ψηφοφόρους τῆς ΝΔ καὶ τοὺς κατακρίνουν γιὰ τὴν κακή τους ἐκλογικὴ ἐπιλογὴ μὲ σκοπὸ νὰ τοὺς βγάλουν ἀπὸ τὴ ΝΔ: Τοὺς λένε ὅτι ἡ ΝΔ δὲν εἶναι πατριωτική, ὅτι δὲν ἀγαπᾶ τὴν Ἑλλάδα, καὶ τὰ λοιπά. Δὲν καταλαβαίνω γιατὶ ὅλος αὐτὸς ὁ σαματάς. Καταρχήν, οἱ ψηφοφόροι τῆς ΝΔ εἶναι στὴν πλειονότητά τους κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν τῆς ἡγεσίας τῆς ΝΔ· εἶχαν καὶ ἔχουν μιὰ σκασίλα γιὰ τὴν πατρίδα, τὴ θρησκεία καὶ τὴν οἰκογένεια οἱ ἁπλοὶ ψηφοφόροι τῆς ΝΔ. Τὸ πολὺ-πολὺ εἶναι «ἀντικομμουνιστὲς πάνω ἀπ’ ὅλα», δηλαδὴ ἀκόμη καὶ (ἐὰν χρειαστεῖ, γιὰ χάρη τῆς παραμονῆς στὴν ἐξουσία) σὲ βάρος τῆς πατρίδας καὶ τῆς θρησκείας. Δηλαδή, προκειμένου νὰ μὴν πέσει ὁ Κυριάκος καὶ ἔρθουν οἱ μπολσεβίκοι ὅμοιοί του, κατάπιαν τὸ κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν ὅσο κι ἂν φωνάζουν ὅτι εἶναι χριστιανοί· ἔκαναν καὶ τὸν Κινέζο, «ἐγκὼ ντὲν ἔκλεισι ἰκλησία, γκιατί μὲ λὲς ἔτσι, ἀφοῦ εἶμι Κριστιανός». Κι ἐνῶ χάριν τῆς θεσούλας-ἐξουσίας (τῶν ἡγετῶν τῆς ΝΔ καὶ τῶν γκόλντεν μπόιζ της) θυσιάζουν τὰ πάντα, κλαψουρίζουν καὶ γιὰ καμμιὰ «Κλαυθμῶνος» καὶ λὲν κανένα «κλεῖστε τὴν ΕΡΤ», ὅπως τοὺς ἔλεγε ὅταν τοὺς τάϊζε κρεμούλα ἡ νεοδημοκράτισσα μαμά. (Ἄτιμο ΠΑΣΟΚ, μᾶς πῆρες τὸ δημόσιό μας, ποὺ τὸ κερδίσαμε στὸ Γράμμο καὶ τὸ Βίτσι.) Τὸ Κράτος εἶναι κακὸ ὅταν τὸ ἔχουν οἱ Ἄλλοι, νά ὁ δεξιὸς ἀντικρατισμός. Ἄλλωστε, τώρα οἱ μισοὶ ἁπλοὶ Νεοδημοκράτες σκέφτονται τί καλὰ θὰ ἦταν ἂν ἄλλαζε ὁ τρόπος μετάληψης, καὶ νὰ γινόταν σὰν ἐκεῖνο τῶν Ρωμαθοκαθολικῶν, ὥστε νὰ μὴν κολλήσουν κορωνοϊὸ μεταλαμβάνοντας. Οἱ «πατριῶτες ἐγκλωβισμένοι στὴν ΝΔ» ἀφενὸς εἶναι πολὺ λίγοι, καὶ ἀφετέρου εἶναι πρῶτα ἀντικομμουνιστὲς ἔστω καὶ σὲ βάρος τῆς πατρίδας καὶ τῆς θρησκείας. Πέτα τους κανὰ ξεροκόμματο «άντικομμουνισμοῦ», καὶ θὰ ξεχάσουν τὸν ἀντιχριστιανισμὸ καὶ θὰ τοὺς τρέξουν τὰ σάλια. Εἶναι χάσιμο χρόνου, ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ ἀθεοἄθρησκα (ἢ «λελογισμένα» Χριστιανά) δεξιάκια.
Τὰ ἴδια τὰ δεξιάκια, ποὺ κλαῖνε γιὰ τὰ ἐγκλωβισμένα μπατριωτάκια τους χλευάζοντάς τα μπὰς καὶ ξυπνήσουν, εἶναι ἄτεκνα (δηλαδή, μὲ ἐλεύθερο χρόνο ὥστε νὰ κάθονται μὲ τὶς ὧρες στὰ ΜΚΔ ἐπιτελώντας ἐθνωφελὲς ἔργο) καὶ ἐνίοτε ἀλληθωρίζουν πρὸς τὴν παγανιστικὴ Ἀρχαιότητα κοκ. Τί ἀκριβῶς ἔχουν νὰ μᾶς προτείνουν, δηλαδή; Τὴν ἄμεση δημοκρατία, ὥστε νά ‘χουμε νὰ συζητᾶμε ἀτελείωτα στὰ καφενεῖα καὶ τὶς συνελεύσεις, ἢ τὸ μέγα ἀπελευθερωτικὸ αἴτημα «νὰ πηγαίνουμε χωρὶς μάσκα ὅπου θέλουμε»; Ὅταν ἡ παλιά, καλή τους Δεξιὰ (ποὺ ψήφιζε ὁ παππούς τους) πρόδιδε τὴν Ἕνωση τῆς Κύπρου τὸ 1959, μετὰ ἀπέσυρε τὸν ἑλληνικὸ στρατὸ ἀπὸ αὐτήν, μετὰ ἔμπαζε τὴν χώρα στὴ διεφθαρμένη Δύση, καὶ μετὰ «ἐπανένωνε» οἰκογένειες «μεταναστῶν» στὴν Ἑλλάδα, αὐτὴ δὲν ἦταν ἡ ΝΔ τοῦ Κυριάκου, ἦταν τῶν παλιότερων, καλῶν δεξιῶν ποὺ πρόδωσε ἡ σημερινὴ ΝΔ. Τότε, δὲν τὸ ἤξεραν; Πότε ἦταν καλὴ (χριστιανική, πατριωτική) ἡ ΝΔ καὶ ἡ Δεξιά, γιὰ νὰ χαλάσει μετά;
Εἶναι τὰ δεξιάκια ἴδιοι κι ὅμοιοι τῶν φιλελέδων καὶ τῶν συμβιβασμένων «ἐθνοχριστιανῶν» (πέρα ἀπὸ ἕναν «νεανικὸ» τσαμπουκά -νεανικὸ λόγῳ παρατεταμένης ἀτεκνίας ποὺ λιστοστεύει τὶς ρυτίδες) τῆς ΝΔ. Πού, μὲ τὴ σειρά τους, εἶναι ἴδιοι κι ὅμοιοι μὲ τὴν ἑλληνικὴ Ἀριστερά, ἡ ὁποία οὔτε στὰ πιὸ τρελά της μαρξιστικὰ ὄνειρα δὲν θὰ μποροῦσε νὰ σταματήσει τὴν πρωινὴ σχολικὴ προσευχή, τὶς λιτανεῖες, τὶς παρελάσεις καὶ τὸν ἐκκλησιασμὸ τῶν μαθητῶν. Ἂς ἀσχοληθοῦν τὰ δεξιάκια μὲ τὰ ΕΠΑΛ, ποὺ τὸ δεξὶ χέρι τὸ σηκώνουν ὄχι γιὰ νὰ κάνουν τὸ σταυρό τους, ἀλλὰ γιὰ νὰ τεντώσουν τὴν παλάμη. Ὣς ἐκεῖ μποροῦν, νὰ παίζουν μὲ τὰ λέγκο.
Χρονογραφίες 
«Πότε ἦταν καλὴ (χριστιανική, πατριωτική) ἡ ΝΔ καὶ ἡ Δεξιά, γιὰ νὰ χαλάσει μετά ;
Εἶναι ἴδιοι κι ὅμοιοι μὲ τὴν ἑλληνικὴ Ἀριστερά,
ἡ ὁποία οὔτε στὰ πιὸ τρελά της μαρξιστικὰ ὄνειρα δὲν θὰ μποροῦσε νὰ σταματήσει
τὴν πρωινὴ σχολικὴ προσευχή,
τὶς λιτανεῖες,
τὶς παρελάσεις καὶ
τὸν ἐκκλησιασμὸ τῶν μαθητῶν.»
Προσυπογράφω 1000% !
Ἡ πιὸ καίρια καὶ ἁποστομωτικὴ ἀπάντηση σὲ κάτι δυστυχεῖς
(μὰ καὶ κοτόμυαλους συνάμα)
νεοδημοκράτες «ἐθνικοπατριῶτες»!
Πρῶτα, ὅμως, θὰ ξυπνήσουν τὰ γαϊδούρια τῆς Ζαράκοβας
(ποὺ λέμε ἐμεῖς οἱ χαμουτζῆδες, κατὰ τὴν περίφημη ρήση τοῦ Κολοκοτρώνη …)
καὶ μετὰ θὰ ξυπνήση αὐτὴ ἡ διανοητικῶς ἐκφυλισμένη ὁμάδα ἐκλογέων …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλά τα λες. Περιμένω πάντως και ένα άρθρο για το πώς θα ήθελες να ήταν ένα δεξιό κόμμα στην Ελλάδα σήμερα και ποιον ή ποιάν θα φανταζοσουν επικεφαλής.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πρὸς
ak19701970@gmail.com
Ἀγαπητέ φίλε,
Ἂν ἀπευθύνεσθε σ᾽ ἐμένα, μοῦ ζητᾶτε δύσκολα πράγματα.
Τὸ πῶς θὰ ἤθελα νὰ ἦταν ἕνα σοβαρὸ πατριωτικὸ («δεξιὸ», μόνο γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς συζητήσεως …) κόμμα στὴν Ἑλλάδα τοῦ 21ου μ. Χ. αἰ. καὶ τὸ πῶς θὰ φιλοτεχνοῦσα τὸ προφὶλ ἑνὸς (ἐντελῶς) ὑποθετικοῦ ἡγέτη ἑνὸς τέτοιου κόμματος, ἀποτελεῖ ἐγχείρημα πολὺ δύσκολο γιὰ μένα,
διότι ΔΕΝ διαθέτω τὴν σκευὴ ἑνὸς λογοτέχνη,
εἰδικευμένου στὸν τομέα τῆς ἐπιστημονικῆς φαντασίας ἢ τοῦ ὑπερρεαλισμοῦ.
Χρειάζεται, ἐπίσης, «μπρίο», αἰσιοδοξία κττ,
μὰ ἔλα ποὺ ἐγὼ τὴν περίοδο αὐτὴν τυχαίνει νὰ βρίσκωμαι (γιὰ προσωπικοὺς λόγους) στὸ ναδὶρ τῆς κατάθλιψης.
Ἀνάλογης μ᾽ αὐτὴν ποὺ βιώνει, ἄλλωστε, ὅλο τὸ ἔθνος …
Πράγματι, φίλτατε,
δὲν ὑπάρχει κανένα ( μὰ κανένα ἀπολύτως ! ) ἐμπειρικὸ δεδομένο,
ἕνα ἀρχιμήδειο «πᾷ στῶ»,
ἀπὸ τὸ ὁποῖο ν᾽ ἀφορμηθῆ,
νὰ πιαστῆ κανείς, ὅπως ὁ πνιγμένος ἀπ᾽ τὰ μαλλιά του,
γιὰ νὰ χτίση, ἔστω καὶ μὲ ἱκανὴ δόση φαντασίας,
ἕνα τέτοιο σενάριο, ἕναν πολιτικο-ἱστορικὸ «ὁδικὸ χάρτη» ἀνάταξης τῆς παρακμῆς.
Τὰ περιθώρια τοῦ ἐλλόγου, σοβαροῦ, στοχευμένου πολιτικοῦ πράττειν ἔχουν πλέον συρρικνωθεῖ ἀπελπιστικά. Γενικῶς, ἀλλὰ καὶ εἰδικῶς, στὴν Ἑλλάδα μας.
Ἰσχυρίζομαι ὅτι ἀπὸ πλευρᾶς πληθυσμιακῶν μεγεθῶν ἔχουμε πέσει δημογραφικὰ ὡς ἔθνος κάτω ἀπὸ τὸ ὅριο τῆς «κρίσιμης μάζας», κατ᾽ ἀναλογίαν αὐτοῦ ποὺ συμβαίνει λ. χ. στὰ ἀγριόγιδα τῆς Πίνδου ἢ στὶς χελῶνες τῶν Γκαλαπάγκος.
Δὲς τὴν ἄθλια δημογραφία μας ἀφ᾽ ἑνὸς καὶ τὴν ἀθλιώτερη «ἀκτινογραφία» τῆς ἠθικῆς μας ἐξαχρείωσης ἀφ᾽ ἑτέρου (Οὔτε κἂν σκέψη νὰ παραβληθοῦμε μὲ τὸ Ἰσραὴλ, στὸ δεύτερο αὐτό!). Ἕνα ἔθνος γερόντων, γεροντοκορῶν, γεροντοπαλλήκαρων, ἀρρώστων, ἀρρωστιάρηδων, σακάτηδων, οἰκειοφοβικῶν, φυγότεκνων, φυγόστρατων, φοροφυγάδων, ἀνισορρόπων, μικροπόνηρων καὶ τεμπέληδων εἴμαστε, μὲ οἰκονομία ποὺ τριάντα χρόνια τώρα ἡ ὑφή της ἔχει καταστεῖ δουλοκτητική (μ᾽ ὅλες τὶς ἐντεῦθεν συνέπειες).
Τὴν «κρίσιμη μάζα», ἀντιθέτως -παρὰ τὴν ἐν πολλοῖς παράλληλη μ᾽ ἐμᾶς παρακμὴ- τὴν διαθέτουν ἄλλα, μεγαλύτερα πληθυσμιακῶς ἔθνη, μαζὶ μὲ κάποιαν ἀξιόλογη παραγωγικὴ βάση καὶ μποροῦν βάσιμα νὰ ἐλπίζουν ὅτι ἴσως ἀναδειχθοῦν κάποτε καὶ τίποτε ἄλλες πολιτικὲς ἐλίτ.
Σ᾽ ἐμᾶς, τοὺς Ἕλληνες, ἰσχύει τὸ Βιβλικό : «Οὐκ ἔστιν ἐν τῷ λαῷ τούτῳ ἄρχων καὶ προφήτης καὶ ἡγούμενος». …
Ἰσχυρίζομαι, ἐπίσης, ὅτι τὸ «κατῶφλι τῆς μὴ ἐπιστροφῆς» τὸ διαβήκαμε τὸ ἀργότερο κατὰ τὸ 1996.
Συνοπτικά, γιὰ νὰ μὴν κουράσω, πιστεύω ὅτι ἕνα ἔλλογο, στοχευμένο πολιτικὸ πράττειν θὰ εἶχε ΕΩΣ ΤΟΤΕ νόημα καὶ πρακτικὸ ἀντικείμενο :
α) αὐστηρή, λόγω «ἐθνικῶν ἰδιαιτεροτήτων» καὶ ἀπολύτως ἐφικτὴ τότε ἀκόμα διαχείριση τοῦ μεταναστευτικοῦ – δημογραφικὴ ἀνασυγκρότηση των αὐτοχθόνων, ἐπίσης ἀπολύτως ἐφικτὴ τότε (βλ. ἔκθεση τῆς ἐπιτροπῆς ὑπὸ τὸν Δρεττάκη, τὸ 1993),
β) πάρα πολὺ ἐπιφυλακτικὴ καὶ μὲ πολλὰ opt – out (à la Δανία …) συμμετοχὴ στὴν εὐρωπαϊκὴ ὁλοκλήρωση – ἐπ᾽ οὐδενὶ ἀπεμπόληση τοῦ ἐθνικοῦ νομίσματος καὶ τοῦ πλήρους πολιτικοῦ ἐλέγχου ἐπὶ τοῦ τραπεζικοῦ συστήματος,
γ) (ὡς συνέπεια τοῦ προηγουμένου) ἀποφυγὴ τοῦ ὑπέρμετρου δημοσίου δανεισμοῦ καὶ τῆς ἄμεσης, κατ᾽ εὐθείαν γραμμήν, συνέπειάς του, τῆς ἐγκαθίδρυσης δηλ. τοῦ τρι/τετραμεροῦς Διεθνοῦς Οἰκονομικοῦ Ἐλέγχου, ποὺ τὴν εἴδαμε πανηγυρικὰ νὰ γίνεται στὸ Καστελλόριζο τὴν 23.4.2010,
δ) ἀποφυγὴ τῆς ἀνάληψης (1997, μὲ διακομματικὴ συναίνεση, πλὴν ΚΚΕ) τῶν ὀλεθρίων Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ 2004,
ε) (ὡς ἄμεση συνέπεια τοῦ προηγουμένου) αἴτημα γι᾽ ἀνακατεύθυνση τῶν ὅποιων δημοσίων (καὶ Ἑνωσιακῶν) πόρων/ἐπενδύσεων πρὸς τὴν ἑλληνικὴ περιφέρεια καὶ ὄχι πρὸς τὴν ἀθηναϊκὴ χαβούζα,
στ) πολιτικὴ ἔναντι τῆς Τουρκίας κοφτή, αὐστηρή, «ὑπηρεσιακή», ὅπως αὐτὴ τῆς περιόδου 1975-1996, ποὺ θὰ εἶχε ἀποτρέψει τὴν πολυεπίπεδη διείσδυσή της στὸ Yunanistan, ἡ ὁποία διείσδυση εἶναι πρακτικῶς ΑΔΥΝΑΤΟΝ ν᾽ ἀνασχεθῆ ἢ -πολλῷ μᾶλλον- ν᾽ ἀναιρεθῆ τώρα, 25 χρόνια μετά,
ζ) «τσιμέντωμα» καὶ ὄχι ἀποδόμηση τοῦ Κράτους μὲ τὴν μέθοδο τοῦ σαλαμιοῦ καὶ τῆς «πλαγιολισθήσεως» (βλ. λ. χ. τὴν κρατικὴ Ἐκπαίδευση καὶ τὴν πλήρη ἀλλοίωσή της παρὰ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Συντάγματος, βλ. ἐπίσης τὴν διοικητικὴ ἀναδιάρθρωση …),
η) ἀποφυγὴ τῆς μεταβολῆς τῆς Χώρας σὲ ἐμπορεῖον (καὶ) τῶν Κινέζων, ὅπως στὸ Βυζάντιο ὁ Γαλατᾶς τῶν Γενοβέζων (Ναί! Κι ἂς χάναμε ἐπενδύσεις καὶ θέσεις ἐργασίας!) καί, τέλος
θ) «μουνούχισμα» (κυριολεκτικά!) τῶν ἰδιωτικῶν ΜΜΕ, ἀλλὰ καὶ τῆς συμφυοῦς μ᾽ αὐτὰ διαπλοκῆς, ποὺ ἄνθησαν στὸ εὔφορο ἔδαφος τῶν ἀνωτέρω ὑπὸ (β) – (ζ),
μήπως καὶ ἀποφεύγαμε κάπως τὸ τωρινὸ κατάντημα,
ποὺ ἔχουν γίνει τὰ παιδιά μας τσογλάνια κι οἱ τσοῦπες μας τσόκαρα …
Μιὰ πολιτικὴ ἡγεσία
ἢ μιὰ πολιτικὴ δράση ποὺ «στοχοπροσηλωμένα» θὰ ἐπεδίωκε ἕνα τέτοιο μεῖγμα,
ναί,
θὰ προσέδιδε ἴσως μιὰν ἀνάσα ζωῆς καὶ μιὰ προοπτικὴ βιωσιμότητας στὸ ἔθνος.
Θὰ δημιουργοῦσε τὶς προϋποθέσεις νὰ συζητούσαμε σήμερα, καὶ γιὰ πολιτικοὺς καὶ γιὰ πολιτική. Καί, ἂν ἔτσι ἦταν ἡ κατάσταση τοῦ ἔθνους σήμερα, ἀσφαλῶς θὰ εἴχατε, καλὲ φίλε, εὔλογη ἀξίωση νὰ τοποθετηθῶ σοβαρὰ καὶ ρεαλιστικὰ στὸ ζήτημα ποὺ μοῦ θέσατε.
Ὡστόσο, τίποτε πλέον ἀπὸ τὰ παραπάνω δὲν ἔχει ἀντικείμενο ἐν ἔτει 2021, ὅπως καταλαβαίνετε. Καὶ δὲν ἔχει νόημα νὰ μιλήσω γιὰ τὸν Δένδια ἢ γιὰ τὸν Κυρανάκη, τὴν Κοκὸ ἢ τὴν Κική, τὸν Κρανιδιώτη ἢ τὸν Φ. Φράγκο, τὸν Κίτσο ἢ τὸν Μῆτσο.
Μετὰ ἀπὸ δεκατέσσερα χρόνια συνειδητῆς ἀποδόμησης καὶ ἀβελτηρίας
(Σημιτικοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» καὶ Καραμανλικῆς «ἐπανίδρυσης»),
μετὰ τὸ καίριο πλῆγμα ποὺ ἐπέφεραν τὰ Μνημόνια στὴν βιωσιμότητα τοῦ ἔθνους (2010-2018)
καὶ ὑπὸ τὴν βασιλεία πλέον (μὲ «κορώνα») τοῦ ἰοῦ (2020 κ. ἑξ., ἐπ᾽ ἀόριστον …)
ἔχει προστεθεῖ ἄλλη μιὰ ντουζίνα παράγοντες
οἱ ὁποῖοι τὴν κατρακύλα μιᾶς πενταετίας μᾶς τὴν φέρνουν μέσα σ᾽ ἕνα μόνον ἑξάμηνο
καὶ ἐν τέλει προδιαγράφουν τὸ ἱστορικὸ τέλος τοῦ Ἑλληνισμοῦ τὴν δεκαετία τοῦ 2080.
Ἄειντε, νά ᾽ναι τὴν δεκαετία τοῦ 2090 τὸ πολύ …
Τὸ ἐπαναλαμβάνω :
Δὲν ὑπάρχουν πλέον περιθώρια γιὰ ἔλλογο, ἔντιμο, στοχευμένο πολιτικὸ πράττειν.
«Ἡ Χώρα ἔγινε χῶρος».
[Αὐτὰ σᾶς τὰ λέει, μὲ πολὺν καημό, κάποιος ποὺ προσπάθησε νὰ δραστηριοποιηθῆ κάποτε καὶ πολιτικά. Καὶ ποὺ προσέφερε καὶ παιδιὰ στὸ Ἔθνος, μέσα σὲ αὐτὸν τὸν 21ο αἰ. τῆς συμφορᾶς.
Ὥστε τὰ γραφόμενά του
νὰ μὴν μοιάζουν μὲ τὸν λόγο τῆς ἀμετανόητης ἐν ἐνεργείᾳ ἱεροδούλου
ἡ ὁποία κατηχεῖ ἀφ᾽ ὑψηλοῦ τὸ κοινὸ γιὰ τὰ ἀγαθὰ τῆς ἐγκρατείας καὶ τῆς ἁγνότητος.]
Σᾶς ζητῶ συγγνώμη γιὰ τὸ ἕως ἐδῶ «σεντόνι» κι εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ἐρώτηση ποὺ μοῦ ᾽δωσε τὴν εὐκαιρία νὰ βγάλω (καὶ) τὰ σώψυχά μου.
Ζητῶ ἐπίσης τὴν ἐπιείκεια τοῦ φιλόξενου ἰδιοκτήτη τοῦ ἱστολογίου,
νὰ μοῦ ἐπιτρέψη νὰ ξαναναρτήσω,
σὲ δύο ἑπόμενα post, δύο δικά μου κείμενα,
ἀπολύτως συναφῆ μὲ τὸ ἐρώτημα τοῦ φίλου,
δημοσιευμένα σ᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ ἱστολόγιο. Ἀλληλοεπικαλύπτονται ἐν μέρει μόνο.
Τὸ πρῶτο, τὸ δημοσίευσα ἐδῶ, πέρσι, στὶς 5 Ὀκτωβρίου τοῦ ᾽20, ὑπὸ τὴν κεντρικὴ ἀνάρτηση “Ἀτυχὴς γκρίνια”. Σκιαγραφεῖ τὸ χάλι τῆς «Δεξιᾶς».
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ο/Η Ἀνώνυμος λέει:
5 Οκτωβρίου 2020 στο 22:53
Πλέον, δὲν ὑπάρχουν «πατριωτικὲς δυνάμεις» γενικῶς,
δὲν ὑπάρχει οὔτε καὶ «πατριωτικὴ δεξιά» εἰδικώτερα …
Τούτη τὴν ὥρα, τὸ ποσοστὸ ὅσων εἶχαν ἢ ἀπέκτησαν ξανὰ ἔντονες πατριωτικὲς εὐαισθησίες (ἀποκαλουμένων περιπαικτικὰ «ἐθνολαϊκιστῶν» ἀπὸ τὴν «καθὼς πρέπει» ἰντελλιγκέντσια), εἶναι μὲν ἕνα ἀξιόλογο 15%, τὸ ὁποῖο μάλιστα ἔχει τὸ προσὸν ὅτι κάπως ἀναπαράγεται μὲ βιολογικὸ ἀκόμα τρόπο κι ὄχι μὲ στρατολόγηση νέων ὁπαδῶν, ὅπως κάνουν οἱ φυγότεκνοι φιλελὲ καὶ οἱ «ἐναλλακτικῆς σεξουαλικότητας» Ἀριστεροί (Ἄριστα τὸ ἔχετε ἐπισημάνει αὐτό, τὸ τελευταῖο, ἐδῶ καὶ πολὺν καιρό).
Ὡστόσο ὁ κόσμος αὐτός, ὁ ὁποῖος ἔδειξε τὴν ΠΟΣΟΤΙΚΗ (καὶ μόνο…) δυναμική του στὰ μαζικώτατα ἐκεῖνα συλλαλητήρια γιὰ τὴ Μακεδονία τὸ 2018 (ὡς μιὰ ἀπ᾽ τὶς κύριες συνιστῶσες τους), εἶναι καὶ θὰ παραμείνη στὸν αἰῶνα τὸν ἅπαντα ΚΟΝΙΟΡΤΟΣ καὶ ΟΧΛΟΠΟΛΤΟΣ, ἀνίκανος νὰ συγκροτηθῆ ποτὲ πολιτικὰ σὲ κάτι τις τὸ ἀξιόλογο (καὶ -γι᾽ αὐτὸ- δυνητικὰ ἀπειλητικὸ γιὰ τὸ Establishment).
Τσαλαβουτοῦν (καὶ θὰ τσαλαβουτοῦν ἀενάως) μεταξὺ ἀποχῆς/λευκοῦ (οἱ πιὸ λοῦμπεν), χρυσαυγιτισμοῦ, τσαρλατανο-αρχηγίσκων, Καζάκηδων, «προφητειῶν» e tutti quanti.
Φυσικά, τὸ μισὸ περίπου ποσοστὸ ἀπὸ δαύτους πάει μονίμως καὶ κάθεται σὰν τὰ κλωσσόπουλα κάτω ἀπὸ τὴ θαλπωρὴ τῆς Ν. Δ. Παριστάνουν μετὰ τοὺς «κοψοχέρηδες», κλαίγονται, μὰ ἐκεῖ ξανὰ καταλήγουν. Καὶ θὰ καταλήγουν. Ἀενάως. «Γιὰ νὰ φύγουν οἱ κομμουνισταί». Ἐπειδή, «τὸ μὴ χεῖρον, βέλτιστον».
Ἑλπίζουν (βαυκαλίζονται), ὅτι «Δεν μπορεῖ ! Θ᾽ ἀναδυθοῦν κάποτε πατριωτικὲς ἡγεσίες ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς Παράταξης!», ὅτι «Δεν μπορεῖ ! Θὰ ἐκφρασθοῦν κάποια στιγμὴ τὰ «Μεγάλα Κεφάλαια» τῆς Παράταξης!».
Ἀδυνατεῖ -λόγῳ εὐήθειας καὶ πολιτικοῦ ἀταβισμοῦ- νὰ συλλάβη αὐτὴ ΕΙΔΙΚΩΣ ἡ μερίδα τῶν «πατριωτικῶν δυνάμεων», ὅτι ἡ μὲν φυσιογνωμία τῆς «Παράταξης» ἔχει ἐξαλλαγεῖ ἀμετάκλητα λόγῳ τοῦ ἐντελῶς διαφορετικοῦ πλέον προφίλ τῶν mainstream ψηφοφόρων τῆς Ν.Δ., τὰ δὲ «Μεγάλα Κεφάλαια» τῆς «Παράταξης» πέρασαν πλέον σὲ φάση -καὶ βιολογικῆς ἀκόμα- ἀποδρομῆς.
Γιὰ τοὺς λοιποὺς τοῦ 15%, στοὺς ὁποίους ἀναφέρθηκα πιό πάνω, ἡ εὐήθειά τους (καὶ ἡ διολίσθησή τους στὸ κοινωνικὸ περιθώριο, ποὺ καθ᾽ ἑαυτὴν ἴσως καὶ νὰ τοὺς καθιστοῦσε συμπαθεῖς …) συνδυάζεται μὲ πολιτικὲς καταβολὲς ἐντελῶς «μαῦρες» :
Εὐθέως χουντονοσταλγικές, Χίτικες, «ξέπλυμα» τοῦ μαυραγοριτισμοῦ ἢ τοῦ φιλογερμανισμοῦ τοῦ α´ μισοῦ τοῦ 20οῦ αἰ., ἀλλὰ ταυτόχρονα καὶ γερὲς καταβολὲς «Αὐριανισμοῦ», μακρόχρονης κομματικῆς στράτευσης στὸ ΠΑΣΟΚ, «προκειμένου νὰ ξεκουμπιστῆ ὁ Καραμανλισμός», ἀπὸ παρανοϊκούλια χουνταίους ποὺ ἔγιναν ΠΑΣΟΚοι «διὰ τῆς τεθλασμένης», ἀφοῦ προηγουμένως, τὸ 1977, πέρασαν ἀπὸ τὸ 6% τῆς Ἐθνικῆς Παρατάξεως τῶν Θεοτόκη – Στεφανόπουλου.
Τόσο ὡραῖα καὶ ὑγιῆ …
Προσέξτε τώρα :
Διακριτὴ ὁμάδα ( ἡ ὁποία ὅλο καὶ θ᾽ αὐξάνη, ἔτσι ποὺ πᾶμε ….) στοὺς κόλπους αὐτῶν, τῶν ἐκτὸς Ν.Δ., «ριζοσπαστικοποιημένων» πρόσφατα, «πατριωτικῶν δυνάμεων» ἀποτελεῖ τὸ πλῆθος ἐκείνων τῶν νεοελλήνων – ραγιάδων, ποὺ ἔρχονται μαζικὰ καὶ γιὰ πρώτη φορὰ σὲ ἄμεση, τοπική, σωματικὴ σχεδόν, ἐπαφὴ μὲ τοὺς λαθρομετανάστες, σ᾽ ὅλους τοὺς κοινωνικοὺς χώρους (π. χ. σχολεῖα, νοσοκομεῖα), καθὼς καὶ σ᾽ ὄλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη, πλέον, τῆς Χώρας κι ὄχι σὲ θύλακες, ὅπως μέχρι πρόσφατα.
Εἶναι πολιτικοὶ γυρολόγοι. Προέρχονται ἀπὸ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ καὶ (καιροσκοπικοὺς ψηφοφόρους τοῦ) ΣΥΡΙΖΑ. Δὲν μποροῦν (εὐλόγως) ν᾽ ἀνεχθοῦν τὶς ἀλλεπάλληλες διαρρήξεις στὶς ἰδιοκτησίες τους καὶ τὴ γειτνίαση μὲ καταυλισμοὺς – τενεκεδουπόλεις.
Ἰσχύει γι᾽ αὐτοὺς ἡ τούρκικη παροιμία : «Τοῦ ραγιᾶ ἡ γνώση τοῦ ᾽ρχεται στερνά».
Ἀσφαλῶς δὲν πρόκειται νὰ ξαναψηφίσουν Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ κλπ.
Πολιτικῶς, ὅμως, οὔτε κι αὐτοὶ πρόκειται ποτὲ νὰ συγκροτήσουν κάτι τὸ ἀξιόλογο. «Ντουφεκιὲς» διαμαρτυρίας τῇδε κἀκεῖσε, βουβὴ ἀπελπισιά. Στὸ τέλος, κάμποσοι ἐξ αὐτῶν θὰ ἀφήσουν τὸν πρώην ζωτικό τους χῶρο στοὺς χωροκτητικοὺς «μπολιαστές», μὲ ἐσωτερικὴ μετανάστευση τῶν αὐτοχθόνων (διαδικασία ποὺ ἔχει ἤδη, ἀπὸ δεκαετιῶν, παρατηρηθεῖ σὲ τεράστια κλίμακα στὴν Δυτικὴ Ἀβρούπα).
Εἶναι ἐντελῶς ἐνδεικτικὸ λ.χ.,
ὅτι ἀκόμα δὲν ἔχει συγκροτηθεῖ ἕνα πανελλαδικὸ «Δίκτυο» ἀπὸ κατοίκους περιοχῶν ποὺ θίγονται ἀπὸ τὴ χωροθέτηση μουσουλμανικῶν κωμοπόλεων δίπλα τους, τὸ ὁποῖο ν᾽ ἀποτελῆ ὑπολογίσιμη ὁμάδα πίεσης καὶ νὰ θέτη μετ᾽ ἐπιτάσεως τὸ (εὔλογο πιὰ) αἴτημα :
«Ἀπομόνωση τῶν παράνομων εἰσβολέων σὲ ἀκατοίκητα νησιά!».
Ἂν εἴχαμε νὰ κάνουμε, ἀντιθέτως, μὲ κανένα ἀριστερίστικο αἴτημα («Δράσε τοπικὰ – σκέψου πανελλαδικά!»), νά ᾽βλεπες γιὰ πότε θά εἶχαν ὀργανώσει οἱ ἀριστεροὶ «δίκτυα», «παραδίκτυα» καὶ «δικτυάκια»!
Ἐντελῶς καχεκτικοί, λοιπόν, καὶ λυμφατικοὶ καὶ τοῦτοι ᾽δῶ.
Κι ὅλα τὰ παραπάνω, τὰ παρακμιακά, στὴν Ἑλλάδα, βρίσκονται σὲ πλήρη διαφορὰ φάσεως μὲ τὴν ἀντίθετη, ἐθνοκεντρικὴ τάση ποὺ «ἀνεβαίνει» πανευρωπαϊκὰ (καὶ ἡ ὁποία εἴτε βρίσκει τὴν πολιτική της ἔκφραση αὐτοτελῶς εἴτε ἐπηρεάζει mainstream πολιτικοὺς σχηματισμούς – ἄσχετο ἄν ποτε κι αὐτὴ καρπίση …)
Συμπέρασμα :
Ἀπαισιοδοξία. Μαύρη κι ἄραχλη. Ἂν θέλουμε νὰ μιλᾶμε ἔντιμα καὶ σοβαρά.
Ὁ πολιτικὸς (κι εὐρύτερα ὁ ἱστορικὸς) χρόνος τρέχει, ἄλλωστε, μὲ ρυθμοὺς καταιγιστικούς.
Ἂς φυλάξουν τὸν ἀντίλογό τους, οἱ «αἰσιόδοξοι», γιὰ δέκα χρόνια μετά, ποὺ θά ᾽μαστε 1.000.000 κεφάλια λιγώτεροι, οἱ native Greeks τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδας, τραγικὰ γερασμένοι, ἠθικὰ ἀκόμα πιὸ ξεπεσμένοι κι ἔχοντας χάσει ὅλο τὸν βιταλισμό μας.
[Μπὰς καὶ ἔχει καταφέρει νὰ βγῆ ἀπ᾽ τὸ θηκάρι του ὁλότελα, ὥσαμε τότε, τὸ σπαθὶ τοῦ Μαρμαρωμένου ἐκείνου, δίκαιου Βασιλιᾶ Ἱωάννη (??;;)]
Θέλω, πάντως, στὴν «αἰσιόδοξη» ἐπιχειρηματολογία περὶ «πατριωτικῶν δυνάμεων», οἱ ὁποῖες θ᾽ ἀνέτασσαν (!!! ??) τὴν κατάσταση στὸ ἀδήριτο hic et nunc τῆς Ἑλλάδας τοῦ 2030-2040, νὰ μὴν ἔρθη κανεὶς νὰ μᾶς ἐπικαλεσθῆ τὴν ὑποτιθέμενη συμβολὴ (ὅπως πολὺ σωστὰ τὸ λέτε) :
* οὔτε τῶν σκιῶν τῶν προγόνων μας ἀπ᾽ τὰ κυπαρίσσια,
* οὔτε τῶν ἑκατομμυρίων ἀγέννητων παιδιῶν ποὺ ἀποφύγαμε γιὰ τὸν καλοζωϊσμό μας ἢ ποὺ -ἀκόμα χειρότερο- τὰ δολοφονήσαμε μὲ ἐκτρώσεις τα τελευταῖα σαράντα χρόνια ἢ
* οὔτε τῶν ΑΝΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΑ φευγάτων τοῦ προσφάτου (2009-2019) καὶ συνεχιζόμενου brain drain ἢ τῶν πρὸ πολλοῦ φευγάτων ἀπὸ τὰ κύματα τῆς Διασπορᾶς μας τοῦ 20οῦ αἰ. …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τὸ δεύτερο κείμενο (σὲ μονοτονικὸ) προσπάθησα νὰ τὸ ἀναρτήσω στὸ «ΑΡΔΗΝ» τοῦ Καραμπελιᾶ, στὸ πλαίσιο μιᾶς συζήτησης περὶ «δημοκρατικοῦ» καὶ «ἀντιδημοκρατικοῦ πατριωτισμοῦ» (ἔπη ἀνεμώλια…).
Μάρτιος τοῦ 2021.
Τοὺς ζήτησα νὰ μᾶς ὁριοθετήσουν, ἁδρομερῶς ἔστω, τὶς συνθῆκες (πολιτικὲς καὶ λοιπὲς), οἱ ὁποῖες θὰ συγκροτοῦσαν τὶς προϋποθέσεις γιὰ μιὰν ἐθνικὴ ἀνάταξη, μέσα σἐ εὔλογα, ὅμως, χρονικὰ περιθώρια, δηλ. μιᾶς ἕως τεσσάρων δεκαετιῶν ἀπὸ σήμερα. Ἀνεμώλια ἔπη συνεισέφερε ἐπὶ τοῦ θέματος καὶ κάποιος Τ. Μ., τὰ ὁποῖα μὲ ἐξόργισαν καὶ τοῦ ἑτοίμασα τὸ παρακάτω σχόλιο/ἀπάντηση, χρησιμοποιώντας μάλιστα μιὰ γυναικεία persona. Μὲ κατάλαβαν, ὅμως, οἱ διαχειριστὲς καὶ «μπάναραν» (δημοκρατικώτατα …) τὸ κείμενό μου ἐκεῖνο.
[Tὸ σχόλιο φιλοξενήθηκε ἐδῶ, στὶς «Χρονογραφίες», ὑπὸ τὴν κεντρικὴ ἀνάρτηση «Καρικατοῦρες ἐμφυλίων», στὶς 16 Ἰουλίου ᾽21.]
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εἶχα προσπαθήσει, λοιπόν, νὰ γράψω στὸ «ΑΡΔΗΝ» τὰ ἑξῆς :
«Στο post που ανάρτησε … ο Τάκης Μπ. συμπεραίνει ότι υπάρχουν στρώματα που (δυνάμει) θα ηγηθούν της προσπάθειας για εθνική ανάταξη. Προς τούτο, ο συσχολιαστής Τάκης Μπ. κάνει τις εξής διαπιστώσεις :
α)
«Η ελληνική κοινωνία όμως αυτά τα δέκα χρόνια άλλαξε. Δεν είναι το τέλειο παράσιτο του 2008 … »,
β)
«Υπάρχουν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που πια είναι παραγωγικά, που αντιλαμβάνονται την επικινδυνότητα της τουρκικής επιθετικότητας, που δεν στηρίζουν τις ελπίδες σε καμιά Υπερδύναμη … αλλά στο να σταθεί στα πόδια του το δικό μας κράτος»,
γ)
«Αυτά τα στρώματα δεν είναι το 5 – 6% του παλιού «πατριωτικού χώρου» …. Είναι πολύ μεγαλύτερα στρώματα και εν δυνάμει πλειοψηφικά. … Και [τα στρώματα αυτά] ζητούν [να εκφραστούν πολιτικά] »,
δ)
«επειδή … είναι πολύ πιο υποψιασμένα».
Θα τον παρακαλούσα πολύ, να μας τα ορίσει / καταδείξει / ονοματίσει, να εξειδικεύσει σε ποια στρώματα αναφέρεται.
Στρώματα / ομάδες, τα οποία (κατ᾽ ανάγκην) :
* να μην ανήκουν μεν στο γνωστό «πατριωτικό» χώρο (άρα να ψήφισαν πρόσφατα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΙΝΑΛ ή, έστω, ΚΚΕ),
* να διαθέτουν, όμως, μαζικότητα,
[και, αναγκαστικά, νεανική ηλικία (με μ. ό. τα 40 χρόνια), αλλά και δυο παιδιά ανά ζευγάρι, ώστε να συζητάμε στα σοβαρά για προοπτικές πολιτικής έκφρασης με τη μακρά διάρκεια που θα απαιτήσει η εργώδης και μακρόσυρτη προσπάθεια εθνικής ανάταξης …],
* να Μ Η χαρακτηρίζονται από παρασιτισμό [να Μ Η Ν ανήκουν δηλ. στις 100.000 μικρομεσαίους που έκλεισαν ή οσονούπω κλείνουν βιβλία στην Εφορία λόγω λοκντάουν ούτε να τα ᾽κονομάνε από εργασία αλλοδαπών ή από ενοικίαση κατοικίας σε λαθροεποίκους ή από εργασία των παιδιών τους σε ΜΚΟ ή ως συμβασιούχων σε «δομές» ούτε, όμως, και να βιοπορίζονται από τίποτε κωλόμπαρα ή από «μαύρη» οικονομία … ],
* να Μ Η Ν έχουν «το διαβατήριο στο χέρι» ή σταλμένα τα παιδιά (και τα φράγκα) στο εξωτερικό,
αλλά αντίθετα :
* να έχουν επενδεδυμένα (και περιουσιακά, στην παραγωγική ανασυγκρότηση της πραγματικής οικονομίας) συμφέροντα στη διατήρηση του εθνικού μας Κράτους, με το να παράγουν Ο Ι Ι Δ Ι Ο Ι τον προσωπικό τους Π Λ Ο Υ Τ Ο, όχι όμως ως κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες ή ως (κομφορμιστική και πνευματικά ράθυμη) δημόσια υπαλληλία (στην τελευταία συμπεριλαμβάνονται και οι Ε.Δ. και τα Σ.Α. …),
* (συνεπώς) να μην εξαρτώνται από την κρατική φιλανθρωπία (και κατ’ επέκταση από τον εξωτερικό δανεισμό και τη φορολογία) για τη μηνιαία καταβολή του προνοιακού επιδόματος ή της συνταξούλας,
* να διατηρούν ταυτόχρονα ένα επίπεδο στοιχειώδους συγκρότησης (για να είναι «υποψιασμένοι», όπως αναφέρεται),
* συναφώς, να έχουν πραγματοποιήσει (εν μέσω κορωνοϊού) ενδοσκόπηση / στροφή / «βουτιά» στην ελληνική ταυτότητα (!) και ιδιοπροσωπία (!!),
* να αρνούνται να παρακολουθούν τουρκοσήριαλ και να μποϋκοττάρουν τα διαφημιζόμενα προϊόντα , συνάμα δε
* να ξεπροβοδίζουν Μ Α Ζ Ι Κ Α, με χαρά και συγκίνηση, τα αγόρια τους, για να υπηρετήσουν την προσφάτως αυξημένη (ορθότατα) στρατιωτική θητεία τους στα νησιά ή στον Έβρο, αποτρέποντας κάθε σκέψη (των παιδιών) για λούφα ή απαλλαγή με «τρελλόχαρτο» [ακριβώς διότι υποτίθεται ότι «αντιλαμβάνονται» / αντιλήφθηκαν πια «την επικινδυνότητα της τουρκικής επιθετικότητας», όπως αναφέρεται] και, τέλος,
* να έχουν πραγματοποιήσει κι ένα πρώτο, εμβρυακό μα εντελώς στοιχειώδες, βήμα στην Πολιτική (αυτήν, με το «Π» Κεφαλαίο ! )
όσοι από ᾽δαύτους θίγονται (έστω και ιδιοτελώς) από τη διάχυτη εγκατάσταση λαθρομεταναστών δίπλα τους, σε αστικά κέντρα, κωμοπόλεις και χωριά, έχοντας (από προχθές…) συγκροτήσει ένα πανελλαδικό δίκτυο αντιτιθεμένων / αντιδρώντων, που να είναι υπερκομματικό και να θέτει μετ’ επιτάσεως το πρόβλημα σε εθνική βάση, ταρακουνώντας έτσι εκ των πραγμάτων την πολιτική εξουσία καθώς και το μηντιακό establishment και υπερβαίνοντας τον κατακερματισμό, την αποσπασματικότητα, τον υποθαλπόμενο διχασμό («νησιώτες» – «ηπειρωτική χώρα») και τους τοπικισμούς («Not in my backyard! »).
[Ούτε αυτό, το τελευταίο – ρε γ*@ώ το μου!- δεν το έχουμε κατορθώσει μετά από έξι ολόκληρα χρόνια μεθοδικού εποικισμού !
Ενώ, αντίθετα, αν επρόκειτο για κάποιο «αίτημα» της «δικαιωματιστικής» Αριστεράς, του τύπου «Σκέψου πανελλαδικά, δράσε τοπικά! », θα βλέπατε για πότε θα είχαν συγκροτήσει οι αριστεριστές δίκτυα, παραδίκτυα και δικτυάκια.
Τόσο ωραία και πολλά υποσχόμενη κατάσταση !….]
Διερωτώμενη, λοιπόν, για το αν υφίστανται κάν τέτοια στρώματα / ομάδες / συλλογικά υποκείμενα, αναμένω την απάντηση …»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Προς ανώνυμο πολυσχολιαστη και λοιπούς αναγνώστες. Σας καταλαβαίνω αγαπητέ. Εδώ και πολλά χρόνια νιώθω πως ζω σε ένα σύμπαν στο οποίο ο Όσβαλντ Σπενγκλερ και η παρακμή της Δύσης επιβεβαιώνεται περισσότερο και από τις χειρότερες προβλέψεις του. Όταν θέμα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ στην προεκλογική εκστρατεία του 2016 στις ΗΠΑ ήταν που θα κατουράνε οι κατά φαντασίαν θηλυκοί αλλά γεννημένοι αρσενικοί (κυριολεκτω), αποδεικνύεται η ντεκαντανς και ο θάνατος μιας era. Της δικής μας. Φαίνεται ότι η κόρη μου θα μεγαλώσει σε μια Ευρώπη-ψοφιμι στην οποία το μόνο σφριγιλο στοιχείο θα είναι ….το Ισλάμ. Για Ελλάδα ούτε λόγος. Ζούμε αντίστοιχες εποχές 476 μ.Χ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πράγματι, ὁ Σημίτης ἀποτελεῖ ὁρόσημο. Ἐκμαύλισε τὰ πάντα, ἀποδεχτήκαμε ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ τὰ βάλουμε μὲ τὴν Τουρκία (Ἴμια). Μετὰ ἀπὸ αὐτὸν δὲν ὑπάρχει γυρισμός
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα!
Εὐχαριστῶ ἀμφοτέρους.
Καὶ ὑπόσχομαι νὰ μὴν καταχρασθῶ ξανὰ τὴν φιλοξενία, μέ τέτοιας ἐκτάσεως «σεντόνια» …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δὲν ὑπάρχει θέμα σεντονιῶν, καλησπέρα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χρόνια πολλὰ
καὶ γιὰ τὸν πολιοῦχο Ἅγιο
καὶ γιὰ τὰ Ἐλευθέρια!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο